Reklamy
Reklamy
Reklamy

Niestety mały mamy wpływ na wielkość przestrzeni klasowych. Musimy dostosować się do wielu ograniczeń łącznie z przeładowaniem. Jednak możemy zrobić dość dużo, żeby klasa wykorzystywana była z myślą o skutecznej nauce

David Mitchell specjalista od edukacji specjalnej proponuje takie oto rozwiązania związane z organizacją przestrzeni klasowej:

  • Aranżujemy miejsca pracy uczniów w taki sposób, żeby umożliwić elastyczne tworzenie się grup i wprowadzanie różnych modeli nauczania w obrębie całej klasy, w małych grupach lub indywidualnie. Niektórzy uczniowie z autyzmem mogą potrzebować miejsca przeznaczonego tylko dla nich, takiego w którym będzie panował spokój i porządek, gdzie liczba bodźców będzie ograniczona, bez kłopotliwych, dużych przestrzeni, a także z bezpiecznymi miejscami w budynku i poza nim, do których będą mogli się wycofać, żeby się uspokoić.
  • Meble i wyposażenie aranżujemy w taki sposób żeby opanować niewłaściwe zachowania, utrudnić tworzenie niepożądanych „ścieżek” i powstrzymać wędrówki po klasie.
  • W stosownych przypadkach upewniamy się, że całe wyposażenie i sprzęt są dostosowane do uczniów ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi. Ustawiamy meble w taki sposób, żeby „niezdarni” uczniowie nie demolowali innym miejsc pracy.
  • Upewniamy się, że uczniowie, którzy powinni siedzieć w pierwszych ławkach ze względu na problemy ze słuchem, wzrokiem lub zachowaniem, mają tam swe miejsca.
  • Lokalizujemy kąciki poświęcone podobnym tematom tak, aby uczniowie mogli się dzielić przestrzenią i materiałami. Np. miejsce na czytanie powinno znajdować się w pobliżu miejsca na na pisanie i tworzyć kącik językowy.
  • Organizujemy przenośne parawany, które umożliwiają podział klasy na różnorodne kąciki i elastyczne tworzenie doraźnych grup.
  • Przechowujemy często używane wyposażenie i materiały w szufladach, które można układać w wieżę, i w skrzynkach na kółkach. Pozwala to uczniowi na przesuwanie tych elementów w odpowiednie miejsca  i utrzymanie porządku tam, gdzie dużo się dzieje. Materiały  można też wtedy łatwiej przynieść uczniom, którzy nie są wystarczająco mobilni, żeby zrobić to samodzielnie.
  • Znakujemy wszystko, co ląduje w pojemnikach. Oznaczamy też pudełka – najlepiej prostym symbolem lub obrazkiem, który pokazuje, co jest w środku.
  • Adaptujemy przestrzeń na potrzeby uczniów niepełnosprawnych fizycznie, którzy potrzebują szerszych drzwi, ramp, wind, stołów, krzeseł dostosowanych wysokością do wózka inwalidzkiego, szerszych przejść, w których będą mogli kierować wózkiem, i osobnych miejsc pracy.
  • Upewniamy się, że progi i framugi są widoczne dla uczniów z wadami wzroku.
  • Wybieramy takie krzesła i biurka, które są elastyczne pod względem użytkowania i lokalizacji” (Mitchell, 2016).

źródło: D. Mitchell: „Sprawdzone metody w edukacji specjalnej…”, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2016

#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #wskazówki #ZA #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm

Reklamy

Reklamy

Skomentuj

Proszę zalogować się jedną z tych metod aby dodawać swoje komentarze:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: