Geografia – dostosowanie wymagań edukacyjnych

Zakres i sposób dostosowania odpowiednio programu drugiego etapu nauczania oraz wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia

Geografia

Stosowanie prostych poleceń ustnych i pisemnych, upewnianie się, czy zostały dobrze zrozumiane, w razie potrzeby dodatkowe wyjaśnianie.
Dostosowanie poziomu trudności zadań szkolnych i domowych do indywidualnych możliwości ucznia.
Uwzględnianie trudności w rozumieniu treści, szczególnie podczas samodzielnej pracy z tekstem; sprawdzanie rozumienia treści zadań i poleceń, w razie potrzeby udzielanie odpowiedniej pomocy.
Zwiększenie czasu na wypowiedź ustną, niewywoływanie ucznia do natychmiastowej odpowiedzi (dawanie mu nawet krótkiego czasu na zastanowienie), gdyż może on mieć trudności z szybkim przypominaniem sobie nazw (można dyskretnie ukierunkować w myśleniu).
Pomoc podczas wypowiedzi ustnych w doborze słownictwa, naprowadzenie poprzez pytania pomocnicze.
Niewywoływanie bez uprzedzenia do odpowiedzi, szczególnie z dawnych partii materiału.
Uwzględnienie ewentualnych trudności w orientacji na mapie (naprowadzanie i ukierunkowywanie na przykład poprzez dokładne określenie położenia danego obiektu).
Łagodniejsze ocenianie w związku z niskim poziomem orientacji wizualno-przestrzennej (np. lekcje w terenie, wyznaczanie kierunków świata).
Naprowadzanie i ukierunkowanie ucznia w odszukiwaniu obiektów, miast, rzek na mapie.
Dokładne określenie położenia danego obiektu na mapie.
Złagodzenie wymagań dotyczących znalezienia na mapie określonych obiektów bez wcześniejszego omówienia lokalizacji.
Udzielenie pomocy uczniowi korzystającemu z mapy konturowej.
Zwiększenie formatu mapy konturowej (A3).
Umożliwienie uczniowi korzystania z różnorodnych źródeł wiedzy geograficznej.
Bezpośredni kontakt ze środowiskiem geograficznym:
– wycieczki bliższe i dalsze do poznanych ekosystemów: sad, ogród, las; jezioro, rzeka;
– wycieczki krajoznawczo-turystyczne w celu poznania, zbadania terenu (ukształtowania powierzchni, budowy geologicznej Ziemi itp.);
– wykorzystywanie pomocy dydaktycznych, na przykład map fizycznych, politycznych i innych.
Wykorzystywanie wiedzy i umiejętności geograficznych w praktyce (Naprawa i.in., 2017).