Gdy wprowadzasz nową zabawę, twoje dziecko może okazywać pewne wątpliwości. Zaprezentuj aktywność w krótkich segmentach, rozpoczynając i kończąc ją kilkakrotnie, tak by dziecko mogło się jej nauczyć i wiedziało czego się spodziewać (Rogers, Dawson, Vismara, 2015).
Kilka codziennych sensorycznych zabaw społecznych dla dzieci z ASD, które warto wziąć pod uwagę:
Zabawy i piosenki bez wykorzystania przedmiotów:
- Koci, koci łapci (a pomoca dłoni i stóp).
- A kuku!
- Raz, dwa, trzy, cztery maszerują oficery.
- Idzie kominiarz po drabinie.
- Sroczka kaszkę warzyła.
- Kółko graniaste.
- Berek.
- Huśtanie między twoimi nogami.
- Samolot.
- Taki duży, taki mały.
- Idzie rak nieborak.
- Uparty mały pająk.
- Otwórz dłonie, zamknij dłonie.
- Budujemy mosty dla pana starosty.
- Migocz gwiazdko.
- Stary niedźwiedź mocno śpi.
- Koła autobusu kręcą się.
- Jeśli czujesz się szczęśliwy.
- Aaa, koty dwa.
- Taniec w rytm muzyki.
Wygupialskie miny i odgłosy:
- Wypchnij policzek palcem.
- Wydaj odgłos, jakbyś robił „malinkę”, cmoknij.
- Rób miny, jakbyś dawał buziaka i wydawaj buziakowe odgłosy.
- Zrób rybi pyszczek.
- Rób malinki na stopach, dłoniach lub brzuszku dziecka.
- Ukryj twarz podczas zabawy w A kuku!
- Jodłuj.
- Gwiżdż.
- Wystaw język i poruszaj nim.
- Pociągnij się za ucho „dzyń, dzyń”.
- Pociągnij się za ucho i wystaw język, następnie naciśnij nos i wyciągnij język z powrotem – za każdym razem wydając dźwięk.
Teraz już masz ogólne wyobrażenie o tym, jakie zabawy preferuje co preferuje twój maluszek i będziesz mogła/mógł w przyszłości się na nich opierać. Niektóre dzieci lubią zabawy ruchowe i figle – zabawę w berka, podrzucanie w powietrze, huśtanie lub kręcenie się. Inne dzieci z kolei mogą woleć zabawy związane z dotykiem: Idzie kominiarz po drabinie, Idzie rak nieborak, łaskotki, namydlanie brzuszka w wannie lub gdy ktoś robi im minki albo bawi się paluszkami u stóp. Są też ulubione piosenki i zabawy paluszkowe twojego dziecka oraz głupie miny i odgłosy, na które lubi patrzeć.
Prawdopodobnie doświadczyłeś również rytmu tych aktywności – opartej na zasadzie „tam i z powrotem” natury startów, przerw, wskazówek i kontynuacji, które decydują o wzajemnym charakterze zabawy. Z czasem zwiększ repertuar codziennych sensorycznych twojego dziecka z 5 do 10, a następnie do 20. (Rogers, Dawson, Vismara, 2015).
źródło: S. J. Rogers, G. Dawson, L. A. Vismara, METODA WCZESNEGO STARTU DLA DZIECKA Z AUTYZMEM…, WUJ, Kraków 2015
sylwiaiwan
Skomentuj