Metoda polisensoryczna

Reklamy

Jedną z głównych trudności, z którą borykają się dzieci z dysleksją, ASD, ADHD, jest posługiwanie się pamięcią krótko – i długotrwałą. Oczywiście do tych problemów trzeba podchodzić indywidualnie, proporcjonalnie do natężenia

Dlatego Gavid Reid i Shannon Green podkreślają aby każde dziecko „posiadało zeszyt do robienia notatek podczas zajęć oraz do zapisywania różnych codziennych obowiązków, o których powinny pamiętać.

Uczeń, robiąc zapiski w swoim notatniku, może:

zapisać informację – proces pisania doskonali pamięć ruchową;
przeczytać informację sobie lub koledze – ułatwi to zapamiętanie, ponieważ jednocześnie uruchamiane są mowa i słuch;
kilkukrotnie powtórzyć informacje – pomoże to w jej utrwaleniu, a przyczyni się do tego użycie mowy;
zaopatrzyć notatki w rysunki lub symbole i wyróżnić słowa kluczowe – wpłynie to na rozwój umiejętności wzrokowych.

Powyższa metoda nazywana jest polisensoryczną, ponieważ obejmuje szeroki zakres umiejętności związanych z uczeniem się – patrzenie, słuchanie, mówienie, pisanie. Uczniowie mogą jej używać wszędzie tam, gdzie konieczne jest zapamiętanie wiadomości, np. przy nauce zasad pisowni, faktów historycznych czy reguł matematycznych” (Ried, Green, 2015).