Rozpoznanie zespołu Aspergera we wczesnych latach szkolnych

Reklamy

Osoby diagnozowane w dorosłości zauważały swoją odmienność dopiero wtedy, gdy znalazły się w szkole.

„Twierdzą, że potrafiły zrozumieć członków rodziny i utrzymywać z nimi relacje (w tym także bawić się z rodzeństwem), jednak kiedy oczekiwano od nich, że będą się bawić z rówieśnikami w szkole i wchodzić w relacje z nauczycielami, zauważały, że znacznie różnią się od kolegów z klasy. Kiedy proszę, by opisały te różnice, zazwyczaj mówią o tym, że nie interesowały ich towarzyskie poczynania kolegów, nie chciały włączać innych we własne działania i nie rozumiały reguł społecznych obowiązujących w szkole ani na podwórku.

Ścieżka diagnostyczna zaczyna się wtedy, gdy u dziecka, w którego historii nie występują cechy związane z autyzmem, doświadczony nauczyciel zauważa pewne odchylenia w zakresie umiejętności rozumienia sytuacji i reguł społecznych. Dziecko uważane jest za niedojrzałe pod względem radzenia sobie z własnymi emocjami i okazywaniem empatii.Cechuje je nietypowy styl uczenia się: ma imponującą wiedzę z zakresu, który je interesuje, oraz znaczne problemy z uczeniem się i uwagą w obszarze innych umiejętności szkolnych.Nauczyciel może też zauważyć problemy z koordynacją ruchową, np. podczas pisania, biegania czy łapania piłki. Dziecko może zakrywać uszy w reakcji na dźwięki, których inne dzieci nie postrzegają jako przykre.

Subskrypcja 6 zł