Tradycyjna psychoterapia może pomóc niewielkiej liczbie osób z ASD.
S. Ozonoff, G.Dawson, J. C. McPartland w swojej ksiązce pt. Wysokofunkcjonujące dzieci ze spektrum autyzmu twierdzą, że „W zasadzie psychoterapia indywidualna polega na omawianiu emocji i analizowaniu schematów zachowania lub problemów międzyludzkich. Ponieważ większość dzieci, nastolatków a nawet dorosłych z ASD ma ograniczoną samoświadomość, z natury nie porównuje się z innymi ludźmi, nie analizuje przyczyn i charakteru swoich trudności, ta forma psychoterapii zazwyczaj nie jest bardzo skuteczna. Poza tym rzeczywistość, w której pojawia się większość problemów osób z ASD, sytuacje społeczne łatwiej jest omawiać podczas zajęć w grupie niż w trakcie indywidualnych sesji terapeutycznych. Jedną z głównych trudności towarzyszących autyzmowi jest nieumiejętność automatycznego uogólnienia, przeniesienia doświadczeń z jednej sytuacji do drugiej, z jednego do drugiego kontekstu, od osoby do osoby. Jest więc mało prawdopodobne, że wyniki pracy w czasie indywidualnego spotkania z wyrozumiałym terapeutą będzie można wykorzystać w grupowych sytuacjach społecznych z udziałem rówieśników. Dlatego terapia grupowa (często w formie treningu umiejętności społecznych) może być lepszym rozwiązaniem w przypadku szczególnych problemów związanych z ASD.
Mimo to w niektórych okolicznościach psychoterapia indywidualna może być zalecana, zwłaszcza najwyżej funkcjonującym nastolatkom i dorosłym, którzy zdobyli pewną umiejętność rozumienia swoich emocji i zachowań, jak również uczuć i reakcji innych osób. W tych konkretnych przypadkach psychoterapia indywidualna może pomóc poradzić sobie z lękiem, depresją lub rozstrojem emocjonalnym, które często towarzyszą ASD, a także cierpieniem wynikającym z rosnącej świadomości bycia innym od pozostałych. Porady psychoterapeuty powinny jednak być wyraźnie ustrukturyzowane i bardziej konkretne niż w przypadku typowej psychoterapii dla osób bez ASD. Terapię należy wyraźnie ukierunkować na konkretne problemy, tworzenie skutecznych metod radzenia sobie z innymi i planowanie strategii maksymalizowania potencjału danej osoby; powinna być ona pomocą w osiąganiu ważnych umiejętności przydatnych w codziennym życiu, takich jak zachowania społeczne w pracy.
Psychoterapia powinna uczyć jasnych schematów postępowania, a jej częścią mogą być „zajęcia terenowe” wśród ludzi sprzyjające rozwojowi konkretnych umiejętności potrzebnych do samodzielnego funkcjonowania (podróżowanie autobusem, rozmowa w sprawie pracy, składanie zamówienia w restauracji itp.). Badania wykazały, że terapia poznawczo – behawioralna, której celem jest zrozumienie własnych myśli i tego, jak wpływają na zachowanie, jest skuteczna w leczeniu objawów lękowych u wysokofunkcjonujących nastolatków”.
źródło: S. Ozonoff, G. Dawson, J. C. McPartland: „Wysokofunkcjonujące dzieci ze spektrum autyzmu…”, WUJ, Kraków 2015
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm

- Rodzaje dokuczania dziecku ze spektrum autyzmu w szkole, wżyciu, w rodzinie
- Ustalone i sztywne zachowania rutynowe w spektrum autyzmu
- Język wyuczony i echolalia, autyzm
- Kłopoty z jedzeniem i problemy żołądkowe
- Autyzm i zaburzenia przetwarzania sensorycznego
- Dziecko, które się gryzie
- ASD – zaburzenia hormonalne, menstruacja
- Lęk, niepokój, autyzm – jeden na jeden praca z uczniem
- Eliminowanie lub modyfikowanie nieakceptowalnych zainteresowań
- Nadreaktywność i podreaktywność dziecka – objawy
- Analiza autystycznego Kuby, szkoła podstawowa
- Rozwój dziecięcej teorii umysłu
- Zespół Aspergera – problemy z jedzeniem i zapachem

