Neurotypowe dzieci w naturalny sposób bawią się same lub z rówieśnikami, rodzeństwem lub rodzicami, wybierając odpowiednie do ich wieku rozwojowego zabawki, gry, zabawy. Natomiast dzieci z ASD, ze względu na trudności z przetwarzaniem informacji, mogą mieć problemy z nawiązywaniem interakcji z innymi ludźmi lub użyciem zabawek, w sposób który wspierałby ich rozwój. Zajęcia wybierane przez te dzieci mogą nie być odpowiednie do ich poziomu rozwoju i niekoniecznie muszą się przyczyniać do rozwoju. Tego typu zajęcia to oglądanie godzinami telewizji, zachowania perseweracyjne, ciągle te same gry komputerowe itp.
Kreowanie zdrowych praktyk dla dziecka z ASD polega na kierowaniu się jego indywidualnym profilem w celu stworzenia interakcji, które są dla niego przyjemne i znaczące z rozwojowego punktu widzenia. Na przykład jeśli dziecko dopiero uczy się otwierać i zamykać cykle komunikacyjne oraz ma niewielkie umiejętności językowe, połowę czasu można wykorzystać na zajęcia strukturalne i semistrukturalne, a połowę na zajęcia spontaniczne, jeśli natomiast dziecko posługuje się już znaczną liczbą słów i angażuje się w interakcje, może być zdolne do rozwoju nowych umiejętności językowych i społecznych niemal wyłącznie w wyniku terapii typu Floortime.
