Zaburzenia ze spektrum autyzmu po zmianach w DSM – V

Reklamy

Nie chcę szczegółowo opisywać wszystkich zmian, ponieważ dotyczą wielu innych zaburzeń. Pragnę w najprostszy możliwy sposób zwrócić uwagę na fakt, że nowe kryteria diagnostyczne DSM – V wprowadziły zmiany związane z interpretacją wcześniejszych pojęć dotyczących autyzmu a dokładniej mówiąc ASD.

ASD (Zaburzenia ze spektrum autyzmu) w DSM (Amerykański Schemat Diagnostyczny) – V obejmuje:

autyzm
zespół Aspergera
PDD – NOS (całościowe zaburzenie rozwoju nie zdiagnozowane inaczej

Co wprowadziło/zmieniło DSM – V :

rezygnację z terminu „całościowe zaburzenie rozwoju”
wykluczenie zespołu Retta i dziecięcych zaburzeń dezintegracyjnych
zastąpienie trzech jednostek chorobowych: zaburzeń autystycznych, zespołu Aspergera i PDD – NOS jedną jednostką – spektrum zaburzeń autystycznych (ASD)
połączenie dwóch grup objawów z dotychczasowej triady diagnostycznej: zaburzeń interakcji społecznych i zaburzeń komunikacji w jedną domenę diagnostyczną
wprowadzenie trójstopniowej klasyfikacji ASD – od L1 do L3, w zależności od nasilenia objawów oraz stopnia ich wpływu na codzienne funkcjonowanie
wykluczenie kryterium opóźnienia mowy
zastąpienie dotychczas obowiązującego kryterium wieku, w jakim pojawiają się pierwsze objawy choroby, określeniem „początek we wczesnym dzieciństwie” oraz zasygnalizowanie, że objawy mogą nie manifestować się w pełni do czasu, gdy wymagania społeczne przekroczą umiejętności osoby
zalecenie uszczegóławiania diagnozy w oparciu o dodatkowe informacje:

początek i przebieg kliniczny,
czynniki etiologiczne
zdolności poznawcze
zdolności językowe
nasilenie objawów w dwóch głównych domenach diagnostycznych: a) deficyty społeczno – komunikacyjne, b) uporczywe zainteresowania i powtarzalne zachowania
choroby współwystępujące

Zaburzenia autystycznego spektrum obejmują dwa obszary:

A) deficyty społeczno – komunikacyjne

B) uporczywe zainteresowania i powtarzalne zachowania

Cztery kryteria diagnozy (A, B, C, D)

A. Stałe deficyty w zakresie komunikacji społecznej i społecznej interakcji w różnych kontekstach, niewyjaśnione przez ogólne opóźnienia rozwojowe i manifestujące się przez wszystkie trzy rodzaje:

1. Deficyty w zakresie społeczno – emocjonalnej wzajemności; ich stopień może obejmować anormalne podejście społeczne i niepowodzenie w normalnej dwustronnej konwersacji, przez zredukowanie dzielenia zinteresowań, emocji i afektu oraz reakcji, po całkowity brak inicjowania interakcji społecznej.

2. Deficyty w zakresie zachowań o charakterze komunikacji niewerbalnej, używanych w celu interakcji społecznej; począwszy od słabo zintegrowanej komunikacji werbalnej i niewerbalnej, przez anormalności kontaktu wzrokowego i języka ciała lub deficytów w zakresie rozumienia i stosowania komunikacji niewerbalnej, do całkowitego braku ekspresji twarzy lub gestów.

3. Deficyty twarzy dotyczące rozumienia i utrzymywania relacji, odpowiednio do poziomu rozwojowego (oprócz tych związanych z opiekunami); stopień ich może być różny, począwszy od trudności w doborze zachowania do zastosowania w odpowiednich kontekstach społecznych, przez trudności w dzieleniu zabawy wyobrażeniowej i nawiązywaniu przyjaźni, po widoczny brak zainteresowania ludźmi.

B. Ograniczone, powtarzalne wzorce zachowania, zainteresowań lub aktywności, manifestujące się przynajmniej przez dwa spośród wymienionych poniżej:

Stereotypowa lub powtarzalna mowa, ruchy lub posługiwanie się przedmiotami (jak proste stereotypie ruchowe, echolalia, powtarzalne używanie przedmiotów lub idiosynkratyczne frazy).
Nadmiernie wykorzystanie rutyny, zrytualizowanych wzorców zachowań werbalnych lub niewerbalnych lub nadmierny opór wobec zmiany (jak rytuały ruchowe, naciskanie na tą samą drogę lub jedzenie,powtarzanie tego samego pytania lub skrajny stres w odpowiedzi na małe zmiany).
Wysoce ograniczone, uporczywe zainteresowania, anormalne pod względem intensywności lub przedmiotu uwagi; (takie jak silne przywiązanie do lub zajmowanie się niezwykłymi obiektami, zainteresowania, które są nadmiernie zawężone lub powtarzające się/persewerujace)
Hiper-lub hipo-reaktywność na sensoryczny bodziec lub niezwykłe zainteresowanie sensorycznymi aspektami otoczenia (jak widoczna obojętność na ból, gorąco, zimno, negatywna reakcja na specyficzne dźwięki lub powierzchnie, intensywne wąchanie lub dotykanie przedmiotów, fascynowanie się błyskami światła lub wirującymi przedmiotami).

C. Symptomy muszą być obecne we wczesnym dzieciństwie (ale mogą się nie manifestować przed czasem, w którym społeczne wymagania ujawniają ograniczone możliwości).

D. Symptomy razem wzięte ograniczają i upośledzają codzienne funkcjonowanie.

Zaburzenie spektrum autyzmu jest zaburzeniem neurorozwojowym i musi być obecne od niemowlęctwa lub wczesnego dzieciństwa, ale może nie być rozpoznane w tym okresie, z powodu minimalnych wymagań społecznych i wsparcia ze strony rodziców oraz opiekunów dostarczanego we wczesnych latach życia dziecka.

E. Określenie czy:

Z lub bez towarzyszącego upośledzenia intelektualnego

Z lub bez towarzyszącego osłabienia mowy

Obecność chorób, lub genetycznych zaburzeń lub czynników środowiskowych.

Dla rozpoznania ASD:

3 z 3 objawów zaburzeń interakcji

2 z 4 stereotypowych zachowań

Nasilenie objawów ASD

Poziomy: