Wędkowanie – widzenie ( zmysł wzroku )
Ta prosta zabawa w łowienie, często wykorzystywana w terapii wzroku, jest korzystna z wielu względów. Okulista Anne Barber poleca Wędkowanie jako zabawne zajęcie, dające dużo satysfakcji szkrabom.
Zakres wieku rozwojowego: 3 – 6
Cele/Korzyści:
- Ogólny rozwój zdolności wzrokowo-ruchowych przy przykładaniu rogów arkuszy papieru do siebie przy składaniu, podążaniu wzrokiem za kredką przy przerysowywaniu wzoru ryby, cięciu nożyczkami wzdłuż linii i nakierowywaniu magnesu na spinacz;
- Polepszenie koordynacji obustronnej i małej motoryki przez składanie papieru, trzymanie wzoru jedną ręką i odrysowywanie go drugą, trzymanie arkusza przy wycinaniu wzorów i nakładaniu spinaczy na ryby;
- Poprawiona dyskryminacja dotykowa dzięki używaniu narzędzi ( niezbędna umiejętność dla każdego!), takich jak kredki, nożyczki, spinacze i wędka;
- Rozwój ogólnych zdolności motorycznych, świadomości ciała i propriocepcji dzięki konieczności oceniania, jak daleko dziecko musi wyciągnąć rękę, jak wysoko trzymać wędkę i jak trzymać wędkę, żeby magnes nie kiwał się niekontrolowanie.
Potrzebne przedmioty:
- Żeby zrobić ryby: karton, brystol, nożyczki, kredki, spinacze do papieru;
- Żeby zrobić wędkę: patyk albo kołek długości około metra, magnes, sznurek długości około metra;
- Jako koszyk na ryby: szeroki kosz, miska lub pudełko.
Przygotowanie:
- Na kartonie narysuj rybę (ok. 12 x 7 cm), która posłuży twojemu dziecku za wzór do odrysowania na brystolu.
Co może zrobić dziecko:
- Z twoją pomocą, jeśli okaże się potrzebna, może: a) poskładać kilka kawałków brystolu na cztery, odrysować kontur ryby na każdej ćwiartce, wyciąć ryby i narysować na nich oczy, płetwy i łuski; b) nałożyć spinacz na głowę każdej ryby; c) przywiązać magnes na jednym końcu sznurka, a drugi jego koniec przymocować do czubka patyka;
- Rozłożyć ryby na podłodze;
- Wziąć wędkę i iść na ryby;
- Zdejmować ryby z magnesu i wkładać je do koszyka. Dodatkowym wyzwaniem może być potrząsanie wędką tak, żeby ryba odczepiła się od magnesu i wpadła do koszyka.
autor: Carol Stock Kranowitz

Latająca kula Billa – motoryka duża
Zabawy z piłkami i kulami to świetny sposób na wspomaganie integracji zmysłów wzroku i równowagi z planowaniem motorycznym. Jednakże wiele dzieci z zaburzeniami neurologicznymi ma trudności z posługiwaniem się piłką, co może być przyczyną ogromnej frustracji. W tej grze kula znajduje się na sznurku, więc dziecko ma pewność, że dotrze ona do gracza trzymającego drugi koniec linki, dzięki czemu chętniej bierze udział w zabawie. Zmiana pozycji to wyzwanie dla układu planowania motorycznego przy jednoczesnym wzmacnianiu mięśni tułowia.
Cele:
- Motoryka duża – aby wprawić kulę w ruch, uczestnicy muszą poruszać kończynami górnymi;
- Integracja zmysłu wzroku i równowagi – zmysły równowagi i wzroku informują dziecko o tym, jak szybko zbliża się kula;
- Układ wzrokowo-motoryczny – odpowiednie zareagowanie na poruszającą się kulę wymaga wyczucia ruchu;
- Zbieżność wzrokowa – gdy kula porusza się w kierunku dziecka, jego oczy muszą się na niej skupić.
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #wskazówki #ZA #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm

- Koordynacja wzrokowo-ruchowa zajęcia rewalidacyjne dla dzieci ze spektrum autyzmu
- Pani Północ – poczucie kierunku i schematu ciała, autyzm
- Terapia ręki – program zajęć rewalidacyjnych
- Program nauki cięcia i wycinania – zajęcia krok po kroku – rewalidacja, autyzm
- Bieg za dzwonkiem – zapomniane zabawy – uwaga
- Proste szlaczki – połącz kropki – motoryka mała
- Nauka biegu
- Motoryka mała – ćwiczenia i zabawy wpływające na rozwój pisania
- Torba na przygody – motoryka, SI, planowanie, interakcja społeczna
- Ćwiczenia manualne – motoryka mała, autyzm i zaburzenia pokrewne, cz. 3
