Dobrzy asystenci edukacyjni są warci tyle złota, ile ważą. Nie wszyscy jednak przychodzą do klasy odpowiednio przeszkoleni w zakresie zaburzeń ze spektrum autyzmu i nie zawsze posiadają wystarczające zdolności dydaktyczne
„Obie strony odnoszą korzyści jeżeli administracja szkoły dba o to, by zatrudniani przez nią asystenci mieli umiejętności konieczne do spełnienia potrzeb uczniów.
- Zacznij od analizy potrzeb i oceny umiejętności asystenta edukacyjnego pod kątem jego obowiązków służbowych i funkcji, jaką ma pełnić w klasie. Czy jego wiedza na temat autyzmu i zespołu Aspergera jest wystarczająca do pracy z uczniami ze spektrum? Czy potrzebne będą dodatkowe szkolenia w jakimś zakresie?
- Wprowadź asystenta w jego obowiązki w szkole. Przed kim będzie odpowiadał – przed nauczycielem, terapeutą dziecka z autyzmem, administracją szkoły?
- Omów szkolne zasady, procedury, strukturę odpowiedzialności i hierarchię, przepisy dotyczące stroju, sposoby postępowania w sytuacjach awaryjnych itp.
- Przedstaw warunki pracy w klasie.
- Określ zadania asystenta edukacyjnego. Czy będzie indywidualnym asystentem pracującym z jednym uczniem, czy ma pomagać także nauczycielowi? Czy będzie wykonywać prace biurowe? Jak powinien podzielić czas między poszczególne obowiązki?
- Omów typowy dzień w szkole z asystentem edukacyjnym i wychowawcą klasy.
- Przedstaw asystentowi program indywidualny dziecka. Czy rozumie cele ogólne i szczególne programu z perspektywy funkcjonalnej?
- Omów ustalony plan wspierania pozytywnych zachowań dziecka i/lub szkolne wytyczne dotyczące radzenia sobie z problematycznym zachowaniem i kryzysami.
- Przedstaw najlepszy sposób na zwrócenie uwagi dziecka.
- Przedstaw listę nagród wzmacniających prawidłowe zachowania dziecka.
- Zapoznaj asystenta edukacyjnego z podstawowym systemem komunikacji dziecka, zwłaszcza jesli uczeń nie mówi (posługuje się np. językiem znaków itd.).
- Omów problemy społeczne dziecka, aby asystent edukacyjny wiedział, czego się spodziewać podczas interakcji.
- Opowiedz asystentowi o nadwrazliwości zmysłowej dziecka i poproś, by zwracał uwagę na nowe problemy z zachowaniem, które mogą pojawić się nagle; być może ich źródłem okażą się trudności sensoryczne (spowodowane np. przez perfumy, kosmetyki, sierść zwierząt).
KARTY – pomoc dla zastępcy nauczyciela i nauczycieli innych przedmiotów
Karty z profilem każdego dziecka z autyzmem lub zespołem Aspergera w twojej klasie pomogą osobie, która cię zastępuje, szybko poznać uczniów. Mogą one zawierać:
-
fotografię ucznia;
-
informację o mocnych stronach i trudnościach;
-
informację o dominującym stylu uczenia się;
-
informację o specjalnych potrzebach w trakcie nauki lub sprzęcie asystującym;
-
krótkie streszczenia głównych celów nauczania indywidualnego, nad których osiągnięciem dziecko pracuje;
-
najważniejsze dane kontaktowe.
Trzymaj wszystkie karty z profilami w segregatorze razem z codziennym harmonogramem dnia, mapą szkoły, wykazem zasad dotyczących dyscypliny, planem działania w sytuacjach kryzysowych oraz wszelkimi przydatnymi informacjami. Zanim zastosujesz to rozwiązanie, sprawdź politykę szkoły w zakresie poufności danych uczniów” (Notbohm, Zysk, 2016).
źródło: E. Notbohm, V. Zysk: „1001 porad dla rodziców i terapeutów dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera”, WUJ, Kraków 2016
