Reklamy
W pierwszych latach życia dzieci uczą się wykonywania czynności przez „namacalne” doświadczenia. Uczą się w ten sposób, zanim jeszcze opanują słowa – słowa nie są potrzebne do myślenia. Świat wzrokowo – przestrzenny jest dla nich najważniejszy.
Dzieci ze spektrum autyzmu i innymi zaburzeniami rozwoju, których wzrok rozwija się prawidłowo, mogą nadal mieć problemy z umiejętnością przetwarzania bodźców wzrokowo- przestrzennych, dzięki którym organizujemy świat widzialny i rozumiemy rzeczy nas otaczające – na przykład jak przedmioty funkcjonują w stosunku do naszego ciała albo jak tworzą się schematy. Te umiejętności ostatecznie prowadzą do zdolności uczenia się wyższego stopnia, takich jak rozwiązywanie zadań matematycznych, analiza tekstu lub obrazu.
