Ćwiczenia usprawniające wrażliwość słuchową

Zakres ćwiczeń terapeutycznych usprawniających rozwój percepcji słuchowej w Indywidualnych Programach Edukacyjno-Terapeutycznych

#szkołapodstawowa#gimnazjum

Ćwiczenia usprawniające wrażliwość słuchową

Ćwiczenia w poprawnym wymawianiu głosek i wiązaniu ich z odpowiednimi literami.

Dostrzeganie rytmu (powtarzającego się motywu) w wierszach, piosenkach.

Kierowanie uwagi słuchowej na bodźce dźwiękowe:

•  „Pokaż na rysunku, które zwierzę się teraz odezwało”;
• „Poszukaj, gdzie jest schowany budzik”;
• „Poruszaj się w rytm muzyki (szybko lub wolno)”.

Nazywanie barwy głosu (męski, kobiecy, dziecięcy, zachrypnięty).

Naśladowanie zmian w szybkości i głośności dźwięków.

Rozpoznawanie:

• natężenia głosu (głośno-cicho, wysoko-nisko, szept-półszept);
• wytwarzanych dźwięków (szmerów), najpierw z pomocą wzroku, potem tylko słuchowo;
• głosów z nagrania na kasecie lub płycie;
• kolejności brzmienia wysłuchanych instrumentów;
• kolegów po głosie (dziecko po usłyszeniu kolegi wypowiada jego imię i idzie w jego kierunku).

Różnicowanie:

• głosek w wyrazach (rozróżnianie [r] i [r] francuskiego, [s] i [s] międzyzębowego);
• głosek opozycyjnych pod względem dźwięczności oraz twardych i zmiękczonych ([p : p’], [m : m’] i innych);
• zabarwienia uczuciowego wypowiadanych zdań, wyrazów, głosek (mowa człowieka smutnego, radosnego, zdziwionego, obojętnego);
• linii intonacyjnej zdania, np: „To jest ładny rysunek?” i „To jest ładny rysunek”;
• takich samych sylab wśród szeregu różnych lub o podobnym brzmieniu;
• wyrazów podobnie brzmiących.

Odtwarzanie rytmu ilustrowanego przestrzennie poprzez naśladowanie głosów zwierząt.

Reagowanie ruchem na zmiany:

• melodii;
• wysokości dźwięków.

Ustawienie klocków zgodnie z usłyszanymi uderzeniami; zapisywanie słyszanej struktury za pomocą symboli (kółek, kresek); rysowanie kresek, szlaczków, ornamentów w rytm uderzeń.

Wyczuwanie tempa mowy (mowa szybka, mowa wolna).

Wyklaskiwanie prostego rytmu do słuchanej piosenki.

Wystukiwanie rytmu o blat stołu.

Wymyślanie rymujących się wyrazów.

Wystukiwanie rytmu na podstawie układu klocków lub innych znaków.

Wymienianie nazw przedmiotów różniących się głoskami korelacyjnymi: dźwięczna-bezdźwięczna, ustna-nosowa, o różnym miejscu artykulacji (Naprawa, Tanajewska, Mach, 2013).

źródło: R. Naprawa, A. Tanajewska, C. Mach: INDYWIDUALNY PROGRAM EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNY…”, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2013