autyzm objawy rewalidacja umiejętności społeczne scenariusze Asperger emocje komunikacja motoryka spektrum niepełnosprawność intelektualna logopedia scenariusze szkoła masowa
Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny dla ucznia przedszkola Program został opracowany w roku szkolnym 2016/2017 Dane osobowe dziecka Imię i nazwisko ucznia Data urodzenia Nazwa przedszkola Etap edukacyjny Klasa/grupa Data opracowania IPET […]
Program został opracowany w roku szkolnym 2016/2017
Dane osobowe dziecka
| Imię i nazwisko ucznia | |
| Data urodzenia | |
| Nazwa przedszkola | |
| Etap edukacyjny | |
| Klasa/grupa |
| Data opracowania IPET | |
| Etap edukacyjny, na jaki opracowano IPET | |
| Koordynator zespołu | |
| Podstawa opracowania IPET i objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną | |
| Zespół powołany zarządzeniem dyrektora szkoły opracowujący IPET |
Niniejszy indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET), uwzględniający zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego oraz dostosowany do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych i możliwości psychofizycznych ucznia został opracowany przez zespół nauczycieli i specjalistów na bazie obowiązujących przepisów prawa, po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.
Zakres i sposób dostosowania programu wychowania przedszkolnego oraz wymagań edukacyjnych
CELE INDYWIDUALNEGO PROGRAMU EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNEGO
Celem oddziaływań edukacyjnych, rewalidacyjnych i terapeutycznych jest rozwój we wszystkich sferach funkcjonowania dziecka, minimalizowanie zaburzeń rozwojowych, kompensowanie i wyrównywanie deficytów oraz rozwijanie i wzmacnianie potencjałów rozwojowych.
Cele edukacyjne
W ramach realizacji Programu oraz na podstawie obowiązującej podstawy programowej sformułowano następujące cele ogólne.
Cele terapeutyczne
ROZWÓJ SPOŁECZNO-EMOCJONALNY
| Mocne strony dziecka | Słabe strony dziecka |
| – jest świadom odczuwanych przez siebie emocji; potrafi je nazwać– rozpoznaje, nazywa i naśladuje mimikę, gesty i emocje przedstawione na zdjęciach i obrazkach– bawi się wśród rówieśników– stosuje zwroty grzecznościowe | – nie potrafi czekać na swoją kolej– nie dzieli się z innymi– nie nawiązuje kontaktu z rówieśnikami– zaburzony kontakt wzrokowy– wykazuje reakcje niewłaściwe do sytuacji– labilność emocjonalna |
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Metody pracy: Trening Umiejętności Społecznych
Propozycje pracy z dzieckiem
FUNKCJONOWANIE ZMYSŁOWE
| Mocne strony dziecka | Słabe strony dziecka |
Formy pracy:
Metody pracy:
Propozycje pracy z dzieckiem:
MOTORYKA ( DUŻA I MAŁA)
| Mocne strony dziecka | Słabe strony dziecka |
| – zdolności kaligraficzne znajdują się na prawidłowym poziomie; pisze cyfry i wielkie litery drukowane, dokładnie rysuje po śladzie– chłopiec ładnie rysuje i bardzo sprawnie lepi z plasteliny | – nadpobudliwość ruchowa– nieustalona lateralizacja ręki– ma trudności w łapaniu piłki– nie potrafi wycinać i trzymać prawidłowo nożyczek |
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Metody pracy: Ćwiczenia edukacyjne E. Schooplera, Terapia Ręki, Ćwiczenia grafomotoryczne H. Tymichovej, elementy Gimnastyki Korekcyjnej, elementy Metody Ruchu Rozwijającego W. Scherborne
Propozycje pracy z dzieckiem:
– wyrabianie płynności w pisaniu poprzez malowanie rysowanie fali, linii, okręgów w powietrzu, na papierze o dużych rozmiarach, tablicy szkolnej,
– przerysowywanie początkowo prostych, a następnie coraz bardziej skomplikowanych kształtów,
– wypracowanie nawyku kreślenia kształtów ( następnie liter) pochylonych w prawą stronę poprzez rysowanie i malowanie linii ( samodzielnie i po śladzie) na różnych fakturach ( zaparowane lustro, duży karton, papier pakowy),
MOWA I KOMUNIKACJA
| Mocne strony dziecka | Słabe strony dziecka |
| – komunikuje się werbalnie– odpowiada na proste pytania– chętnie powtarza nowe słowa | – częste echolalia– ubogi słownik mowy czynnej |
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Metody pracy:
Propozycje pracy z dzieckiem:
UMIEJĘTNOŚCI SZKOLNE
| Mocne strony dziecka | Słabe strony dziecka |
| – zna wybrane litery– przelicza do 10, określa liczebność zbioru– pisze drukowane litery i cyfry | – bardzo niski poziom koncentracji– dominująca uwaga mimowolna– niski poziom motywacji wewnętrznej– problemy z nazywaniem cyfr po polsku |
– nauka czytania: 1. Nauka odczytywania samogłosek, 2. Czytanie sylab otwartych, 3. Czytanie zestawów- samogłoska +sylaba otwarta, 4. Czytanie sylab zamkniętych, 5. Odczytywanie wyrazów, 6. Czytanie sylab zawierających dwuznaki 7. Czytani tekstu. 9. Czytanie sylab zawierających spółgłoski miękkie. 10. Czytanie sylab zawierających spółgłoski nosowe. 11. Samodzielne czytanie tekstu,
– trening zdolności grafomotorycznych: do momentu opanowania umiejętności czytania wszystkich sylab otwartych dziecko ćwiczy zdolności grafomotoryczne na materiale nieliterowym,
– trening koncentracji i rozwijanie funcji wzrokowych: stopniowe wydłużanie czasu przeznaczonego na ćwiczenia i zadania, stopniowe zwiększanie liczby ćwiczeń w ciągu 1 sesji ( zajęć) gry i zabawy stoliczkowe- puzzle, układanki lewopółkulowe, kolorowanie wg wzoru, układanie sekwencji obrazkowych, wyszukiwanie różnic, wykluczanie ze zbioru, porównywanie, sortowanie,
– współpraca z rodzicami- odrabianie pracy domowej, konsultacje, kontunuowanie nauki w domu.
CZYNNOŚCI POZNAWCZE
| Mocne strony dziecka | Słabe strony dziecka |
| – sortuje i klasyfikuje przedmioty– układa puzzle ( 30 elementów)– wskazuje i nazywa części ciała ( swoje i innej osoby)– przerysowuje wzory, układa wg wzoru– dobiera takie same obrazki, dobiera obrazki do cieni, dobiera podobne (nieidentyczne) obrazki | – nie rozumie określeń czasowych– myli określenia przestrzenne i objętościowe– ma trudności w nazywaniu kolorów i kształtów, |
– nauka nazywania kolorów i kształtów: nauka w czasie zabawy, spontaniczna nauka w ciągu dnia ( kolorowanie, lepienie z plasteliny, zabawy z sprzętem świetlnym, określanie kolorów przedmiotów codziennego użytku, ubrań i zabawek dziecka),
– nauka określeń przestrzennych i czasowych: stosowanie określeń w czasie rozmów z dzieckiem, nauka korzystania z kalendarza, codzienne ustalanie aktualnej daty, komentowanie i narracja zachowania dziecka np. położyłeś to POD stolikiem, siedzisz NA krześle , nauka przez śpiewanie piosenek.
SAMOOBSŁUGA
| Mocne strony dziecka | Słabe strony dziecka |
| – Chłopiec jest samodzielny w toalecie– samodzielnie zakłada czapkę, buty, kurtkę– myje ręce, twarz i wykonuje wszystkie czynności niezbędne w czasie mycia zębów– duża chęć bycia samodzielnym | – je w bardzo nieestetyczny sposób– nie potrafi się sprawnie posługiwać widelcem i łyżką– ma trudności w zapięciu zamka i = guzików– nie zawiązuje butów |
– kształtowania właściwych nawyków w czasie jedzenia, nauka posługiwania się sztućcami
– nauka zapinania guzików i zamka najpierw w formie zabawowej, następnie nauka samodzielnego zapinania kurtki i koszuli
– nie wyręczanie dziecka, umożliwienie samodzielnego ubierania się
– współpraca specjalistów z rodzicami.
INTERDYSCYPLINARNY ZESPÓŁ EDUKACYJNO- TERAPEUTYCZNO- WYCHOWAWCZY
| Przewodniczący | |
| zadania | – powołanie zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego– zwoływanie zebrań zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego– określenie rodzaju i czasu trwania pomocy psychologiczno- pedagogicznej dziecka– ustalenie harmonogramu zajęć dziecka |
| Koordynator | |
| zadania | – czuwanie nad pracą zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego– odpowiedzialność za poprawność IPET dziecka |
| Wychowawca- terapeuta | |
| zadania | – organizowanie zajęć edukacyjnych zgodnych z podstawą programową wychowania przedszkolnego i zaleceniami zawartymi w IPET dziecka– organizowanie zabaw dziecka z pełnosprawnymi rówieśnikami– poszerzanie doświadczeń społecznych dziecka poprzez wyjścia w miejsca użyteczności publicznej– rozwijanie umiejętności samoobsługowych– rozwijanie zainteresowań i talentów dziecka– pomoc w organizowaniu dziecku wolnego czasu w przedszkolu w sposób kreatywny– udzielanie wskazówek rodzicom oraz informowanie ich o przebiegu procesu edukacyjno- terapeutycznego– zapewnienie bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego dziecka w przedszkolu– udział w spotkanych zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego– stała wymiana informacji na temat dziecka z pozostałymi członkami zespołu– stała obserwacja dziecka– dokonywanie analizy i ewentualnych zmian w IPET |
| Psycholog | |
| zadania | – udział w spotkanych zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego– stała wymiana informacji na temat dziecka z pozostałymi członkami zespołu– stała obserwacja dziecka– dokonywanie analizy i ewentualnych zmian w IPET |
| Logopeda | |
| zadania | – udział w spotkanych zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego– – stała wymiana informacji na temat dziecka z pozostałymi członkami zespołu– stała obserwacja dziecka– dokonywanie analizy i ewentualnych zmian w IPET |
| Terapeuta SI | |
| zadania | – udział w spotkanych zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego– stała wymiana informacji na temat dziecka z pozostałymi członkami zespołu– stała obserwacja dziecka– dokonywanie analizy i ewentualnych zmian w IPET |
| Rodzice | |
| zadania | – informowanie nauczycieli i terapeutów o istotnych sprawach dotyczących zdrowia i rozwoju dziecka– dostarczenie niezbędnej dokumentacji psychologiczno- pedagogicznej i medycznej– udział w spotkanych zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego– współpraca ze specjalistami pracującymi z dzieckiem-kontynuowanie zaleceń specjalistów w domu |
DZIAŁANIA WSPIERAJĄCE RODZICÓW DZIECKA:
– możliwość poradnictwa i współpracy rodzica z pedagogiem specjalnym,
– możliwość poradnictwa i współpracy rodzica z psychologiem,
– możliwość uczestnictwa w warsztatach grupowych z psychologiem,
– poradnictwo i współpraca rodzica z wychowawcą,
– poradnictwo, konsultacje i współpraca rodzica z logopedą,
– rozmowa wspierająca,
– systematyczna wymiana informacji o stanie zdrowia dziecka,
– pedagogizacja rodziców w zakresie metod pracy nad występującymi u dziecka trudnościami,
– wspieranie rodziców w podejmowanych działaniach na rzecz dziecka (zrozumienie potrzeb
i trudności dziecka),
– stała współpraca rodziców z przedszkolem polegająca na informowaniu o wymaganiach,
edukacyjnych i oraz postępach dydaktycznych i rozwojowych dziecka,
– spotkania z rodzicami (ogólne oraz w ramach grup z wychowawcą),
– współpraca z rodzicem przy organizowaniu imprez przedszkolnych.
ZAKRES WSPÓŁDZIAŁANIA Z PORADNIAMI PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNYMI, W TYM PORADNIAMI SPECJALISTYCZNYMI, PLACÓWKAMI DOSKONALENIA NAUCZYCIELI, ORGANIZACJAMI POZARZĄDOWYMI ORAZ INNYMI INSTYTUCJAMI DZIAŁAJĄCYMI NA RZECZ RODZINY, DZIECI I MŁODZIEŻY
– możliwość współpracy z instytucjami pozaszkolnymi po ustaleniu takiej potrzeby w ramach zespołu i konsultacji z rodzicem (Poradnia PPP, MOPS, PCPR i inne).
FORMY I OKRES UDZIELANIA UCZNIOWI POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ ORAZ WYMIAR GODZIN, W KTÓRYM POSZCZEGÓLNE FORMY POMOCY BĘDĄ REALIZOWANE
Rok szkolny 2016/2017
Grupa przedszkolna
| Formy pomocy psychologiczno – pedagogicznej | Okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno – pedagogicznej | Wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane | Uwagi(nazwisko, imię nauczyciela, który zaplanuje realizację tych zajęć) |
| Terapia psychologiczna | Rok szkolny 2016/2017 | ||
| Terapia logopedyczna | Rok szkolny 2016/2017 | ||
| Terapia SI | Rok szkolny 2016/2017 | ||
| Dogoterapia | Rok szkolny 2016/2017 |
Autor: Olga Kłodnicka, pedagogika-specjalna.edu.pl, 2017
