Zespół sawanta (ang. Savant Syndrome) to niezwykła dysfunkcja mózgu, która polega na tym, że osoby upośledzone umysłowo prezentują ponadprzeciętne zdolności.
„Sawanci zwykle mają doskonałą pamięć mechaniczną i potrafią zapamiętać raz przeczytaną informację do końca życia. Wśród sawantów jest bardzo wiele osób z autyzmem czy zespołem Aspergera. W skrócie sawant to upośledzony geniusz – nie potrafi poradzić sobie z najprostszymi czynnościami jest zależny od pomocy innych ale wykazuje nieprawdopodobne umiejętności intelektualne w jakiejś dziedzinie, np. w muzyce, matematyce czy lingwistyce.
Na czym polega zespół sawanta?
Słowo „sawant” pochodzi z języka francuskiego (fr. savant), co oznacza „uczony, mądry, biegły”. Za autora określenia „zespołu sawanta” uważa się odkrywcę zespołu Downa – Johna Langdona – Downa. Opisał on w swoich pracach naukowych liczne przypadki współwystępowania ponadprzeciętnych zdolności osób z upośledzeniem umysłowym i zaproponował w 1887 roku pojęcie „idiota-sawant” (fr. savant idiot) – uczony głupiec. Jednak pierwsze wzmianki o koegzystencji dysfunkcji mózgu z genialnymi umiejętnościami pojawiły się 100 lat wcześniej – w 1789 roku – w pracach pioniera amerykańskiej psychiatrii Benjamina Rusha. Benjamin Rush opisał historię niezwykłego człowieka, który przy ograniczonych umiejętnościach prezentował niewiarygodne zdolności matematyczne, np. potrafił precyzyjnie obliczyć, ile sekund przeżyje człowiek w ciągu 70 lat, 17 dni i 12 godzin, uwzględniając lata przestępne. Obecnie określenie „zespół sawanta” rezerwuje się dla osób, które przy poważnych zaburzeniach intelektualnych i ilorazie inteligencji oscylującym w granicach 40 wykazują niebywałe zdolności umysłowe w konkretnej dziedzinie, izolowane obszary wyjątkowych umiejętności.