W książce pt. „Dlaczego podskakuję” Naoki Higashida –  niemówiący trzynastolatek z autyzmem posługujący się specjalną  tablicą z literami odpowiada na szereg pytań dając czytelnikom dostęp do nieznanego świata autyków.

Jedno z nich brzmi:

Czy trudno ci się ubrać odpowiednio do sytuacji?

„Nieważne, czy jest zimno, czy ciepło, zawsze trudno mi się odpowiednio ubrać i nigdy nie wiem, kiedy mam włożyć na siebie dodatkowe warstwy, a kiedy coś zdjąć. Niektórzy autycy przez cały rok noszą takie same ubrania. W czym problem? Co jest trudnego we wkładaniu czy zdejmowaniu cuchów, kiedy trzeba?

Ha – skąd mam wiedzieć? Nawet kiedy jest upał, i my w i e m y, że żar leje się z nieba, komuś z autyzmem może nie przyjść do głowy, że warto byłoby coś z siebie zdjąć. Nie chodzi o to, że nie rozumiemy mechanizmu, ale nie wiadomo dlaczego o tym zapominamy. Nie pamiętamy, co mamy na sobie ani co można zrobić, żeby się ochłodzić.

Potrafię wytrzeć twarz chusteczką – już do tego przywykłem – ale dopasowanie ubrań do sytuacji to trudniejsze zadanie, bo sytuacja często się zmienia. Doskonale rozumiem te osoby autystyczne, które wolą nosić jedno ubranie na okrągło. Ubrania są jak przedłużenie naszego ciała, zewnętrzna skóra, więc trzymanie się tego samego stroju jest uspakajające. Czujemy, że powinniśmy ze wszystkich sił chronić się przed niepewnością, a wkładanie ulubionych znoszonych ciuchów to jeden ze sposobów” – Naoki Higashida.

źródło: Naoki Higashida: „Dlaczego podskakuję”, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa 2015