Reklamy
Reklamy
Reklamy

Aby każda z zaangażowanych stron mogła zająć się wykonaniem swojej części zadania warto zawrzeć „kontrakt” oraz założyć zeszyt komunikacji między szkołą a domem. Jako, że najbardziej problematyczną i złożoną czynnością jest odrabianie prac domowych – kontrakt będzie dotyczył właśnie tego zagadnienia.

Artur Kołakowski i Agnieszka Pisula w swojej książce „Sposób na trudne dziecko” zwracają uwagę na fakt, że „zadania domowe angażują nauczyciela (doprowadzenia do sytuacji, w której dziecko wychodzi z klasy z odrobioną pracą domową); rodzica lub opiekuna (dopilnowanie, by dziecko odrobiło pracę domową); i dziecko […] Dlatego współpraca powinna opierać się na prostych, jasnych zasadach.

Kontrakt pomiędzy wychowawcą (szkołą) a rodzicami:

  1. Nauczyciel codziennie podpisuje się w zeszycie pod notatką i pracą domową. Jeśli nic nie jest zadane, zapisuje to.
  2. W domu rodzice sprawdzają każdy zeszyt i nadzorują dziecko w odrabianiu lekcji. Podpisują się obok podpisu nauczyciela.
  3. Jeśli nauczyciel nie podpisał się w zeszycie i nie ma zapisanej pracy domowej, to nie trzeba jej odrabiać.

Zeszyt do korespondencji z rodzicami

1. W zeszycie nauczyciel zapisuje (lub parafuje notatkę sporządzoną przez ucznia):

  • oceny,
  • pochwały,
  • punkty,
  • zadane prace domowe,
  • terminy i zakres sprawdzianów,
  • inne ważne informacje (daty wycieczek, zmiany terminów czy godzin wyjść, szkolne wydarzenia itp.).

2. Warto przyjąć zasadę, że rzeczy niewpisane do zeszytu korespondencji dla rodziców nie istnieją.

Może się zdarzyć, że nawet tak szczegółowy kontrakt nie zadziała na dłuższą metę i konieczne będzie zacieśnienie kontaktu pomiędzy rodzicami i nauczycielami. W takim przypadku proponujemy, by skorzystać z modelu częstych spotkań. Nasze doświadczenia podpowiadają, że takie spotkania powinny odbywać się nie rzadziej niż raz na dwa tygodnie. Dobrym pomysłem, by prowadził je pedagog lub psycholog szkolny. Ustalenia z takiego spotkania należy spisać w taki sposób, by było wiadomo do czego konkretnie zobowiązuje się szkoła a do czego zobowiązują się rodzice lub opiekunowie […].

Przykładowa TABELA KORESPONDENCJI zawiera w nagłówkach takie tytuły jak :

  • Lekcja
  • Praca domowa
  • Klasówka data/zakres
  • Pochwała
  • Ważne informacje

Przykłady rozwiązań wypracowanych za pomocą modelu częstych spotkań:

  1. Artur ma problem z wagarowaniem – czasami ucieka z pojedynczych godzin lekcyjnych, czasami ze wszystkich lekcji. Zawsze, gdy nie ma go w szkole, rodzice są o tym powiadamiani, chyba że wcześniej zadzwonią z informacją, iż go nie będzie.
  2. Wojtek ukrywa przed rodzicami problemy szkolne. Tata w każdy piątek rano idzie do szkoły i rozmawia z wychowawcą. Nauczyciele poszczególnych przedmiotów wiedzą o tej umowie i przekazują wychowawczyni swoje uwagi na bieżąco.
  3. Dzieci mają problemy z przekazywaniem rodzicom ważnych wiadomości (np. o wycieczce, skróconych lekcjach). Wychowawczyni zaproponowała, że będzie rozsyłać e- maile z takimi wiadomościami wszystkim rodzicom, którzy wyrażą zgodę.

W czasie nawiązywania współpracy pomiędzy szkołą i rodzicami bardzo ważny jest sposób rozmawiania o dziecku i jego problemach. Podczas zajęć z nauczycielami prosimy ich o wcielenie się w rolę rodzica i zastanowienie, kiedy zraziliby się do współpracy z nauczycielem ich dziecka. Oto kilka częstych odpowiedzi:

  • Niewykonanie zadań na lekcji, ale zadawanie ich do domu. Przerzucanie zadań z lekcji na dom.
  • Skargi na to, co dziecko robi na lekcji.
  • Rozmowy, które przybierają postać ataku.
  • Negatywne porównywanie z innymi dziećmi.
  • „Niech państwo coś zrobią z tym dzieckiem”.
  • Z tym to chyba już nic nie da się zrobić”.
  • „Takiego dziecka jak państwa to jeszcze nie było w historii tej szkoły”.
  • „To wina środowiska rodzinnego”.
  • „To jest pani wina, że dziecko jest właśnie takie”.

Lepsza strategia rozmowy z rodzicami:

  1. Nauczyciel wymieni choć kilka pozytywów, powie jak dziecko czuje się w grupie.
  2. Wyrazi niepokój o dziecko.
  3. Powie o konkretnych zachowaniach i problemach, którymi trzeba się zająć.
  4. Zapewnia, że wspólnie będą szukać konkretnych rozwiązań.
  5. Informuje, jakie pomysły na rozwiązanie sytuacji ma szkoła” (Kołakowski, Pisula, 2016).

źródło: A. Kołakowski, A. Pisula: „Sposób na trudne dziecko Przyjazna terapia behawioralna”, GWP, Sopot 2016

Reklamy

Reklamy

2 odpowiedzi na „Kontrakt – współpraca nauczycieli z rodzicami, spektrum autyzmu”

  1. Awatar Justyna Piskorska

    Wspanialy pomysl,ale zeby zadzialalo obydwie strony musza chciec.
    Moja corka miala taki zeszyt i jedynym nauczycielem wpisujacym i kontrolujacym byla wychowawczyni klasy.
    Reszta deklarowala checi na ktorych sie skonczylo…a oceny i to nie te „super” za brak zadan splywaly.Takie realia i takie doswiadczenie mam ja.
    Przykre…

    Polubienie

    1. Awatar sylwiaiwan

      W naszej podstawówce nikt nie zastosował jakiegokolwiek programu pomocowego – też mam złe doświadczenia. Ponieważ, wśród gąszczu cudownych programów – na końcu zawsze staje nauczyciel,któremu się po prostu nie chce. Pozdrawiam.

      Polubienie

Skomentuj

Proszę zalogować się jedną z tych metod aby dodawać swoje komentarze:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: