Śnieżna kula – gra społeczna

Śnieżna kula to wersja klasycznej gry w berka wykorzystująca współpracę, w której dzieci „zberkowane” stają się częścią śnieżnej kuli, zamiast zostać wyeliminowanymi z gry. Gra zachęca drużynę do spójności i kooperacji

Czego dzieci się uczą:

Pierwszoplanowe: współpraca, stosowanie się do poleceń. Drugoplanowe: samokontrola, koncentrowanie uwagi, czekanie na swoją kolej.

Potrzebne materiały:

Brak.

Aranżacja miejsca:

Otwarta przestrzeń, wewnątrz lub na dworze.

Opis zabawy

Jedno z dzieci zostaje wyznaczone przez prowadzącego na berka. Dziecko będące berkiem musi gonić i starać się klepnąć inne grające dzieci, starając się zrobić z nich berka. Jednak te dzieci, zamiast zostać wyeliminowanymi z gry, chwytają za rękę dziecko będące berkiem i razem z nim formują „kulę śnieżną”. „Kula śnieżna” staje się coraz większa wraz z przybywaniem dzieci, które zostały berkami. W miarę powiększenia się kuli coraz trudniej ją manewrować, ale dzięki umiejętności współpracy, pracy zespołowej, samokontroli i stosowania się do poleceń kula porusza się płynnie jako spójny twór. Gra kończy się, kiedy ostatnie dziecko zostaje berkiem i staje się częścią kuli śnieżnej. Gra wymaga od dzieci kontroli swoich ciał i działań. Goniąc i berkując innych, dzieci muszą biegać powoli, w kontrolowany sposób.

Realizacja zabawy krok po kroku

1. Powiedz dzieciom, żeby znalazły wolne miejsce na podłodze (lub na ziemi, jeśli gra odbywa się na dworze).
2. Wyznacz jedno z dzieci na berka. Wytłumacz mu, że po rozpoczęciu będzie gonić inne dzieci i próbować klepnąć je, zamieniając je w berka.
3. Powiedz dzieciom, które nie są berkiem, że powinny uciekać przed berkiem, aby uniknąć klepnięcia. Dzieci muszą kontrolować swoje ruchy i nie mogą wpadać na inne dzieci podczas biegania; powinny biegać spokojnie i w kontrolowany sposób.
4. Daj sygnał rozpoczęcia gry. Powiedz dziecku, które zostało jako pierwsze klepnięte przez berka, żeby chwyciło za rękę berka w ten sposób, tworząc z nim zaczątek kuli śnieżnej. Wytłumacz im, żeby współpracowały, próbując „zberkować” inne dzieci.
5. Każde kolejne klepnięte dziecko staje się częścią śnieżnej kuli.
6. Gra trwa do momentu, w którym wszystkie dzieci zostały berkami i stały się częściami kuli śnieżnej.
7. Zakończenie zabawy: Powiedz dzieciom, że to już koniec zabawy. Poproś żeby usiadły na krzesłach lub na podłodze, twarzą w kierunku frontowej części sali, oraz powiedz im, że nadszedł czas na omówienie gry.

Pytania dotyczące procesu grupowego

1. Zapytaj dzieci, co musiały zrobić, żeby uczestniczyć w grze. Podkreśl ważność współpracy i pracy zespołowej, które były potrzebne podczas bycia częścią kuli śnieżnej.
2. Zapytaj dzieci, jak ich zdaniem czuł się berek.
3. Zapytaj dzieci, jak czuły się kiedy goniła ich kula śnieżna.
4. Zapytaj dzieci, co musiały robić, kiedy stały się częścią kuli śnieżnej. Podkreśl, że ich sukces polegał na umożliwieniu kuli funkcjonowania jako jednemu tworowi.
5. Zapytaj dzieci, jak się czuły na końcu gry, kiedy wszystkie dzieci stały się częścią kuli śnieżnej. Podkreśl, że każde dziecko odgrywało rolę w funkcjonowaniu kuli śnieżnej i umożliwianiu kontynuacji gry (Linda A. Reddy, 2015)