Ćwiczenia usprawniające wrażliwość słuchową
Zakres ćwiczeń terapeutycznych usprawniających rozwój percepcji słuchowej w Indywidualnych Programach Edukacyjno-Terapeutycznych
#szkołapodstawowa#gimnazjum
Ćwiczenia usprawniające wrażliwość słuchową
Ćwiczenia w poprawnym wymawianiu głosek i wiązaniu ich z odpowiednimi literami.
Dostrzeganie rytmu (powtarzającego się motywu) w wierszach, piosenkach.
Kierowanie uwagi słuchowej na bodźce dźwiękowe:
- „Pokaż na rysunku, które zwierzę się teraz odezwało”;
- „Poszukaj, gdzie jest schowany budzik”;
- „Poruszaj się w rytm muzyki (szybko lub wolno)”.
Nazywanie barwy głosu (męski, kobiecy, dziecięcy, zachrypnięty).
Naśladowanie zmian w szybkości i głośności dźwięków.
Rozpoznawanie:
- natężenia głosu (głośno-cicho, wysoko-nisko, szept-półszept);
- wytwarzanych dźwięków (szmerów), najpierw z pomocą wzroku, potem tylko słuchowo;
- głosów z nagrania na kasecie lub płycie;
- kolejności brzmienia wysłuchanych instrumentów;
- kolegów po głosie (dziecko po usłyszeniu kolegi wypowiada jego imię i idzie w jego kierunku).
Różnicowanie:
- głosek w wyrazach (rozróżnianie [r] i [r] francuskiego, [s] i [s] międzyzębowego);
- głosek opozycyjnych pod względem dźwięczności oraz twardych i zmiękczonych ([p : p’], [m : m’] i innych);
- zabarwienia uczuciowego wypowiadanych zdań, wyrazów, głosek (mowa człowieka smutnego, radosnego, zdziwionego, obojętnego);
- linii intonacyjnej zdania, np: „To jest ładny rysunek?” i „To jest ładny rysunek”;
- takich samych sylab wśród szeregu różnych lub o podobnym brzmieniu;
- wyrazów podobnie brzmiących.
Odtwarzanie rytmu ilustrowanego przestrzennie poprzez naśladowanie głosów zwierząt.
Reagowanie ruchem na zmiany:
- melodii;
- wysokości dźwięków.
Ustawienie klocków zgodnie z usłyszanymi uderzeniami; zapisywanie słyszanej struktury za pomocą symboli (kółek, kresek); rysowanie kresek, szlaczków, ornamentów w rytm uderzeń.
Wyczuwanie tempa mowy (mowa szybka, mowa wolna).
Wyklaskiwanie prostego rytmu do słuchanej piosenki.
Wystukiwanie rytmu o blat stołu.
Wymyślanie rymujących się wyrazów.
Wystukiwanie rytmu na podstawie układu klocków lub innych znaków.
Wymienianie nazw przedmiotów różniących się głoskami korelacyjnymi: dźwięczna-bezdźwięczna, ustna-nosowa, o różnym miejscu artykulacji (Naprawa, Tanajewska, Mach, 2013).
źródło: R. Naprawa, A. Tanajewska, C. Mach: INDYWIDUALNY PROGRAM EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNY…”, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2013
