Kołysał nas zachodni wiatr,
Brzeg gdzieś za rufą został.
I nagle ktoś jak papier zbladł:
Sztorm idzie, panie bosman!

A bosman tylko zapiął płaszcz
I zaklął: – Ech, do czorta!
Nie daję łajbie większych szans!
Dziesięć w skali Beauforta!

U mnie… cóż… powiedział bym, w porywach 11 w 12 stopniowej skali. Cóż… Pancernik Green przechodził przez gorsze rzeczy… Więc byle do wiosny…

Znacie „teorię 12 łyżek”?
To ta która zakłada „na każdy dzień masz 12 łyżek „energii”, wszystko co robisz kosztuje ileś energii, od ciebie zależy jak to wykorzystasz. Oczywiście możesz próbować pożyczyć z dnia następnego, ale prędzej czy później będą z tego kłopoty”.

I tak, autorka „teorii” opisuje:
– wstanie z łóżka – to 1 łyżka
– doprowadzenie się do stanu akceptowalnej używalności społecznej – 2
– zjedzenie czegoś – 1
– praca – 3 do 5
…et cetera, et cetera….
Ile zostaje po tym gdy zrobi się to…

Jak już pisałem na FB, zainspirowany wypowiedzią Agony Autie

Zacząłem się zastanawiać nad tym na ile moje zdjęcia, które?, jak ich część? to właśnie takie wizualne stimy.
Gdy się nad tym zastanawiam, części naprawdę towarzyszyły niesamowite uczucia emocji, fascynacji.. nawet po latach, gdy do nich wracam 🤩

I tak sobie od wczoraj myślę… czy takimi stimami dało by się wyciągnąć z dołka? 🤔

Dzisiaj za tego dołka dostałem umiarkowany O_P_R od niezastąpionej Pani Doktór, z leitmotivem „co ty robisz ze swoim życiem”…
I tak bardzo się cieszę że mój wytrenowany refleks przechwycił pchające się do wymowy wyrazy czarnego humoru… 👻 {a może wcale nie humoru?} które pojawiły się po tym jak usłyszałem „czy mam jakiś biznesplan na życie”… Nawet sobie nie wyobrażam jaka chryja by się zrobiła gdybym wyartykułował to co mi się wtedy na jęzor pchało 😱
No nic..

A w ramach „wizualnych stimów” – park nad Hańczą i…

Temat często podejmowany był w podręczniku napisanym przez Hansa Aspergera pochodzącym z 1953 roku, który nigdy nie został przetłumaczony na język angielski: „W skrócie – nauczyciel musi w jakiś sposób sam stać się autykiem”.

Asperger zauważył, że w takim przypadku najlepsi nauczyciele to osoby, które godzą się iść na kompromis, zamiast wymagać od dzieci, by zachowywały się jak reszta...

Asperger nie traktował dzieci jako pacjentów, lecz jak sprzymierzeńców pomagających mu w opracowaniu metod pedagogicznych pomagających mu w opracowaniu metod pedagogicznych, które byłyby w stosunku do nich najskuteczniejsze.

Jednym z jego doradców okazał się Harro, którego zachowanie w szkole było wręcz skandaliczne. „Mimo iż chłopiec trzymał się z dala od ludzi – a może właśnie z tego powodu – miał duże doświadczenie w dziedzinach którymi się interesował”, zauważył Asperger. „Można z nim było rozmawiać jak z dorosłą osobą i naprawdę wiele się od niego nauczyć”.

Dzięki Harro Asperger zrozumiał na…

Dzieci słabowidzące to dzieci, które ze względu na stopień uszkodzenia wzroku stanowią grupę pośrednią między dziećmi normalnie widzącymi a dziećmi niewidomymi (niekiedy wyróżnia się jeszcze dzieci „szczątkowo widzące”, Sękowska). Zmysł wzroku odgrywa u nich nadal dominującą rolę w orientowaniu się w przestrzeni, poznawaniu przedmiotów, ludzi i zjawisk oraz działaniu praktycznym, chociaż w porównaniu z dziećmi normalnie widzącymi rola ta jest znacznie ograniczona i mniej skuteczna.

Również większość wyobrażeń – tak samo jak u dzieci normalnie widzących – ma u dzieci słabowidzących charakter wzrokowy. Dzieci te mogą czytać zwykłe pismo, choć czasami muszą korzystać ze specjalnych pomocy optycznych (szkieł powiększających) lub tekstu napisanego powiększoną czcionką. Mogą także korzystać z metod wizualnych (demonstracja, prezentacja, obserwacja) w procesie nauczania. Mówiąc inaczej, dziecko słabowidzące zachowało zdolność widzenia i traktuje ją jako główny kanał uczenia się, a posługiwanie się dotykiem i innymi zmysłami w poznawaniu przedmiotów ma na celu uzupełnianie i rozszerzenie spostrzeżeń.