Zacznij od imion/uczeń z ASD

Zanim cokolwiek zrobicie, przyciągnij uwagę…

Osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że ktoś do nich mówi. Zanim więc zaczniemy rozmowę lub przekażemy wiedzę, zwróćmy się do ucznia po imieniu. W ten sposób zwiększamy szansę na to, że skupi on na nas swoją uwagę.

Uczeń z autyzmem często nie słucha i się nie koncentruje, gdyż zakłada, że nauczyciel zwraca się do kogoś innego lub do wszystkich poza nim. Ze względu na to, że informacji sensorycznych, werbalnych i niewerbalnych, które trzeba przetworzyć podczas lekcji, jest bardzo dużo, osoby z autyzmem niejako zbaczają z kursu w trakcie wykonywania zadań i sprawiają wrażenie, jakby nie słuchały.

Zanim wydacie polecenie lub rozpoczniecie rozmowę zwróćcie się do ucznia po imieniu: Jacek, co u ciebie słychać?. Brak takiego komunikatu może spowodować, iż młody człowiek nie zorientuje się, że nauczyciel mówi właśnie do niego, i będzie sprawiać wrażenie jakby was ignorował.
Uważajcie, by nie wyróżniać danej osoby, starajcie się włączyć imię w tok rozmowy: A więc, Jacku, czy pamiętasz, co zrobiliśmy na ostatniej lekcji?. Zastosujcie tę technikę także w stosunku do pozostałych uczniów: Jacku, Zosiu, dzisiaj będziemy… .
Jeśli zauważycie, że uczeń odpłynął myślami podczas rozmowy lub wykonywania zadania, możecie wymówić jego imię, aby pomóc mu się skupić: No to powtórzmy sobie to, czego się nauczyliśmy, Jacek.
Dopilnujcie by uczeń siedział w takim miejscu, w którym nikt nie będzie go rozpraszał i w którym dobrze usłyszy nauczyciela.
Gdy już uda wam się przyciągnąć uwagę ucznia, miejcie świadomość, że ze względu na jego trudności w przetwarzaniu sensorycznym oraz inne czynniki rozpraszające konieczne może być powtórzenie mu wiadomości lub polecenia czy też przekazanie karty pracy zawierającej materiał przerobiony na lekcji.

Wskazówka

Należy wytłumaczyć uczniowi, by uważał, czy ktoś nie wymawia jego imienia. Powinien być także świadomy faktu, że bierze udział w dyskusji, i słuchać tego, co mówią inni.

Rozszerzenie

Niech ten pomysł będzie jednym z celów indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego (IPET) lub planu działań wspierających, tak aby rodzice i nauczyciele zapoznali się z tą strategią. Wówczas będą wiedzieli, w jaki sposób pomoże ona w przetwarzaniu informacji (Bullock, 2018).

źródło: C. Bullock, 100 pomysłów dla nauczycieli…, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2018