W dzisiejszych czasach dziecko bądź dorosły kierowany na badania diagnostyczne może mieć za sobą jedną z wielu ścieżek diagnostycznych.
Pierwsza diagnoza mojego syna brzmiała: „zaburzenia emocjonalne w wyniku uszkodzenia analizatorów korowych słuchowych” w wyniku czego nie mówił – lub mówił i reagował w stopniu niewystarczającym. Dopiero gdy rozpoczynał klasę 4 szkoły podstawowej pierwszy raz usłyszałam, że to autyzm a raczej spektrum autyzmu. Ostatnio, że to autyzm wysokofunkcjonujący – autyzm atypowy.
Jak twierdzi Tony Attwood, dziecko może mieć nietypową historię rozwojową i profil umiejętności już od najwcześniejszego dzieciństwa, choć średnia wieku, w którym stwierdza się zespół Aspergera, wynosi 8 – 11 lat (Eisenmajer i in., 1996; Howlin i Asghrian, 1999). Sam określiłem kilka ścieżek (Attwood, 2013) prowadzących do takiej diagnozy, które mogą rozpoczynać się w niemowlęctwie bądź na innym etapie rozwoju, a nawet w dorosłości.
Lorna Wing, która pierwsza posłużyła się terminem „zespół Aspergera”, uważała, że należy stworzyć nową kategorię diagnostyczną. Zaobserwowała ona, że u niektórych dzieci z objawami autyzmu w niemowlęctwie i wczesnym dzieciństwie wczesna diagnoza oraz intensywne i efektywne programy wczesnej interwencji prowadzą do niezwykłej poprawy i przesunięcia na kontinuum autyzmu (Wing, 1981). Wycofane i ciche dotychczas dziecko zaczyna chcieć się bawić z rówieśnikami i mówić złożonymi zdaniami. W miejsce motywacji do izolacji pojawia się motywacja do włączania się w działania społeczne. Po wielu godzinach intensywnych ćwiczeń rozwijających umiejętności komunikacyjne problemem nie jest już zachęcanie dziecka do mówienia, lecz do zaniechania mówienia na rzecz słuchania i uświadamiania sobie kontekstu społecznego. W młodszym wieku u dziecka występowało nadmierne zainteresowanie wrażeniami sensorycznymi (kręcące się kółko zabawkowego samochodziku albo roweru mogło je hipnotyzować), teraz jednak jest ono zafascynowane konkretnym tematem, takim jak orbity planet. Wcześniejsze badania i obserwacje zabawy wskazywały na możliwość znaczącego niedorozwoju intelektualnego, teraz iloraz inteligencji ocenia się zwykle jako mieszczący się w normie.
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm

- Zespół Aspergera u nastolatków
- Drzwi – Aspie Zaklinaczka
- Przyczyny zaburzeń ze spektrum autyzmu
- Zespół Aspergera – relacje z rówieśnikami. Spektrum przypadku
- Funkcjonowanie psychospołeczne nastolatka z autyzmem
- Autyzm i zaburzenia przetwarzania sensorycznego
- Człowiek, który opisał zespół Aspergera
- Szczypta autyzmu, szczypta geniuszu
- Dostosowanie się do bycia innym
- Autyzm – zaburzenia przetwarzania sensorycznego na co dzień
- ASD – zaburzenia hormonalne, menstruacja
- Talent poznawczy w zespole Aspergera
- Dziewczęta z ASD w szkole
- Autyzm – wyjaśnienia stereotypowego działania i myślenia
- Wrażliwość wzrokowa w ZA

