Reklamy
Reklamy

Dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera = (ASD), rozumieją i postrzegają świat w bardzo konkretny sposób. Czasami są perfekcjonistami, którzy chcą, by zabawy toczyły się w konkretnym kierunku i nie różniły się od tego, jak „powinny przebiegać”. Ta gra pomaga dzieciom uświadomić sobie, że często istnieje więcej niż jeden sposób na wykonanie danej czynności.

Materiały

  • Krótkie książki z prostymi historyjkami. Najlepsze są tradycyjne baśnie, takie jak Trzy małe świnki, Jaś i Małgosia, Złotowłosa i trzy misie itp.

Sposób zabawy (poziom pierwszy):

  • Przeczytaj lub opowiedz dziecku baśń, którą słyszało już kilka razy, ale przerwij ją tuż przed zakończeniem.
  • Poproś dziecko, by powiedziało, jak się kończy opowieść. Spytaj: „Jak to się kończy?”.

Uwaga: unikaj sformułowań typu: „Czy możesz mi powiedzieć?” albo „Czy pamiętasz, jak to się kończy…?”, ponieważ dziecko może odpowiedzieć: „Nie, nie mogę/nie pamiętam” i zamiast nauki nauki nastąpią negocjacje.

  • Wiele dzieci da sobie radę z tym zdaniem. W razie problemów przekaż kilka werbalnych podpowiedzi, na przykład: „Co się stało z wilkiem?”.
  • Autystycznym dzieciom zabawa ta może przysparzać wiele trudności, więc należy się upewnić, że sprawia im to radość, nawet jeśli trzeba będzie wymyślić kilka różnych zakończeń, zanim uzyska się odpowiedź.

Sposób zabawy (poziom drugi)

  • Przeczytaj dziecku krótką baśń, ale przerwij przed końcem. Potem zapytaj, jak ta historia mogłaby się skończyć – chodzi o to, by omówić z dzieckiem różne warianty zakończenia.
  • Jeśli dziecko zna już ten tekst, może mieć trudności z wymyśleniem innego zakończenia. Może się zatem okazać, że musisz znaleźć nową książkę lub wymyślić historię, której dziecko jeszcze nie słyszało.

Uwaga: w wypadku starszych dzieci można wykorzystać znane filmy. Omów z dzieckiem wydarzenia z filmu, a potem porozmawiajcie o tym, jak mógłby się zakończyć.

Cel:

  • Pamięć słuchowa – podczas tej zabawy dziecko rozwija pamięć słuchową.
  • Wyobraźnia – podczas tej zabawy dziecko musi się wykazać wyobraźnią i opowiedzieć nowe historie na podstawie znanych mu bajek czy filmów.
  • Różne zakończenia – dziecko uczy się, że nie zawsze istnieje tylko jeden sposób rozwiązania problemu i że mogą istnieć różne rozwiązania.
  • Teoria umysłu – aby myśleć o innych zakończeniach baśni, dziecko musi spróbować wczuć się w którąś z postaci. Może to być bardzo trudne, ale skłania do tego, by próbować zrozumieć myśli innych osób.

Uwaga

Niedawno wykorzystywałam tę zabawę podczas pracy z uczniem czwartej klasy, u którego zdiagnozowano zespół Aspergera. Potrafił czytać, ale nie radził sobie z rozumieniem fikcji literackiej, wolał literaturę faktu, co jest dość charakterystyczne dla dzieci z autyzmem, zespołem Aspergera i zaburzeniami integracji sensorycznej. Z początku zabawa mu się nie podobała i naprawdę bardzo się męczył. Jednak po kilku razach zaczął wymyślać kreatywne nowe zakończenia książek i zaczął rozumieć, po co ludzie piszą książki, które nie opowiadają o rzeczywistych sprawach, wydarzeniach czy osobach ~ Tara Delaney

źródło: T. Delaney, 101 ćwiczeń, gier i zabaw…, Harmonia Universalis, Gdańsk 2016

#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm

Reklamy
Reklamy

Reklamy

Jedna odpowiedź do „Jak to się kończy? – autystyczne zabawy”

Skomentuj

Proszę zalogować się jedną z tych metod aby dodawać swoje komentarze:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: