Reklamy
Reklamy
kingfisher.page
Reklamy

Pamiętaj, że twoja reakcja, będzie miała bezpośredni wpływ na rozwój napiętej sytuacji

Panuj nad emocjami

„Zawsze pamiętaj, że twoja reakcja, będzie miała bezpośredni wpływ na rozwój napiętej sytuacji. Jeżeli również się rozgniewasz, będzie to dolewanie oliwy do ognia. Jeżeli pozostaniesz spokojny i będziesz mówił opanowanym głosem, wywrzesz uspokajający wpływ. Nieważne są twoje uczucia wewnętrzne, ważne jest to, co pokazujesz. Postaraj się rozwiązać konflikty wtedy, kiedy obie strony są spokojne. Dzieci również nie mogą dobrze reagować pod wpływem stresu.

Piłka na stres

Piłka do ściskania na stres pomoże dziecku wycisnąć i wygnieść na niej swoje napięcie. Powtarzanie ściskania może mieć dla niektórych dzieci efekt uspakajający. Piłki koosh i inne zabawki nadające się do majsterkowania też mogą pomóc.

Naucz panowania nad gniewem

Możesz nauczyć wszystkie dzieci w klasie następujących sposobów panowania nad gniewem, ale będą one szczególnie korzystne dla dzieci z autyzmem.

  • Omów z dziećmi fizyczne i emocjonalne sygnały, które pozwalają nam stwierdzić, że wpadamy w złość.
  • Przestań, Pomyśl, Zrób – omów z klasą tę technikę do zastosowania w momencie, kiedy wpadamy w złość. Przestań robić to, co robisz, pomyśl o tym, co możesz zrobić i co może w wyniku tego nastąpić, wierz opcję, która jest dla ciebie najbezpieczniejsza i zrób to.
  • Naucz dzieci w klasie, jak w momencie wpadania w złość zatrzymać się i powoli policzyć do dziesięciu.
  • Naucz technik głębokiego oddychania.
  • Podaj bezpieczne alternatywy agresji – jeżeli istnieje przymus zniszczenia czegoś, niech będzie to produktywne. Uczniowie mogą zgniatać puszki do recyklingu, drzeć tekturowe pudełka, aby potem ułożyć je płasko na podłodze do wyrzucenia, itp.

Bezpieczne miejsce

Wyznacz jakieś miejsce, do którego dzieci, będące pod wpływem stresu, mogą się udać. Upewnij się, że jest to w pobliżu i rzeczywiście jest bezpieczne. Jeżeli nie ma możliwości znalezienia takiego miejsca poza klasą, rozważ wykorzystanie poduchy z plastykowymi kuleczkami lub kącika do czytania. Stwórz zasady korzystania z tego miejsca, łącznie z czasem, który można tam spędzić. Jeżeli dziecko jest w stanie na tyle się opanować, powinno ci powiedzieć, że tam idzie. Pomóc może też wyznaczenie dziecku regularnego czasu, który tam spędza, by móc odpocząć i naładować baterie. Dzieci z ZA potrzebują trochę odpoczynku od stresu przebywania w ruchliwym otoczeniu w klasie.

Terapia głębokiego ucisku

Należy przedyskutować z rodzicami, czy pomaga to ich dziecku i czy właściwe jest robienie tego w szkole. Najpowszechniejsza do wykorzystania w klasie jest ciężka kamizelka, która pomaga niektórym dzieciom utrzymać spokój. Jeśli zachodzi taka potrzeba, można ją założyć.

Bezpieczny przedmiot

Porozmawiaj z rodzicami o jakimś przedmiocie, który przynosi ukojenie. Dla niektórych może to być kawałek szmatki, której dotyk lubią, dla innych coś ze szczególnym zapachem (można tego również używać dla zablokowania zapachów, które są dla dziecka trudne do zniesienia), jeszcze dla innych byłoby to coś, co ma związek z ich szczególnym zainteresowaniem. Dziecko to może nosić ze sobą i używać, kiedy jest zestresowane.

Rozładowanie niepokoju

Kiedy niepokój jest na najniższym poziomie, opisane wyżej techniki często będą skuteczne. Kiedy lęk jest na wysokim poziomie, dziecko może potrzebować go rozładować. Można to zrobić poprzez bieg lub jakąś inną wysoko energetyczną aktywność. Dzieci z ZA świetnie reagują na fizyczną aktywność jako formę złagodzenia niepokoju.

Odwracanie uwagi

Jeżeli dziecko zaczyna być zestresowane i zaczyna coś bez przerwy powtarzać lub robić coś rutynowego, łagodnie odwrócić jego uwagę, by pomóc mu uratować twarz. Nie daj się wciągnąć w odpowiadanie w kółko na to samo pytanie.

Notes rzeczy niezrozumiałych

Niech dziecko nosi taki notes ze sobą. Może w nim zaznaczać wszystko, co widzi, słyszy lub co się dzieje, a czego nie rozumie. Mogą to być pytania związane z wiedzą, problemy społeczne lub cokolwiek, co go obchodzi. Raz na dzień może swoje pytania z notesu omówić z tobą.

Reklamy

Regularna rejestracja

Niekiedy korzystne jest ustalenie stałej godziny, o której będziesz rozmawiał z dzieckiem i monitorował jego postępy. Może to być dobry czas, by wyjaśnić mu rzeczy dla niego mylące lub takie, którymi się denerwuje. Jakaś prosta czynność rozpraszająca (np. kolorowanie) może złagodzić napięcie związane z rozmową.

Ponoszenie właściwych konsekwencji

Kiedy dziecko z ZA robi coś naprawdę niewłaściwego, musi ponieść konsekwencje odpowiednie do tego, co się wydarzyło. Konsekwencje te powinny oznaczać raczej zrobienie czegoś niż tylko słowa. Samo powiedzenie przepraszam ma mały sens. Jeżeli dziecko coś komuś zabrało, to być może powinno się z tym kimś podzielić jakąś swoją rzeczą. Kiedy coś się wydarza, zawsze spójrz wstecz i spróbuj wybadać, jaka była przyczyna. Pomoże ci to ustalić odpowiednie konsekwencje. Porozmawiaj z dzieckiem, kiedy się uspokoi, o nieodpowiednich i niewłaściwych zachowaniach. Wykorzystaj diagramy lub inne pomoce wizualne.

Sam wybierz pole bitwy

Pracuj nad tymi zachowaniami, które są nie do przyjęcia. Dziecko prawdopodobnie przejawia inne zachowania, które otoczenie uważa za dziwne – nie przejmuj się nimi, dopóki nie powodują one negatywnych konsekwencji. Wybierz takie pole bitwy, na którym ty chcesz wygrać.

Systemy nagród

Wszystkie dzieci reagują na systemy nagród, te zaś mogą być szczególnie skuteczne w odniesieniu do dzieci z ZA, mających bardzo wyostrzone poczucie sprawiedliwości i bardzo silną potrzebę osiągnięć. Jednak systemy oparte na nagrodach wewnętrznych odnoszą znacznie słabszy skutek w stosunku do dzieci z ZA, niż w stosunku do innych. Dlatego też spróbuj zaplanować system nagród w taki sposób, żeby dziecko otrzymywało coś, co daje się dotknąć, ale jednocześnie zaplanuj system nagród niematerialnych/społecznych, tak aby dziecko zaczęło je lubić. Zwykle lepiej jest stosować często nagrody małe, niż od czasu do czasu wielkie.

Uwaga

Istnieje pewien system modyfikacji zachowania, o którym tu nie wspomniałem i który jest powszechnie stosowany przez specjalistów pracujących z dziećmi […] z ASD. System ten znany jest jako Stosowana Analiza Zachowania (Applied Behaviour Analysis, ABA) i może występować w różnych formach. Jedną z najczęściej używanych jest Discrete Trial Teaching (DTT, metoda oparta na sekwencji: bodziec – zachowanie – konsekwencja, przyp. tłum.) Interwencje terapeutyczne, oparte na systemie ABA, są stosowane  z dużym powodzeniem, zwłaszcza w stosunku do dzieci z poważniejszymi zachowaniami autystycznymi; pochłania to jednak bardzo dużo czasu i może być kosztowne…” (Winter, 2011).

źródło: M. Winter: „Zespół Aspergera Co nauczyciel wiedzieć powinien…”, Fraszka, Warszawa 2011

#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #wskazówki #ZA #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm

Reklamy

Reklamy

Skomentuj

Proszę zalogować się jedną z tych metod aby dodawać swoje komentarze:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: