Badania słuchu u autystycznych dzieci zwykle nie dają prawidłowego obrazu ich  rzeczywistych umiejętności słuchowych. Wiedzą o tym audiolodzy obeznani z problemami sensorycznymi

Lindsey Biel twierdzi, że „trudności z hiperwrażliwością lub hiperakuzją, nad – lub niedowrażliwością na pewne częstotliwości dźwięku, odróżnianie istotnych głosów od zbędnych odgłosów otoczenia, a także inne problemy ze słuchem mogą utrudnić słuchanie w wielu różnych środowiskach. Audiolog może zatem zaproponować odpowiednie strategie i interwencje, np. posadzenie ucznia bliżej nauczyciela, udostępnianie instrukcji na piśmie, uzupełniających polecenia przekazywane ustnie, oraz używanie urządzenia modulującego częstotliwość dźwięków w szkole lub w pracy. Jego mechanizm składa się z głośnika umieszczonego w pobliżu osoby mówiącej (najczęściej nauczyciela) lub przez nią noszonego i odbiornika znajdującego się w pobliżu lub noszonego przez słuchacza. Urządzenie sprawia, że głos mówcy zostaje wyniesiony nad odgłosy otoczenia (używając właściwej terminologii, zwiększa stosunek sygnału do szumu).

Badanie audiologiczne powinno się składać z następujących części:

• Test wrażliwości na szerokie spektrum zakresów częstotliwości.
• Badanie najniższego słyszanego poziomu decybeli – najlepiej zacząć od poziomu głośności zazwyczaj nieodbieranego przez ludzkie ucho, np. 15 decybeli.
• Test tympanograficzny sprawdzający poziom cieczy w uchu wewnętrznym.
• Badanie umiejętności percepcji mowy (Biel, 2015).

źródło: Lindsley Biel: „Integracja sensoryczna Skuteczne strategie w terapii dzieci i nastolatków”, WUJ, Kraków 2015