Gdy wprowadzasz nową zabawę, twoje dziecko może okazywać pewne wątpliwości. Zaprezentuj aktywność w krótkich segmentach, rozpoczynając i kończąc ją kilkakrotnie, tak by dziecko mogło się jej nauczyć i wiedziało czego się spodziewać (Rogers, Dawson, Vismara, 2015).

Kilka codziennych sensorycznych zabaw społecznych dla dzieci z ASD, które warto wziąć pod uwagę:

Zabawy i piosenki bez wykorzystania przedmiotów:

  • Koci, koci łapci (a pomoca dłoni i stóp).
  • A kuku!
  • Raz, dwa, trzy, cztery maszerują oficery.
  • Idzie kominiarz po drabinie.
  • Sroczka kaszkę warzyła.
  • Kółko graniaste.
  • Berek.
  • Huśtanie między twoimi nogami.
  • Samolot.
  • Taki duży, taki mały.
  • Idzie rak nieborak.
  • Uparty mały pająk.
  • Otwórz dłonie, zamknij dłonie.
  • Budujemy mosty dla pana starosty.
  • Migocz gwiazdko.
  • Stary niedźwiedź mocno śpi.
  • Koła autobusu kręcą się.
  • Jeśli czujesz się szczęśliwy.
  • Aaa, koty dwa.
  • Taniec w rytm muzyki.

Wygupialskie miny i odgłosy:

  • Wypchnij policzek palcem.
  • Wydaj odgłos, jakbyś robił „malinkę”, cmoknij.
  • Rób miny, jakbyś dawał buziaka i wydawaj buziakowe odgłosy.
  • Zrób rybi pyszczek.
  • Rób malinki na stopach, dłoniach lub brzuszku dziecka.
  • Ukryj twarz podczas zabawy w A kuku!
  • Jodłuj.
  • Gwiżdż.
  • Wystaw język i poruszaj nim.
  • Pociągnij się za ucho „dzyń, dzyń”.
  • Pociągnij się za ucho i wystaw język, następnie naciśnij nos i wyciągnij język z powrotem – za każdym razem wydając dźwięk.

Teraz już masz ogólne wyobrażenie o tym, jakie zabawy preferuje co preferuje twój maluszek i będziesz mogła/mógł w przyszłości się na nich opierać. Niektóre dzieci lubią zabawy ruchowe i figle – zabawę w berka, podrzucanie w powietrze, huśtanie lub kręcenie się. Inne dzieci z kolei mogą woleć zabawy związane z dotykiem: Idzie kominiarz po drabinie, Idzie rak nieborak, łaskotki, namydlanie brzuszka w wannie lub gdy ktoś robi im minki albo bawi się paluszkami u stóp. Są też ulubione piosenki i zabawy paluszkowe twojego dziecka oraz głupie miny i odgłosy, na które lubi patrzeć.

Prawdopodobnie doświadczyłeś również rytmu tych aktywności – opartej na zasadzie „tam i z powrotem” natury startów, przerw, wskazówek i kontynuacji, które decydują o wzajemnym charakterze zabawy. Z czasem zwiększ repertuar codziennych sensorycznych twojego dziecka z 5 do 10, a następnie do 20. (Rogers, Dawson, Vismara, 2015).

źródło: S. J. Rogers, G. Dawson, L. A. Vismara, METODA WCZESNEGO STARTU DLA DZIECKA Z AUTYZMEM…, WUJ, Kraków 2015