Nauczycielu, zapisuj polecenia na tablicy

Reklamy

Strategie wizualne

Często podkreślam, że lepiej dziecku ze spektrum autyzmu coś napisać i pokazać niż powiedzieć. Znam to z autopsji. Jednak w szkole często zapomina się o tak prostej rzeczy…

Zapisywanie poleceń, zadań domowych itp., powinno stać się już normą. Przed dzwonkiem robi się hałas, który rozprasza typowe dzieci, a dzieciaki ze spektrum autyzmu zaczynają się koncentrować na pakowaniu albo zmianie sali. Wydawanie poleceń w tym czasie nie ma najmniejszego sensu, dla ucznia z ASD będą niezauważalne. Niestety konsekwencje zagrożą jego utrzymaniu się w masowej szkole…

Dzieci i młodzież z ASD często są wzrokowcami. Dlatego zapewnienie jak największej ilości materiałów wizualnych i struktur pomoże większości uczniom i studentom z ASD. Na przykład można poprosić nauczycieli, aby zapisywali polecenia dla klasy na tablicy, dzięki czemu twoje dziecko będzie wiedziało, co ma zrobić, nawet jeśli na chwilę przestanie uważać albo nie dość szybko zrozumie usłyszane informacje. Nauczyciel może także przekazywać dziecku indywidualne instrukcje w formie pisemnych wskazówek lub przypomnień na karteczkach przyklejonych do jego ławki. Innym przykładem wprowadzenia struktury wizualnej jest pokazanie dziecku modelu rozwiązania lub gotowego przedmiotu, który ma wykonać. Ukończenie zadania często jest łatwiejsze, kiedy dziecko może zobaczyć, co powinno zrobić, niż kiedy efekt końcowy jest abstrakcyjny lub w inny sposób niedostępny (Ozonoff, Dawson, McPartland, 2015).

źródło: S. Ozonoff, G. Dawson, J. C. McPartland: „Wysokofunkcjonujące dzieci ze spektrum autyzmu…”, WUJ, Kraków 2015

Reklamy