Dziecko obciążone dysfunkcją integracji sensorycznej może pozostać na granicy „dziwności”, ale w granicach normy lub (najczęściej) na dobre wpaść w zaklęty krąg problematycznych zachowań. Otoczenie często postrzega takie dziecko jako niedojrzałe lub rozpieszczone.

„Normy społeczne, intelektualne i ruchowe wymagania związane ze środowiskiem szkolnym zazwyczaj jeszcze bardziej przytłaczają zaburzone dziecko. Pamiętajmy, że w celu przyswajania nowych złożonych umiejętności i pracy na wysokim poziomie wszystkie układy sensoryczne muszą prawidłowo współdziałać. Często jedynym sposobem radzenia sobie z nowym środowiskiem przez malca dotkniętego zaburzeniami przetwarzania bodźców zmysłowych jest zamykanie się na sygnały płynące z otoczenia lub też nadmierna aktywność. Jedno i drugie prowadzi do pogłębienia doświadczanych problemów.

Objawy:

1. Jest nadmiernie lub niedostatecznie wrażliwe na ból.
2. Jest nadmiernie lub niedostatecznie wrażliwe na temperaturę.
3. Przez większość czasu krzyczy lub szepcze.
4. Podczas przerwy zachowuje się w sposób dziki i niekontrolowany lub czuje się kompletnie zagubione.
5. Niektóre dźwięki bardzo mu przeszkadzają.
6. Może mieć kłopoty z trzymaniem rąk przy sobie.
7. Wciąż dotyka innych uczniów lub różnych przedmiotów.
8. Często skarży się, że inni uczniowie je dotykają lub popychają.
9. Nie potrafi skupić na czymś wzroku ani uwagi.
10. Łatwo ześlizguje się z krzesła, próbuje się kłaść, opiera się na ławce – czasem wygląda niczym szmaciana lalka.
11. Nie może znieść widoku, zapachu lub smaku niektórych potraw.
12. Pod wpływem dotyku niektórych powierzchni (np. farby, kleju, piasku) robi mu się niedobrze lub się krztusi.
13. Nie toleruje niektórych rodzajów ubrań, zarówno ich dotyku, jak i wydawanych przez nie odgłosów (np. szelestu nylonu ocierającego się o nylon).
14. Jest niezdarne – często się potyka, na coś wpada, z czymś się zderza.
15. Ma problemy z ustalaniem hierarchii ważności odbieranych bodźców zmysłowych.
16. Pojawiają się u niego bądź ulegają wzmocnieniu problemy z dążeniem do ustanowionych celów.
17. Problemy w kontaktach towarzyskich stają się bardziej widoczne.
18. Zachowuje się w sposób niedojrzały.
19. Jest impulsywne.
20. Bardzo grymasi przy jedzeniu.
21. Ma kłopoty podczas posiłków – rozplanowywaniem posiłku w czasie, samodzielnym otwieraniem opakowań, schludnym jedzeniem itp.
22. Potrzebuje pomocy i nadzoru osób dorosłych w wielu sferach (organizacja czasu, kontakty międzyludzkie, nauka).
23. Jako uczeń zachowuje się w sposób letargiczny.
24. Jest nadmiernie aktywne.
25. Ujawniają się u niego zaburzenia w przyswajaniu wiedzy.
26. Ma problemy z koordynacją wzrokowo – ruchową.
27. Ma zaburzone poczucie wagi (np. lekka torba z zakupami może mu się wydawać niezwykle ciężka).
28. Jest słabe fizycznie i ma kłopoty z odpornością.
29. Ubiera się zbyt grubo lub zbyt cienko.
30. Źle reaguje na zmiany w planie dnia.
31. Ma trudności z podejmowaniem decyzji, gdy staje przed kilkoma możliwościami wyboru.
32. Łatwo się poddaje w obliczu obiektywnie niewielkich problemów.
33. Ma kłopoty z poprawną artykulacją.
34. Doświadcza problemów związanych z jamą ustną i dotyczącymi jej czynnościami, np. cały czas musi coś żuć, często się ślini, nie lubi myć zębów, nie znosi dentysty itp.”

źródło: Polly Godwin Emmons, Liz McKendry Anderson: „Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej…”, K. E. LIBER, Warszawa 2007