Jadalny naszyjnik – motoryka mała

Reklamy

Cienki elastyczny sznurek (taki, jakiego używa się w naszyjnikach z cukierków)
Tępa igła (często używana do nawlekania koralików, do kupienia w sklepach pasmanteryjnych)
Płatki śniadaniowe z dziurkami

Obetnij kawałek sznurka na naszyjnik, tak żeby wisiał co najmniej 5 cm poniżej linii kołnierzyka.
Zwiąż pętelkę na jednym końcu, aby nie spadały z niego koraliki.
Drugi koniec przewlecz przez igłę. (Można użyć do tego po prostu sznurówki zamiast igły jeśli dziurki są dostatecznie szerokie).
Gdy na naszyjniku znajdzie się już odpowiednia liczba „koralików” zwiąż końce sznurka, a następnie załóż naszyjnik na szyję dziecka i pozwól mu zjeść płatki.
Jeśli martwisz się o bezpieczeństwo dziecka (np. jeśli jest za małe, żeby nosić naszyjnik), możesz zrobić bransoletkę.
Inna wersja zabawy: zamiast płatków możesz użyć pianek cukrowych. Być może to przełamie opór dziecka przed rozpoczęciem zabawy. Ponadto w trakcie zabawy nawlekania elementów nie będzie musiało być tak dokładne.

Uwaga: możliwe, że najpierw trzeba będzie pokazać dziecku inny zrobiony wcześniej naszyjnik.

Koordynacja bilateralna – utrzymanie nawleczonych płatków w jednym miejscu, podczas gdy druga dłoń nawleka kolejne, wymaga koordynacji bilateralnej.
Poruszanie przedmiotami w dłoni – przełożenie igły przez środek płatka śniadaniowego wymaga dodatkowych ruchów dłonią.
Koordynacja oko-ręka – włożenie igły „w koralik” wymaga precyzyjnej koordynacji oko-ręka (Delaney, 2016).

źródło: T. Delaney, 101 ćwiczeń gier i zabaw…Harmonia Universalis, Gdańsk 2016

fot. sylwiaiwan.com