Strategie wspólnej nauki
Prawdopodobnie często korzystasz z nich w klasie. Jest to dobry sposób, by zachęcić dzieci do współdziałania. Doskonałym modelem jest zwłaszcza myślenie w parach. Stosując go, łączymy uczniów w pary, wspólnie biorące udział w dyskusji. Zadając pytanie, powiedz uczniom, by myśleli o pytaniu zamiast podnosić rękę do góry. Daj im pełne 20 sekund na zastanowienie, a następnie niech zwrócą się do partnera i kolejno powiedzą, co myślą. Poproś z powrotem o uwagę i zachęć klasę do odpowiedzi. „Ten model daje więcej na myślenie i umożliwia lepsze uczestnictwo w zajęciach. Odpowiadanie na pytania wraz z partnerem często ośmiela dzieci do mówienia przed całą klasą. Jednak dla dzieci z ZA strategie takie mogą być również bardzo stresujące, gdyż zawierają mnóstwo interakcji jeden do jednego. Mimo to przewidywalne rezultaty są zachęcające i, jeżeli te strategie wprowadzasz stopniowo, korzyści mogą być duże. Wprowadzaj na raz tylko jedną strategię. Wybieraj tematy, o których wiesz, że są znane dziecku z ZA i o których może ono z łatwością się wypowiadać. Na ich podstawie przećwicz daną strategię, zanim zaczniesz wykorzystywać ją na lekcji. Możesz także zdecydować, że poćwiczysz tę strategię z dzieckiem, zanim wprowadzisz ją w klasie, tak aby była mu ona bardziej znana.
Zadając pytania – bądź cierpliwy
Kiedy zadajesz pytanie, dziecko musi przestać myśleć o czymś, co aktualnie zaprząta mu umysł, odłożyć te myśli na później, zrozumieć pytanie, sformułować odpowiedź i odpowiedzieć. Może to zająć chwilę czasu. Jeżeli mu przerwiesz lub będziesz chciał zakończyć zdanie, które ono zaczęło, będzie musiało zacząć swoje procesy myślowe od nowa. Nie oczekuj, że będzie na ciebie patrzyło, gdyż w rzeczywistości może mu to zakłócić uwagę.
Udzielaj wskazówek
Pamiętaj, że dając dziecku z ZA możliwość wyboru, możesz narazić go na stres. Może wieki zastanawiać się nad decyzją, a każda z nich może okazać się błędna. Dla ciebie wybór może okazać się prosty, ale dziecku może wydawać się, że to najpoważniejsza decyzja w jego życiu. Warto, by dziecko nauczyło się, jak korzystać z możliwości wyboru, ale ułatwiaj mu to i udzielaj pomocy.
Zachęcaj do popełniania błędów

- Rodzaje dokuczania dziecku ze spektrum autyzmu w szkole, wżyciu, w rodzinie
- Ustalone i sztywne zachowania rutynowe w spektrum autyzmu
- Język wyuczony i echolalia, autyzm
- Kłopoty z jedzeniem i problemy żołądkowe
- Autyzm i zaburzenia przetwarzania sensorycznego
- Dziecko, które się gryzie
- ASD – zaburzenia hormonalne, menstruacja
- Lęk, niepokój, autyzm – jeden na jeden praca z uczniem
- Eliminowanie lub modyfikowanie nieakceptowalnych zainteresowań
- Nadreaktywność i podreaktywność dziecka – objawy
- Analiza autystycznego Kuby, szkoła podstawowa
- Rozwój dziecięcej teorii umysłu
- Zespół Aspergera – problemy z jedzeniem i zapachem
- Dopasowanie pracy do autystycznego mózgu
- Napady padaczkowe w ASD
- Autyzm/wf – nauka sprawności ruchowej
- Ruch i koordynacja – niedojrzałe w autyzmie
- Trudności w procesie uczenia się typowe dla ASD – rewalidacja
- Dezorientacja
- Szkolne problemy i właściwe działania – rewalidacja
- Autyzm – zapobieganie przemocy – przemoc – rewalidacja
- Sawant – przebłysk geniuszu
- Myślenie obrazami jak Einstein – rewalidacja
- ZA – zaburzenia obsesyjno – kompulsyjne
- Miłość
- Samotność
- Przyjaźń
- Radzenie sobie z rozpaczą smutkiem i niepokojem

#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm