Reklamy
Reklamy
Reklamy

Oczekiwanie, by autystyczny uczeń uczestniczył w pracy w grupie i odnosił z niej korzyści, bywa frustrujące zarówno dla nauczycieli, jak i uczniów.

Instrukcje grupowe mogą „wprawiać w zakłopotanie, dziwić, a nawet denerwować niektóre dzieci. Może tak być ze względu na trudności z koncentracją i problemami z przenoszeniem uwagi, z radzeniem sobie jednocześnie pojawiającymi się dźwiękami, słowami, obrazami, ruchami, dotykiem i innymi formami stymulacji zmysłowej, a także z pełnymi wyzwań umiejętnościami przetwarzania dźwięków. Dodatkowo praca w grupie łączy się ze spontaniczną interakcją, natychmiastową interpretacją tego, co się komunikuje, oraz presją, by udzielić natychmiastowej odpowiedzi. Wiele dzieci radzi sobie z taką sytuacją „wyłączając się”.

Uważna obserwacja jest niezbędna, by określić, czy i w jaki sposób uczeń może odnieść korzyści płynące z instrukcji udzielanej dużej grupie. Wypróbuj sugestie, które zostały już wspomniane, dotyczące sposobów zwiększenia instrukcji werbalnych.

Zazwyczaj praca w małej grupie jest lepsza niż praca w dużej grupie. Przydatne jest też przekazywanie uczniowi pisemnej listy albo systemu pracy, by przygotować go na to, co się wydarzy. To oczywiście komplikuje się w trakcie aktywnych dyskusji w grupie albo gdy spontaniczność nauczyciela prowadzi do zmian planu w ostatniej chwili.

Reklamy

W niektórych przypadkach nauczycieli często zaskakuje to, że uczeń odpowiada na pytania odpowiedziami, które pokazują, że się koncentrował (nawet jeśli się wydaje, że tego nie robił). Pamiętaj o tym, co wiemy na temat kontaktu wzrokowego w powiązaniu z autyzmem. Uczniowi może być łatwiej skupiać się na tym, co się mówi, kiedy nie patrzy na rozmówcę. Może także potrzebować więcej czasu na to, by przetworzyć informacje – aby uważać, rozumieć i przygotować odpowiedź na pytanie. Jeśli tak rzeczywiście jest w przypadku twojego ucznia, możesz wypróbować co następuje:

Miej przy sobie stos pustych kart katalogowych

Kiedy zadajesz pytanie, zapisz je na karcie. Umieść ją naprzeciwko ucznia i nie powtarzaj pytania, kiedy już raz je zadałeś. Dziecko prawdopodobnie od razu spojrzy na to, co zostało zapisane (to bodziec wizualny!). Później poczekaj na jego odpowiedź. W zależności od ucznia możesz zanotować na kartce na przykład kilka kluczowych słów.

Reklamy

Możesz wykorzystać karty katalogowe z całą grupą, losowo

Dzieci zobaczą, że niektóre pytania zadaje się tylko ustnie, a innym towarzyszy informacja pisemna. Większość będzie uważać, że to zabawa – zaczną się zastanawiać, czy i kiedy dostaną kartę. Taki sposób postępowania może także zwiększać poziom uwagi, jaki uczniowie poświęcają danemu tematowi” (Faherty, 2016).

Więcej podobnych tematów również na stronie autyzm.life i Neuroróżnorodni w zakładce SCHEMATY SPOSOBY

źródło: C. Faherty: „Autyzm… Co to dla mnie znaczy?…, WUJ, Kraków 2016

Reklamy
Reklamy

#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #wskazówki #ZA #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm

Reklamy


Reklamy
kingfisher.page

Skomentuj

Proszę zalogować się jedną z tych metod aby dodawać swoje komentarze:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: