Wsparcie ucznia ze spektrum autyzmu w szkole średniej

Reklamy

Jak można pomóc uczniowi z ASD w szkole średniej?

Nie ma prostych odpowiedzi. Każdy nastolatek ma za sobą inne doświadczenia jednak gdy dotarł już do szkoły średniej, życie zdążyło nauczyć go wielu rzeczy, potrafi też maskować swoje nietypowe reakcje. Zdaje sobie już sprawę, że różni się od swoich rówieśników.

Dorastający nastolatek z ZA ma coraz bardziej widoczne problemy w zakresie planowania i organizacji. „Adolescencja to także czas ponownej oceny tego, kim się jest i kim chce się być. Zmniejsza się wpływ rodziców na życie nastolatka, rośnie zaś siła identyfikacji z grupą rówieśniczą. Obowiązkiem nastolatka jest wchodzenie w relacje z wieloma nauczycielami, z których każdy ma inną osobowość i styl nauczania, oraz angażowanie się w proces uczenia, który polega bardziej na myśleniu abstrakcyjnym niż zapamiętywaniu faktów. Problemy z inkluzją społeczną, akceptacją czy w zakresie osiągnięć szkolnych mogą prowadzić do depresji klinicznej lub gniewu skierowanego na innych bądź na „system”[…] Nastolatek może zostać skierowany na psychiatryczne leczenie depresji, zaburzeń lękowych (które w tym wieku mogą obejmować zaburzenie obsesyjno – kompulsyjne, Bejerot, Nylander i Lindstrom, 2001), zaburzeń odżywiania się (takich jak anoreksja), problemów z kontrolą gniewu lub zaburzeń zachowania. Spotkałem również dzieci, u których występują różne poziomy nasilenia czterech zaburzeń: zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, zespołu Aspergera, zespołu Tourette’a oraz zaburzenia obsesyjno – kompulsyjnego. Każda diagnoza jest poprawna, a każde dziecko czy dorosły będzie potrzebować leczenia wszystkich czterech zaburzeń” (Attwood, 2013).