Reklamy
Reklamy
Reklamy
sheep-17482_640

Wśród wszystkich terapii na pierwszy plan wysuwa się „Trening umiejętności społecznych” – wiele rodziców nie zdaje sobie sprawy, że sami są najlepszymi terapeutami swojego dziecka i to, jak będzie funkcjonowało w społeczeństwie zależy tylko od nich

Reklamy

Simon Baron-Cohen od lat zajmuje się problematyką autyzmu, jest wykładowcą psychologii rozwoju w Instytucie psychiatrii w Londynie często podkreśla wagę umiejętności społecznych osób z autyzmem, Twierdzi, że:

„Trening umiejętności społecznych jest jednym z ważniejszych treningów życiowych dziecka czy osoby z autyzmem. Może nawet najważniejszym. Pozwala na prowadzenie w miarę „swobodnego” życia. Najlepszymi terapeutami będą tu rodzice. Ta terapia trwa bez przerwy. Ta terapia choć tak naprawdę nie jest terapią – tylko przygotowaniem do życia –  zaprzecza  wielu innym terapiom, które są narzucane dziecku i rodzicom, a ich sens w wielu przypadkach jest dla mnie niejasny…” (Baron-Cohen, 1999).

Rodzice i nauczyciele małych dzieci z autyzmem/ASD/ZA uważają, że są one nieporadne społecznie, że inne dzieci nie lubią się z nimi bawić i że nie przestrzegają zasad obowiązujących w przyjaźni, takich jak dzielenie się, wzajemność i współpraca. Jak powiedział mi dotknięty tym zaburzeniem Jerry Newport: „Żeby się podzielić, musisz zrezygnować z kontroli”. Z kolei Holly podczas oceny diagnostycznej stwierdziła: „Moi przyjaciele nie pozwalają mi robić tego, na co mam ochotę”. Dziecko z zespołem Aspergera często bawi się w sposób specyficzny i niekonwencjonalny, ma inne priorytety i zainteresowania niż jego rówieśnicy, których zazwyczaj zanudza wykładami i monologami na temat swoich specyficznych zainteresowań. Jean-Paul, wspominając swoje dzieciństwo, wyjaśnia: „Nie wychodziła mi zabawa typowa, z innymi dziećmi, rzadko czerpałem z niej radość” [(Donnelly i Bovee, 2003), Attwood, 2013]. Mój Piotrek (ASD, autyzm atypowy, wysokofunkcjonujący – w ten sposób był diagnozowany) jeszcze w 4 klasie szkoły podstawowej „podłączał” się do grupki młodszych chłopców na podwórku, chodził za nimi jak błędna owca i gadał sam do siebie (pewnie o jakieś grze komputerowej), zabawa często przeradzała się w wyśmiewanie, popychanie, sypanie piaskiem a na koniec chłopcy go po prostu bili. Musiałam po niego schodzić i namawiać by wrócił do domu, on sam, nigdy nie odróżniał zabawy od dokuczania. Dalej chciał się z nimi „bawić”. Myślę, że przez to, nierozróżnianie takie dzieci najczęściej stają się ofiarami przemocy w szkole.

Trening umiejętności społecznych

Trening umiejętności społecznych jest metodą terapii umożliwiającą osobom z autyzmem zmniejszenie deficytów w zakresie kompetencji społecznych i pozwalającą na skuteczniejsze radzenie sobie w życiu, także dorosłym. Owa terapia obejmuje: kompetencje społeczne i komunikacyjne, emocje, umiejętności poznawcze, poczucie tożsamości i własnej wartości, a także samoocenę.

10 podstawowych umiejętności

Zazwyczaj jest tak, że program zajęć terapeutycznych przewiduje naukę dziesięciu podstawowych umiejętności:

Reklamy
Reklamy

#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm

Reklamy

Reklamy
Reklamy
Reklamy

5 odpowiedzi na „Trening umiejętności społecznych – spektrum autyzmu”

  1. Awatar Dorota
    Dorota

    Chętnie dowiedziałabym się czegoś więcej o TUS u nastolatków i dorosłych, znasz może jakieś publikacje na ten temat? Pozdrawiam ciepło:)

    Polubienie

    1. Awatar sylwiaiwan

      O dorosłych i nastolatków marnie. Publikacje to TUS Ciechanowicz, Stańczak 2006, ale to pewnie wiesz. Na stronce ForumNeurologiczne.pl jest art. „Co nowego w diagnozie klinicznej, przegląd metod” – może tam poszperasz. Osobiście lubię Attwooda – pisze więcej o nastolatkach i dorosłych w „Zespół Aspergera, kompletny przewodnik” ale nie przedstawia konkretnych testów chociaż pada wiele nazw. To raczej opisy osób z ZA i podsumowania, jest trochę konkretów o diagnozie…ale to i tak mało. Szukać trzeba u neurologów, fora, strony itp.

      Polubienie

    2. Awatar sylwiaiwan

      … jeszcze McKerman, Motrlock: „Autyzm w centrum uwagi. Podręcznik z ćwiczeniami dla profesjonalistów” to podręcznik do szkoleń dla personelu pracującego z dorosłymi osobami z autyzmem – wygląda na praktyczny. Pozdrawiam 🙂

      Polubienie

  2. Awatar Dorota
    Dorota

    Bardzo dziękuję. Pozdrawiam

    Polubione przez 1 osoba

  3. Awatar Ola
    Ola

    Ups…apropos tej nieudanej walki rodzicow…zechecac,nie zachecac do kontaktow, jak tlumaczyc gdy trudno dotrze ….czy moge prosic o polecenie jakiejs lektury dla przedszkolakow? Narazie koncze jak dla mnie super ksiazke „codziennosc dziecka z zespolem Aspergera”…super, bo b.nastawiona na prawdziwe przyklady z zycia

    Polubione przez 1 osoba

Skomentuj

Proszę zalogować się jedną z tych metod aby dodawać swoje komentarze:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: