Dobrzy asystenci edukacyjni są warci tyle złota, ile ważą. Nie wszyscy jednak przychodzą do klasy odpowiednio przeszkoleni w zakresie zaburzeń ze spektrum autyzmu i nie zawsze posiadają wystarczające zdolności dydaktyczne

„Obie strony odnoszą korzyści jeżeli administracja szkoły dba o to, by zatrudniani przez nią asystenci mieli umiejętności konieczne do spełnienia potrzeb uczniów.

• Zacznij od analizy potrzeb i oceny umiejętności asystenta edukacyjnego pod kątem jego obowiązków służbowych i funkcji, jaką ma pełnić w klasie. Czy jego wiedza na temat autyzmu i zespołu Aspergera jest wystarczająca do pracy z uczniami ze spektrum? Czy potrzebne będą dodatkowe szkolenia w jakimś zakresie?
• Wprowadź asystenta w jego obowiązki w szkole. Przed kim będzie odpowiadał – przed nauczycielem, terapeutą dziecka z autyzmem, administracją szkoły?
• Omów szkolne zasady, procedury, strukturę odpowiedzialności i hierarchię, przepisy dotyczące stroju, sposoby postępowania w sytuacjach awaryjnych itp.
• Przedstaw warunki pracy w klasie.
• Określ zadania asystenta edukacyjnego. Czy będzie indywidualnym asystentem pracującym z jednym uczniem, czy ma pomagać także nauczycielowi? Czy będzie wykonywać prace biurowe? Jak powinien podzielić czas między poszczególne obowiązki?
• Omów typowy dzień w szkole z asystentem edukacyjnym i wychowawcą klasy.
• Przedstaw asystentowi program indywidualny dziecka. Czy rozumie cele ogólne i szczególne programu z perspektywy funkcjonalnej?
• Omów ustalony plan wspierania pozytywnych zachowań dziecka i/lub szkolne wytyczne dotyczące radzenia sobie z problematycznym zachowaniem i kryzysami.
• Przedstaw najlepszy sposób na zwrócenie uwagi dziecka.
• Przedstaw listę nagród wzmacniających prawidłowe zachowania dziecka.
• Zapoznaj asystenta edukacyjnego z podstawowym systemem komunikacji dziecka, zwłaszcza jesli uczeń nie mówi (posługuje się np. językiem znaków itd.).
• Omów problemy społeczne dziecka, aby asystent edukacyjny wiedział, czego się spodziewać podczas interakcji.
• Opowiedz asystentowi o nadwrazliwości zmysłowej dziecka i poproś, by zwracał uwagę na nowe problemy z zachowaniem, które mogą pojawić się nagle; być może ich źródłem okażą się trudności sensoryczne (spowodowane np. przez perfumy, kosmetyki, sierść zwierząt).

KARTY – pomoc dla zastępcy nauczyciela i nauczycieli innych przedmiotów

Karty z profilem każdego dziecka z autyzmem lub zespołem Aspergera w twojej klasie pomogą osobie, która cię zastępuje, szybko poznać uczniów. Mogą one zawierać:

• fotografię ucznia;

• informację o mocnych stronach i trudnościach;

• informację o dominującym stylu uczenia się;

• informację o specjalnych potrzebach w trakcie nauki lub sprzęcie asystującym;

• krótkie streszczenia głównych celów nauczania indywidualnego, nad których osiągnięciem dziecko pracuje;

• najważniejsze dane kontaktowe.

Trzymaj wszystkie karty z profilami w segregatorze razem z codziennym harmonogramem dnia, mapą szkoły, wykazem zasad dotyczących dyscypliny, planem działania w sytuacjach kryzysowych oraz wszelkimi przydatnymi informacjami. Zanim zastosujesz to rozwiązanie, sprawdź politykę szkoły w zakresie poufności danych uczniów” (Notbohm, Zysk, 2016).

źródło: E. Notbohm, V. Zysk: „1001 porad dla rodziców i terapeutów dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera”, WUJ, Kraków 2016