Reklamy
Reklamy
Reklamy

Przykłady programów zajęć dydaktyczno-wyrównawczych dla uczniów edukacji wczesnoszkolnej ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

Założenia programu

„Program jest adresowany do dzieci z ogólnymi trudnościami w nauce. Treści kształcenia odnoszą się do edukacji matematycznej z podziałem na klasy i mają charakter wspierający, propedeutyczny i stymulujący.

Nabycie umiejętności czytania, pisania i liczenia w pierwszych latach nauki szkolnej umożliwia zdobywanie wiedzy na kolejnych etapach kształcenia, rozwija intelektualnie, dostarcza przeżyć emocjonalnych i estetycznych oraz przygotowuje do uczestniczenia w życiu społecznym i kulturalnym.

Program może być modyfikowany w ciągu roku szkolnego.

Cele szczegółowe

Opanowanie elementarnych umiejętności matematycznych:

  • wyrównywanie braków, powtarzanie i utrwalanie wiadomości i umiejętności matematycznych;
  • nabywanie umiejętności: porównywania, odwzorowania, porządkowania zbiorów przedmiotów, liczenia i posługiwania się pieniędzmi;
  • kształcenie sprawności w zakresie mierzenia długości, objętości, ciężaru, czasu z zastosowaniem prostych przyrządów pomiarowych;
  •  usuwanie lub pomniejszanie przyczyn i skutków niepowodzeń szkolnych;
  • wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach szkolnych;
  • rozbudzenie motywacji do pracy nad wyrównywaniem braków;
  • wyrównywanie braków w wiadomościach będących przyczyną trudności szkolnych;
  • zachęcanie uczniów do zwiększenia wysiłku w uczeniu się, zniwelowanie przykrych doświadczeń związanych z porażkami ucznia na zajęciach oraz wyrabianie poczucia własnej wartości.

Działy programu zajęć dydaktyczno-wyrównawczych dla uczniów edukacji wczesnoszkolnej ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki obejmują:

  1. Usprawnianie percepcji wzrokowej na materiale matematycznym – ćwiczenia wyodrębniania figury z tła.
  2. Zwiększanie sprawności manualnej i grafomotorycznej: – układanie według wzoru cyfr i figur geometrycznych z klocków i patyczków; – wydzieranie i wycinanie kształtów cyfr i figur po śladzie według wzoru i z pamięci; – obwodzenie po śladzie i obrysowywanie szablonów cyfr i figur geometrycznych.
  3. Ćwiczenia spostrzegania wzrokowego z: – figurami geometrycznymi i konturowymi; – obrazkami tematycznymi, historyjkami obrazkowymi; – klockami konstrukcyjnymi.
  4. Ćwiczenia orientacji przestrzennej: makroprzestrzeń: – wyrabianie i utrwalanie autoorientacji; – kształtowanie orientacji w schemacie ciała osoby stojącej naprzeciwko; – kształtowanie orientacji w przestrzeni i w otoczeniu; mikroprzestrzeń: – obserwowanie i odtwarzanie wzajemnego położenia przedmiotów na ograniczonej płaszczyźnie; – spostrzeganie położenia przedmiotów w przestrzeni; – tworzenie z różnych elementów mozaik, wzorów, szlaczków, scenek rodzajowych; – ujmowanie stosunków i zależności między przedmiotami.
  5. Ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej (technika kolorowych figur geometrycznych).
  6. Cechy wielkościowe przedmiotów (kształt, kolor, wielkość); rozumienie pojęć dotyczących stosunków, proporcji, wielkości.
  7. Zbiory – łączenie zbiorów i wskazywanie ich wspólnej cechy.
  8. Działania matematyczne: – liczby i ich zapis w aspektach: porządkowym, kardynalnym, symbolicznym, algebraicznym, miarowym; – liczenie – techniki dolicznia i odlicznia; liczenie na konkretach i abstrakcyjne; – dodawanie i odejmowanie liczb w zakresie pierwszej (drugiej) dziesiątki; – dodawanie i odejmowanie w zakresie do 10 (20, 100) bez przekroczenia i z przekroczeniem progu dziesiątkowego; – rozwijanie znajomości pojęć i operacji liczbowych; – mnożenie i dzielenie liczb; – zadania tekstowe; – mierzenie i obliczenia pieniężne; – figury geometryczne.

Metody pracy

  • podająca – oparta na słowie: wyjaśnienie, opis, dyskusja;
  • poszukująca (metoda problemowa);
  • eksponująca aktywizująca;
  • poglądowa;
  • gier i zabaw;
  • praktycznego działania, praktyczno – ćwiczeniowa: pokaz, instruktaż.

Formy pracy

  • indywidualna;
  • zbiorowa;
  • grupowa zróżnicowana;
  • praca ucznia z pomocą nauczyciela.

Sposoby organizacji nauczania

  • elastyczne traktowanie przestrzennej organizacji klasy.

Formy i metody oceniania

  • ustna z pytaniami naprowadzającymi;
  • zaliczanie zadań, jeśli jest poprawny tok rozumowania, choć występują nieprawidłowości w liczeniu i uzyskaniu ostatecznego wyniku;
  • stałe monitorowane przebiegu i efektów pracy każdego ucznia.

Praca na zajęciach powinna mieć charakter indywidualny, dostosowany do możliwości każdego dziecka. Punktem wyjścia jest analiza potrzeb edukacyjnych i możliwości indywidualnych uczestników zajęć. Układy ćwiczeń i zadań powinny mieć różny stopień trudności. Dzieci w czasie zajęć powinny czuć się odprężone, spokojne co pozytywnie wzmocni ich postępy” (Tanajewska, 2015).

źródło: A. Tanajewska: „Program zajęć dydaktyczno-wyrównawczych oraz korekcyjno-kompensacyjnych…” HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2015

#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm

Reklamy

Reklamy
Reklamy
Reklamy

Skomentuj

Proszę zalogować się jedną z tych metod aby dodawać swoje komentarze:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: