Większość dzieci z ASD boi się obcego otoczenia i małych przestrzeni, głównie ze względu na utrudnienia związane z analizą informacji przestrzennej

Zapewniając dziecku kontrolę nad środowiskiem, nawet niewielkim, dajemy mu większą pewność siebie w innych sytuacjach. Ponadto umieszczając w pudełku różne przedmioty dziecko musi się nimi zainteresować – dotykać, obracać w dłoniach, oglądać…

Rekwizyty

• Duże kartonowe pudło.
• Sznurek, piłeczki do ping-ponga, orzeszki styropianowe, podarty papier, bibuła, kawałki tkanin, duży makaron, popcorn itp.
• Gąbki.

Jak się bawić?

• Upewnij się, że dziecko bierze udział w każdym etapie zabawy.
• Potnij sznurek/wstążki na kawałki o długości 30-45 cm.
• W bocznych ściankach kartonu wytnij otwory, tak żeby dziecko mogło do niego wejść. Zrób też małe otwory w wieku pudełka.
• Wewnątrz przymocuj sznurek i przyczep do niego piłki, skrawki odzieży, podarty papier, makaron i popcorn. Na początku niech to będzie niewielka liczba elementów.
• Dno pudełka wyłóż kawałkami pociętych gąbek, orzeszkami styropianowymi itp.
• Niech dziecko wejdzie do środka.
• Gdy już się przyzwyczai do nowej sytuacji, możesz przywieszać kolejne sznurki.

Cel:

• Zmysł równowagi – jest to bezpieczny sposób na przyzwyczajenie dziecka do wchodzenia do różnych przestrzeni. W przypadku dużego kartonu może decydować kiedy wejść i wyjść.
• Bodźce dotykowe – poruszanie się wśród sznurków z przymocowanymi niewielkimi przedmiotami zmniejszy wrażliwość dziecka na bodźce dotykowe.
• Kontrola bilateralna – umieszczanie różnych przedmiotów w pudełku wymaga kontroli bilateralnej.
• Kontrola aktywności – ponieważ dziecko uczestniczy w każdym etapie tworzenia pudła sensorycznego, wchodząc do niego, będzie czuło, że ma większa kontrolę (Delaney, 2016).

#pomysły