Wyliczanie jest metodą stworzoną przez Thomasa Phelana, z powodzeniem stosowaną od wielu lat w kilkudziesięciu krajach świata.
„Wyliczanie jest techniką stosowaną po to, by dziecko przerwało trudne zachowanie i uniknęło konsekwencji (najczęściej proponuje się tutaj technikę przerwy w grze – in. odesłanie; time out). Klasyczne wyliczanie stosuje się wtedy, gdy dziecko dyskutuje, wymusza, dokucza, dąsa się i przejawia tym podobne zachowania. Ma zapobiec złości czy innym silnym emocjom dorosłego oraz sugerowaniu dziecku, że powinno się zachowywać jak mały dorosły […]
Zastosowanie techniki wyliczania
- Przygotuj miejsce dla dziecka np. materac, krzesło w nudnym miejscu.
- Powiedz, dziecku co zrobisz gdy pojawi się niewłaściwe zachowanie.
- Gdy pojawi się trudne zachowanie, podnieś palec i powiedz: „Raz”
- Jeśli dziecko nie reaguje, podnieś palec i powiedz: „Dwa”
- Jeśli dziecko nie reaguje, podnieś palec i powiedz: „Trzy przerwa”
- Zastosuj time out.
Przykład
Kacperek (lat 5) bawi się na basenie, jego rodzice leżą na leżakach, opalają się, czytają książkę lub drzemią. W pewnym momencie chłopiec odkrywa, że można chlapać na ludzi wodą z hydrantu. Za pierwszym razem leżakujący przyjęli to jako żart. Chłopcu bardzo spodobała się taka zabawa, więc zaczął powtarzać to zachowanie. Tata leżąc na leżaku, prosi chłopca, by przestał jest to jednak nie skuteczne. W pewnym momencie zmienia strategię – podchodzi do chłopca i mówi: „Kacper, raz”, gdy chłopiec nie reaguje i dalej bawi się hydrantem, tata mówi, pokazując chłopcu dwa palce: „Kacper, dwa” i wreszcie: „Kacper, trzy”. Chłopiec na pięć minut musi opuścić basen.
Wprowadzając tę metodę, należy wytłumaczyć dziecku, na czym będzie ona polegać. Opowiedzieć, że aby łatwiej mu czasem było zastosować się do zasad i wymagań dorosłego, będziecie używać trzech ostrzeżeń w postaci słów „raz, dwa, trzy” i gestu, jakim jest pokazanie odpowiedniej liczby palców. Gest sygnalizuje dziecku, że dzieje się coś ważnego.
Rodzic powinien stosować technikę wyliczania za każdym razem, gdy pojawi się niepożądane zachowanie, nad którym pracuje. Pamiętajmy o tym, że nawet jedno odstępstwo spowoduje, że dziecko częściej będzie próbowało złamać zasadę. Wielu rodziców łączy z techniką wyliczania także inne rodzaje konsekwencji, np. utratę przywileju ilościowego (za każdym razem, gdy dojdzie do wyliczenia, tracisz 50 groszy z kieszonkowego, 10 minut czasu ekranowego itp.). Możemy też połączyć ją z konsekwencją wyciąganą w miejscu publicznym, np. w sytuacji wybuchu złości w sklepie mówimy: „Gdy doliczę do trzech, będziemy musieli przerwać zakupy i pójść do domu”, a w sytuacji chodzenia po sali w kinie: „Gdy doliczę do trzech, przerywamy oglądanie filmu i wracamy do domu” (Kołakowski, Pisula 2016).
źródło: A. Kołakowski, A. Pisula: „Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna”, GWP, Sopot 2016
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm
autyzmwszkole.com 