Uczniowie zwykle nie są świadomi z jakich metod nauki korzystają w procesie uczenia
Poznanie siebie to jeden z kluczy efektywnej edukacji twierdzą Gavin Reid i Shannon Green autorzy metod nauki dla dzieci z trudnościami, zwłaszcza z dysleksją, która jest istotnym zagadnieniem dla nauczycieli i pedagogów – jeszcze trudniejszym do przyjęcia jest fakt łączenia się dysleksji z ASD, ADHD i zaburzeniami pokrewnymi. Tym bardziej powinniśmy patrzeć na każdego ucznia indywidualnie bez „wpychania” go w szablon cech wynikających z jego jednostki chorobowej, czy aktualnej opinii pedagogicznej, ale patrzeć pod kątem jego specyficznych trudności w nauce i działać na tym właśnie odcinku. Nie ma również testu, który może efektywnie ocenić potencjał drzemiący w dziecku – każdy test może być tylko niewielką wskazówką. Dlatego powinniśmy być elastyczni w swoich osądach i zawsze zostawiać otwartą furtkę dla innych technik i metod.
Dzieci nie wiedzą w jaki sposób kojarzą fakty, porządkują i przetwarzają informacje. Każde z nich jest inne, więc powinniśmy im uświadomić jakich metod/technik nauki używają. Uczniowie powinni również wiedzieć jakie warunki pracy najbardziej im odpowiadają, a których powinni unikać jak ognia. Niemal wszystkie dzieci z zaburzeniami (i bez zaburzeń) toczą nierówną walkę z rozproszeniem uwagi – od autyzmu, ASD, dysleksji po ADHD i tych zaburzeniami pokrewnymi, niezależnie od stopnia funkcjonowania i niepełnosprawności intelektualnej – warto o tym pamiętać.
„Jeśli chcesz pomóc swoim uczniom rozwinąć samoświadomość związaną z uczeniem się, zastosuj poniższe plecenia:
- Sporządź listę wszystkich elementów otoczenia, które rozpraszają twoją uwagę podczas nauki.
- Zaznacz na niej wszystko to, co rozprasza cię najbardziej.
- Wyjaśnij, dlaczego powyższe czynniki działają na ciebie rozpraszająco.
- Czy możesz ich uniknąć?
- Wskaż w jaki sposób możesz ich uniknąć.
- Utwórz listę wszystkich czynników, które pomagają ci skupić uwagę podczas nauki.
- Jak myślisz, dlaczego pomagają ci one w skupieniu uwagi?
- Czy wyżej wymienione czynniki zmieniają się w zależności od wykonywanego przez ciebie zadania, czy też zawsze pozostają takie same?”
Możecie wspólnie wykonać tabelkę po lewej stronie wpisując tytuł „Czynniki rozpraszające naukę” a po prawej „Czynniki wspomagające naukę”(Reid, Green, 2015).
źródło: G. Reid, S. Green: „100 pomysłów, jak pomóc dziecku z dysleksją…”, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2015
- IPET i WOPFU dla dziecka z autyzmem, przykład
- 8 najczęstszych błędów przy tworzeniu IPET – ów
- Przykładowy okresowy plan pracy dydaktyczno-terapeutycznej – zmysły
- LUM – arkusz obserwacji dziecka z autyzmem
- Przykład Indywidualnego Programu Edukacyjno-Terapeutycznego IPET
- Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny dla przedszkolaka
- IPET dla ucznia z zespołem Aspergera na II etap edukacyjny
- Indywidualny program edukacyjno – terapeutyczny, przedszkole, przykład
- Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny (IPET) dla ucznia realizującego podstawę programową kształcenia ogólnego
- IPET – mutyzm wybiórczy
- IPET dla ucznia z zespołem Aspergera
- Indywidualny Program Edukacyjno – Terapeutyczny – Afazja
- Zespół Aspergera – opis i analiza funkcjonowania ucznia WOPFU
- Arkusz wielospecjalistycznej oceny funkcjonowania ucznia – IPET
- Wielospecjalistyczna Ocena Poziomu Funkcjonowania Ucznia, IPET – załącznik
- IPET – najczęstsze pytania
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #wskazówki #ZA #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm
autyzmwszkole.com 