„Badania pokazują, że odbiegające od normy wzorce ruchowe można zauważyć u tych niemowląt, u których później rozwija się zespół Aspergera.

Osnat Teitelbaum wraz ze współpracownikami przeanalizowała domowe nagrania wideo wykonane we wczesnych latach życia szesnaściorga dzieci z zespołem Aspergera (Teitelbaum i in., 2004). Szczegółowo analizowano wzorce ruchowe i odruchy dzieci.

Usta Moebiusa

Zidentyfikowano pierwotne odruchy, które utrzymywały się zbyt długo, i stwierdzono, że pewne odruchy nie pojawiły się w oczekiwanym wieku. Autorzy badań zauważyli, że niektóre niemowlęta, u których później rozwinął się zespół Aspergera, miały nietypowy kształt ust określany jako usta Moebiusa (górna warga ma kształt namiotu a dolna jest płaska).

Asymetria ruchów

Zaobserwowali też nietypową asymetrię ruchów, kiedy dzieci leżąc na plecach, sięgały po zabawki i nimi manipulowały (np. posługiwały się jedną ręką), oraz nietypowe ruchy lub rotację przy zmianie pozycji z leżącej na plecach do leżącej na brzuchu. Rozwój umiejętności siadania może być u tych dzieci opóźniony o kilka miesięcy, a ruch raczkowania może nie wykazywać typowego wzorca naprzemiennych ukośnych ruchów rąk i nóg.

Analiza prób chodzenia podejmowanych przez bardzo małe dzieci wykazała problemy z upadaniem, takie jak tendencja do upadania na jedną stronę i nieumiejętność korzystania z odruchów obronnych.

Test pochyleniowy

Innym odruchem, który pojawia się później niż u rówieśników, jest odwracanie głowy podczas obracania tułowiem, aby utrzymać ją w pionie. Dzieci miedzy szóstym a ósmym miesiącem życia, kiedy trzyma się je w talii i przechyla powoli o 45% w jedną stronę, potem wraca do pozycji pionowej, a potem przechyla o 45% w drugą stronę, potrafią wykonywać kompensacyjny ruch głową, aby utrzymać ją w pionie. Jest to tzw. test pochyleniowy, a opóźnienie w opanowaniu tej umiejętności może być jednym ze wskaźników opóźnienia odruchów występujących u tych niemowląt, u których później rozwijają się objawy zespołu Aspergera.

Potrzebne będą dalsze badania, aby potwierdzić i szczegółowo opisać nietypowe wzorce ruchowe oraz opóźnienia w pojawianiu się reakcji odruchowych w okresie niemowlęctwa, które mają związek z zespołem Aspergera. Rodzice będą zainteresowani procedurami diagnostycznymi, dzięki którym będzie można ocenić, czy u nowego członka rodziny występują objawy ZA, a pediatrzy będą mogli wykorzystać je jako element wczesnych badań przesiewowych, aby zidentyfikować te niemowlęta, które będą wymagały starannej obserwacji pod kątem innych objawów tego zaburzenia” (Attwood, 2013).

źródło: Tony Attwood: „Zespół Aspergera…”, Harmonia Universalis, Gdańsk 2013