Większość dzieci z ASD boi się obcego otoczenia i małych przestrzeni, głównie ze względu na utrudnienia związane z analizą informacji przestrzennej
Zapewniając dziecku kontrolę nad środowiskiem, nawet niewielkim, dajemy mu większą pewność siebie w innych sytuacjach. Ponadto umieszczając w pudełku różne przedmioty dziecko musi się nimi zainteresować – dotykać, obracać w dłoniach, oglądać…
Rekwizyty
- Duże kartonowe pudło.
- Sznurek, piłeczki do ping-ponga, orzeszki styropianowe, podarty papier, bibuła, kawałki tkanin, duży makaron, popcorn itp.
- Gąbki.
Jak się bawić?
- Upewnij się, że dziecko bierze udział w każdym etapie zabawy.
- Potnij sznurek/wstążki na kawałki o długości 30-45 cm.
- W bocznych ściankach kartonu wytnij otwory, tak żeby dziecko mogło do niego wejść. Zrób też małe otwory w wieku pudełka.
- Wewnątrz przymocuj sznurek i przyczep do niego piłki, skrawki odzieży, podarty papier, makaron i popcorn. Na początku niech to będzie niewielka liczba elementów.
- Dno pudełka wyłóż kawałkami pociętych gąbek, orzeszkami styropianowymi itp.
- Niech dziecko wejdzie do środka.
- Gdy już się przyzwyczai do nowej sytuacji, możesz przywieszać kolejne sznurki.
Cel:
- Zmysł równowagi – jest to bezpieczny sposób na przyzwyczajenie dziecka do wchodzenia do różnych przestrzeni. W przypadku dużego kartonu może decydować kiedy wejść i wyjść.
- Bodźce dotykowe – poruszanie się wśród sznurków z przymocowanymi niewielkimi przedmiotami zmniejszy wrażliwość dziecka na bodźce dotykowe.
- Kontrola bilateralna – umieszczanie różnych przedmiotów w pudełku wymaga kontroli bilateralnej.
- Kontrola aktywności – ponieważ dziecko uczestniczy w każdym etapie tworzenia pudła sensorycznego, wchodząc do niego, będzie czuło, że ma większa kontrolę (Delaney, 2016).
#pomysły
