IPET wzór arkusza z przykładowymi wpisami
Data opracowania ……….
INDYWIDUALNY PROGRAM EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNY
Opracowany przez zespół w składzie:
Koordynator zespołu: ………………………………….
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………..
……………………………………………………………………………
Na okres: …………………………………………………..
I. Metryczka
Imię i nazwisko ucznia ………………………………………………..
Data urodzenia ………………………………………………………………
Klasa ………………………..
Wychowawca ……………………………………………..
Orzeczenie (w formie tabelki).
1 kolumna:
rozpoznanie ……………………………………………….
data wydania ……………………….
numer …………….
kto wydał ……………………………………………….
na jaki okres ……………………………
2 kolumna: zalecenia zawarte w orzeczeniu.
II. Cele ( tabelka, 2 kolumny).
1 kolumna: EDUKACYJNE
Ogólne:
tożsame z określonymi w podstawie programowej.
Szczegółowe (operacyjne):
wynikające z podstawy programowej.
2 kolumna: TERAPEUTYCZNE
Ogólne:
- zmobilizowanie do aktywnego działania, mimo istniejących przeszkód, i nauczenie sposobów pokonywania niepowodzeń;
- doprowadzenie do zrozumienia i zaakceptowania przez ucznia własnych trudności przystosowawczych do wymagań szkoły;
- rozwinięcie poczucia własnej wartości i wzbudzenie wiary w możliwość osiągania sukcesów;
- zbudowanie postawy zrozumienia i życzliwości wobec ucznia ze strony innych dzieci;
- zapobieganie mogącym się pojawić zaburzeniom emocjonalnym, wtórnym wobec problemów dydaktycznych.
Szczegółowe (operacyjne):
- uczeń zna swoje mocne i słabe strony, wie, jak radzić sobie z trudnościami i do kogo się zwrócić o pomoc w razie potrzeby;
- rozumie własne ograniczenia i brak możliwości osiągnięcia pełnego, obiektywnego sukcesu w określonych obszarach dostrzegając jednocześnie możliwość osiągnięcia powodzenia w innych;
- potrafi kompensować trudności w realizacji działań sprawiających mu trudności alternatywnymi sposobami postępowania;
- wie dokładnie, jakie są wobec niego wymagania – rozumie je;
- wie, że w pokonaniu potencjalnych problemów w nauce znajdzie wsparcie u wszystkich nauczycieli;
- potrafi nawiązywać satysfakcjonujące relacje z rówieśnikami.
(tabela, 2 kolumny)
1. Warunki zewnętrzne/1. Uczeń siedzi blisko nauczyciela. Nauczyciel jest w stanie na bieżąco kontrolować jego prace, motywować go, przywoływać uwagą.
2. Prace domowe/2. Nauczyciele każdorazowo sprawdzają, czy uczeń wie (zapisał), jaką pracę ma do wykonania w domu. W razie potrzeby ma wydłużony czas na jej wykonanie lub zadanie jest dzielone na mniejsze partie.
3. Egzekwowanie wiedzy/3. Podczas wypowiedzi ustnych wsparcie w formie dodatkowych pytań, które umożliwiają sprawniejszą artykulację posiadanej wiedzy. Podczas pisemnych prac klasowych – w razie potrzeby i w mirę możliwości – wydłużenie czasu na ich wykonanie, dostosowanie formy zadań do ograniczeń ucznia.
4. Ocenianie/4. Ocenianie zgodne z zasadami obowiązującymi w szkole ze szczególnym zwracaniem uwagi na aktywność i wysiłek włożony w wykonywanie zadania oraz przyrost wiedzy i umiejętności (ocenianie w poszczególnych przedmiotów oraz ocenianie zachowania przede wszystkim na płaszczyźnie indywidualnej – co uczeń osiągnął w stosunku do siebie, a nie w odniesieniu do innych).
5. Sprzęt specjalistyczny i środki dydaktyczne/ 5. Wizualne pomoce dydaktyczne: plansze, wykresy, rysunki, przeźrocza, multimedia itp.
Zakres dostosowań form i metod pracy (w jednej kolumnie)
- indywidualizacja programu nauczania pod względem tempa, zakresu i sposobu przekazywania treści programowych;
- podparcie wiadomości podawanych słuchowo danymi wzrokowymi;
- formułowanie indywidualnych instrukcji, krótszych, konkretnych; powtarzanie ich w razie potrzeby;
- pomoc w odczytywaniu poleceń i instrukcji podczas lekcji;
- podczas podpowiedzi ustnych dawanie dodatkowych wskazówek, naprowadzanie;
- wspieranie podczas redagowania przez ucznia wypowiedzi ustnych (np. podpowiadanie brakujących słów) oraz pisemnych wypowiedzi;
- upewnianie się, czy uczeń prawidłowo rozumie polecenia; umożliwianie odpowiedzi ustnej w razie niepowodzenia podczas pracy pisemnej;
- wydłużenie – w miarę możliwości – czasu pisania klasówek i sprawdzianów;
- tolerancyjne ocenianie prac pisemnych zarówno pod względem poprawności, jak i estetyki;
- dzielenie materiału do opanowania na mniejsze części;
- wprowadzenie przerw w pracy (gimnastyka, ćwiczenia oddechowe);
- docenianie wysiłku włożonego w realizację konkretnych zadań i w pokonywanie trudności, wspieranie, motywowanie, pochwały, zauważanie mocnych stron.
Zakres dostosowań form i metod pracy w obrębie poszczególnych przedmiotów (2 kolumny 1- nazwa przedmiotu, 2 – miejsce na opis (dostosowania).
Język polski
Język angielski
Język niemiecki
Matematyka
Informatyka
(więcej w zakładkach na stroniach autyzmwszkole.com i autyzmschemat.life)
IV. Zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia
(Tabelka 2 kolumny)
1. Działania o charakterze rewalidacyjnym/1. W trakcie bieżącej pracy z uczniem bazowanie na tych jego funkcjach psychicznych i fizycznych, które są najsilniejsze i najmniej zaburzone. Stawianie na mocne strony ucznia i poszukiwanie tego, co w nim najlepsze. Zapewnienie mu poczucia bezpieczeństwa w sytuacjach zadaniowych. Tworzenie klimatu akceptacji i zrozumienia.
2. działania rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne/2. Wykorzystywanie bieżących sytuacji wychowawczych do dostarczania uczniowi wiedzy na temat sposobu budowania pozytywnych relacji z rówieśnikami, radzenia sobie w sytuacjach trudnych emocjonalnie, znoszenie porażek, przyjmowanie ról w grupie.
3. działanie o charakterze resocjalizacyjnym/3. …………………………………
4. działania o innym charakterze/4. Działania związane z doradztwem edukacyjno-zawodowym. Podczas bieżącej pracy z uczniem udzielanie mu wsparcia w osiągnięciu umiejętności planowania własnej ścieżki edukacyjno-zawodowej i inspirowanie do tworzenia długofalowych planów życiowych. Rozpoznawanie mocnych i słabych stron ucznia, jego temperamentu, zdolności, predyspozycji i zainteresowań. Poruszanie podczas prowadzonych lekcji i indywidualnych rozmów z uczniem, tematów: różne role życiowe, poczucie własnej wartości, asertywność, komunikacja werbalna i pozawerbalna, współpraca, samodzielność, kreatywność, ścieżki dalszego kształcenia, świat zawodów, rynek pracy.
V. Formy, wymiar i okres udzielania uczniowi pomocy
Ustalenia dotyczące pomocy Zalecenia zespołu Ustalenia dyrektora
forma / okres forma/okres/ wymiar
Formy pomocy ZDW-j. polski/IX-VI ZDW-j.p. IX-VI 1h w tyg.
psychologiczno logopedia/IX-VI logopedia/IX-VI/ 1hw tyg.
pedagogicznej
Inne formy: ………………………………………………………………………..
Zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne, socjoterapeutyczne
(Tabela 2 kolumny)
Rodzaj zajęć – wymiar godzin/ zajęcia dla ucznia z zespołem Aspergera – 2 godziny w tygodniu
Kluczowe cele pracy rewalidacyjnej/ podniesienie stopnia funkcjonowania społecznego ucznia, przeciwdziałanie ewentualnym wtórnym zaburzeniom emocjonalnym na tle istniejących trudności, maksymalne rozwijanie mocnych stron ucznia, wzmacnianie i usprawnianie zburzonych obszarów funkcjonowania.
Dodatkowo zatrudniona kadra w celu indywidualnego wsparcia ucznia.
(Tabelka, 2 kolumny)
Zatrudniony/ nauczyciel posiadający kwalifikacje w zakresie pedagogiki specjalnej współorganizujący kształcenie ucznia, okres udzielania wsparcia: IX-VI, wymiar godzin: 12,5 godziny.
Zakres i charakter wsparcia
- pomoc nauczycielom w dostosowaniu wymagań edukacyjnych do potrzeb ucznia;
- współpraca z nauczycielami w zakresie przygotowania się do zajęć, w tym w doborze form i metod pracy z uczniem;
- wsparcie ucznia w bieżącej pracy podczas zajęć edukacyjnych adekwatne do potrzeb i zgodnie z zaleceniami zawartymi w orzeczeniu, np.:
- – wskazywanie uczniowi właściwego fragmentu tekstu do przeczytania, kiedy grupa czyta cały tekst,
- – zakreślanie (najlepiej na kolorowo) najważniejszych informacji, podczas gdy grupa ma je samodzielnie znaleźć,
- upewnij się dodatkowo, indywidualnie, czy uczeń zrozumiał polecenie,
- – monitorowanie pracy ucznia, sprawdzanie, czy podąża za tokiem lekcji,
- – w miarę potrzeb zadawanie pytań dodatkowych, które naprowadzają ucznia na właściwą odpowiedź, pozwalają znaleźć rozwiązanie,
- – dostarczanie wskazówek pomocniczych, które pomogą w wykonaniu złożonego zadania, np. opis bohatera lektury – musi zawierać prezentacją postaci, opis wyglądu zewnętrznego, cech charakteru itd.,
- – decyduje o zrobieniu przerwy śródlekcyjnej dającej uczniowi np. możliwość wyciszenia się,
- – sygnalizowanie konieczności wydłużenia czasu na wykonanie zadania przez ucznia,
- – decydowanie, że dane zadanie będzie dokończone później lub następnego dnia,
- – informowanie nauczyciela o postępach i trudnościach ucznia w toku zajęć,
- możliwość ustalania konkretnych zadań dla ucznia, gdy pracuje on w grupie z innymi dziećmi,
- dostarczanie dodatkowych pomocy dydaktycznych, np. modeli przestrzennych brył, rysunków poglądowych.
Ten rodzaj pomocy stosowany będzie tylko w razie potrzeby. Uczeń ma jak najwięcej pracować samodzielnie. Nadmierne ułatwienie i pomaganie obniża jego pozycję w grupie oraz jego kreatywność.
Uczeń powinien samodzielnie stwierdzać, że ma problem, i prosić o pomoc w jego rozwiązaniu (w razie potrzeby będzie tego uczony).
Pomoc uczniowi nakierowana będzie na jego usamodzielnienie, np. uczeń nie pamięta, jak jest następna lekcja, i nie wie, do której sali iść – nauczyciel nie daje mu odpowiedzi, ale zasugeruje, aby wyjął dzienniczek i sprawdził w planie lekcji.
Jeśli nie wymaga tego specyfika zadania lub udzielanej pomocy, nauczyciel wspomagający nie będzie siedział obok ucznia. Będzie podkreślał, że pomaga wszystkim dzieciom (i w miarę możliwości będzie to robił), aby unikać stygmatyzacji ucznia.
VI. Współpraca z rodzicami
Działania wspierające rodziców:
- zapewnienie możliwości udziału rodziców w dokonywaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia oraz w opracowaniu i modyfikacji IPET;
- ustalenie dogodnych dla rodziców terminów spotkań;
- udzielanie wskazówek (nauczyciele, pedagog), jak pracować z dzieckiem w domu;
- organizowanie konsultacji indywidualnych ze specjalistami PPP.
Współpraca z rodzicami w celu zapewnienia: realizacji zleceń zawartych w orzeczeniu i warunków do nauki (w tym sprzętu specjalistycznego i odpowiednich środków dydaktycznych, zajęć specjalistycznych, integracji dziecka ze środowiskiem i przygotowaniem go do samodzielności w życiu dorosłym):
- konsultacje z rodzicami w sprawie realizacji indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego; kontakt z wychowawcą, nauczycielami, pedagogiem w celu opracowania planu pokonywania trudności, jakie dziecko napotyka podczas zajęć edukacyjnych i w kontaktach z rówieśnikami (dzielenie się spostrzeżeniami, pomysłami, wzajemna wymiana doświadczeń);
- proponowanie i wspomaganie w realizacji różnych sposobów integracji ucznia ze środowiskiem rówieśniczym, w tym uczniami pełnosprawnymi, np. zapraszanie kolegów do domu w celu wykonywania wspólnych działań (projektu, prezentacji, zadania zespołowego);
- udzielanie wsparcia i pomocy rodzicom w uzyskaniu dla dziecka pomocy, w tym dodatkowych zajęć specjalistycznych w instytucjach szkolnych;
- udzielanie rad w kwestii doboru pomocy dydaktycznych, specjalistycznego sprzętu, mogących ułatwić uczniowi funkcjonowanie w szkole; wskazywanie osób/instytucji mogących takich rad udzielić.
VII. Zakres współpracy z poradniami i innymi instytucjami (w zależności od potrzeb)
- współdziałanie ze specjalistami z poradni psychologiczno-pedagogicznych w zakresie przechowywania informacji o uczniu (za zgodą rodziców);
- współpraca z przedstawicielem poradni w ramach zespołu;
- organizowanie przez pracowników poradni psychologiczno-pedagogicznych i pracowników innych specjalistycznych instytucji szkoleń dla nauczycieli na temat metod i sposobów udzielania uczniowi efektywnych form wsparcia;
- korzystanie z porad i konsultacji w instytucjach zewnętrznych (Słupek, 2018).
Podpisy osób opracowujących IPET Podpisy rodziców/opiekunów
…………………………………………………………… ………………………………………………….
źródło: K. Słupek: „Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi… „, HARMONIA, Gdańsk 2018
