Scenariusz (praca na poziomie zmysłowym)

Temat: „A kuku – to ja”

Cele ogólne:

  • rozwijanie umiejętności rozumienia prostych poleceń,
  • poznawanie własnego ciała,
  • rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej w zakresie manipulowania zabawkami,
  • kształtowanie chwytu szczypcowego.

Cele operacyjne

Dziecko potrafi:

  • dostrzec swoje odbicie w lustrze,
  • wykonywać wspólnie z nauczycielem proste czynności podczas zabaw ruchowych,
  • wykonywać proste polecenia na zasadzie naśladownictwa,
  • podnosi, wkłada przedmioty do pudełka i wyjmuje je,
  • przyporządkowuje przedmioty według wielkości w określone miejsca (próby wyodrębniania cechy przedmiotu: duży, mały).

Metody:

  • wspierające rozwój dziecka i aktywizujące,
  • czynne: samodzielne doświadczenia, zadania stawiane do wykonania,
  • słowno-percepcyjne: obserwacja i pokaz, naśladowanie z objaśnieniem (rymowanki, piosenki itp.).

Środki dydaktyczne: lustro, klocki, guziki duże i małe, pudełka.

Przebieg zajęć:

1. „Jedzie pociąg” – ćwiczenie wdrażająco-integrujące (dowiezienie dziecka przed lustro).

2. „To ja”– oglądanie siebie w lustrze zabawy: „taki duży” (wyciąganie się jak najwyżej do góry), „taki mały” (kucanie z utrzymaniem kontaktu wzrokowego 4 z odbiciem lustrzanym), „taki gruby” (rozkładanie rąk na boki), „taki chudy” (składanie rąk do siebie).

3. Zabawa „a kuku” – chowanie się i wyglądanie zza lustra (może być też: zakrywanie twarzy przez dziecko – „nie ma mnie”, odkrywanie – „jestem”).

4. Jedzie pociąg, dojeżdża do „Stacji Klocki”

  • zabawy klockami:
  • podnoszenie klocków z podłogi i wkładanie ich do pudełka (duże do jednego pudełka, małe do drugiego pudełka),
  • „budujemy wieżę z dużych klocków” – dziecko odwzorowuje działania nauczyciela, następnie odwrotnie: nauczyciel odwzorowuje działania dziecka.

5. „Guzikowo” – zabawy z guzikami:

  • podnoszenie rozłożonych przed dzieckiem guzików: dużych i małych (guziki łatwe do podniesienia),
  • grupowanie guzików według wielkości (charakterystyczna różnica – guziki duże i małe) w dwóch różnych pudełkach,
  • zabawy z guzikami: dowolne układanie, przesypywanie guzików, próby układania ich jeden na drugim.

6. Zakończenie zabawy. Wspólne porządkowanie sali.

źródło: A. Franczyk, K. Krajewska, Skarbiec nauczyciela-terapeuty…, Impuls, Kraków 2015