Sankcje, uczeń, autyzm, zachowanie

Reklamy

Modelowanie zachowania autystycznego ucznia jest trudne dla nauczycieli i opiekunów jeśli jeszcze nie zapoznali się ze specyficznymi zachowaniami. Rozmowa z rodzicami może rozjaśnić wiele wątpliwości a sankcje można określić na długo przed popełnionymi błędami. Przejrzystość prostych reguł przyniesie zamierzony efekt…

Steve Brown specjalista od trudnych zachowań dzieci i młodzieży z autyzmem, pisze: „Ciężka dola! Ponoszenie konsekwencji niewłaściwych zachowań nie przychodzi łatwo dzieciom z autyzmem i ich rodzicom. Nic nie oburza mnie tak, jak zasłanianie się diagnozą. To prawda, przyczyną problemów jest autyzm, ale to żadne wytłumaczenie. Wyciąganie konsekwencji jest ważne. Sztuka polega na tym, by nie przesadzić. Sankcje można określić, zanim dziecko nabroi. Powiedzenie mu, co je spotyka, jeśli nie zmieni zachowania, może przynieść pożądany skutek, ponieważ autystyczne dzieci często nie potrafią przewidywać kolejnych wydarzeń. To uczciwe postawienie sprawy, bo dajemy podopiecznemu wybór. Równie ważne jest wyznaczanie sankcji, która wywoła oczekiwany efekt. Pracowałem kiedyś z uczniem, któremu dyrektorka powiedziała, że jeśli zrobi krzywdę jakiemuś pracownikowi, zostanie wysłany do domu. Co więc robił? O dziewiątej każdego ranka kopał kogoś z personelu i wracał do domu, zgodnie ze swoim życzeniem. Granica między sankcją a karą jest cienka. Byłoby lepiej, gdyby chłopca wyprowadzono do innego pomieszczenia lub ograniczono mu dostęp do przyjemności (np. do komputera).