Reklamy
Reklamy
Reklamy

hands-holding-cup-coffee

Tradycyjna psychoterapia może pomóc niewielkiej liczbie osób z ASD.

S. Ozonoff, G.Dawson, J. C. McPartland w swojej ksiązce pt. Wysokofunkcjonujące dzieci ze spektrum autyzmu twierdzą, że „W zasadzie psychoterapia indywidualna polega na omawianiu emocji i analizowaniu schematów zachowania lub problemów międzyludzkich. Ponieważ większość dzieci, nastolatków a nawet dorosłych z ASD ma ograniczoną samoświadomość, z natury nie porównuje się z innymi ludźmi, nie analizuje przyczyn i charakteru swoich trudności, ta forma psychoterapii zazwyczaj nie jest bardzo skuteczna. Poza tym rzeczywistość, w której pojawia się większość problemów osób z ASD, sytuacje społeczne łatwiej jest omawiać podczas zajęć w grupie niż w trakcie indywidualnych sesji terapeutycznych. Jedną z głównych trudności towarzyszących autyzmowi jest nieumiejętność automatycznego uogólnienia, przeniesienia doświadczeń z jednej sytuacji do drugiej, z jednego do drugiego kontekstu, od osoby do osoby. Jest więc mało prawdopodobne, że wyniki pracy w czasie indywidualnego spotkania z wyrozumiałym terapeutą będzie można wykorzystać w grupowych sytuacjach społecznych z udziałem rówieśników. Dlatego terapia grupowa (często w formie treningu umiejętności społecznych) może być lepszym rozwiązaniem w przypadku szczególnych problemów związanych z ASD.

Mimo to w niektórych okolicznościach psychoterapia indywidualna może być zalecana, zwłaszcza najwyżej funkcjonującym nastolatkom i dorosłym, którzy zdobyli pewną umiejętność rozumienia swoich emocji i zachowań, jak również uczuć i reakcji innych osób. W tych konkretnych przypadkach psychoterapia indywidualna może pomóc poradzić sobie z lękiem, depresją lub rozstrojem emocjonalnym, które często towarzyszą ASD, a także cierpieniem wynikającym z rosnącej świadomości bycia innym od pozostałych. Porady psychoterapeuty powinny jednak być wyraźnie ustrukturyzowane i bardziej konkretne niż w przypadku typowej psychoterapii dla osób bez ASD. Terapię należy wyraźnie ukierunkować na konkretne problemy, tworzenie skutecznych metod radzenia sobie z innymi i planowanie strategii maksymalizowania potencjału danej osoby; powinna być ona pomocą w osiąganiu ważnych umiejętności przydatnych w codziennym życiu, takich jak zachowania społeczne w pracy.

Psychoterapia powinna uczyć jasnych schematów postępowania, a jej częścią mogą być „zajęcia terenowe” wśród ludzi sprzyjające rozwojowi konkretnych umiejętności potrzebnych do samodzielnego funkcjonowania (podróżowanie autobusem, rozmowa w sprawie pracy, składanie zamówienia w restauracji itp.). Badania wykazały, że terapia poznawczo – behawioralna, której celem jest zrozumienie własnych myśli i tego, jak wpływają na zachowanie, jest skuteczna w leczeniu objawów lękowych u wysokofunkcjonujących nastolatków”.

źródło: S. Ozonoff, G. Dawson, J. C. McPartland: „Wysokofunkcjonujące dzieci ze spektrum autyzmu…”, WUJ, Kraków 2015

#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #czytanie #dostosowanie #edukacja #emocje #IPET #kolorowanie #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #mindfulness #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #pozytywnyprzekazwspektrum #premium #program #przedszkolak #przedszkole #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zajęcia #ZespółAspergera #ćwiczenia

Reklamy
Reklamy



#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #czytanie #dostosowanie #edukacja #emocje #IPET #kolorowanie #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #mindfulness #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #pozytywnyprzekazwspektrum #premium #program #przedszkolak #przedszkole #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zajęcia #ZespółAspergera #ćwiczenia

Jedna odpowiedź do „Psychoterapia indywidualna w spektrum autyzmu”

  1. Awatar aneta
    aneta

    O psychoterapeutach i psychiatrach to mogłabym książkę napisać. Może nie wszędzie tak jest, ale spotkałam się z sytuacjami, w których jedni na drugich psioczą. Psychiatrzy twierdzą, że depresję leczymy przede wszystkim lekami, zaś psychoterapia pełni rolę wspomagającą powrót do normalnego życia. Psychoterapeuci – wręcz przeciwnie. Twierdzą, że wyjście z depresji wymaga przede wszystkim pracy nad sobą, nad zmianą nawyków, zaś leki mogą jedynie pomóc w najcięższych stadiach choroby, gdy człowiek jest w na tyle beznadziejnej sytuacji, że nie jest w stanie wstać z łóżka. Co więcej, nie brakuje psychoterapeutów, którzy twierdzą wprost, że nie mają zwyczaju umawiać się z klientami będącymi pod wpływem leków. Część z nich sympatyzowała z ruchem antypsychiatria. Psychiatrzy z kolei, czasem patrzą na psychoterapeutów z góry – wiadomo, lekarze. Co się tyczy psychoterapeutów – część z nich nie chce się podejmować terapii osób wywodzących się z innych kręgów kulturowych – nie z powodu jakichś uprzedzeń, tylko z braku intuicyjnego wczucia się w sposób patrzenia na świat danej osoby. A z autystami może być podobnie, bo są jakby outsiderami.

    Polubione przez 1 osoba

Dodaj komentarz

Reklamy