Historyjki społeczne to pisemne lub ilustrowane opowiadania prezentujące informacje o sytuacjach społecznych
Historyjki społeczne zostały wymyślone przez „Carol Gray, pełniąca funkcję konsultanta oświatowego do spraw systemu szkolnictwa publicznego w stanie Michigan.
Historyjki społeczne nie zawierają konkretnych poleceń tak jak scenariusze. Zamiast mówić, co należy zrobić lub powiedzieć, dostarczają ważnych informacji o danej sytuacji społecznej, podkreślając pewne sygnały społeczne oraz motywacje i oczekiwania innych ludzi. Co ważniejsze, historyjki społeczne wyjaśniają, dlaczego dziecko powinno zrobić lub powiedzieć to, co powinno. Carol Gray tłumaczy konieczność takiego uzasadnienia za pomocą następującego przykładu. Gdyby ktoś kazał nam stanąć na głowie w kącie, to albo od razu byśmy odmówili, albo zrobili to raz (tylko jeśli ta osoba by na nas patrzyła) i nigdy więcej. Dlaczego? Ponieważ takie zachowanie nie ma żadnego sensu w tej konkretnej sytuacji. U dzieci z ASD działa podobny mechanizm – często każemy im zrobić lub powiedzieć coś, co jest im zupełnie obce. Dlatego jeśli chcemy, by nasze dzieci zachowywały się w określony sposób, naszym obowiązkiem jest podanie powodu takiego zachowania. Carol Gray uważa (a wielu innych badaczy się z nią zgadza), że to właśnie niezrozumienie przyczyny zachowań społecznych powoduje wiele trudności związanych z ASD.
Gray stworzyła bardzo konkretne zasady pisania skutecznej historyjki społecznej. Takie opowiadanie powinno np. zawierać więcej zdań oznajmujących (wyjaśniających społeczne sygnały lub mówiących o powodach danego zachowania) niż rozkazujących (mówiących dziecku, co ma zrobić i powiedzieć). Polecenia powinny być wyrażone w sposób pozytywny („Zrób to”, a nie „Nie rób tego) […]
Uważa się, że historyjki społeczne pomagają nie tylko dlatego, że zawierają uzasadnienie zachowań społecznych, ale także ze względu na swoją wizualną strukturę. Są one tekstem, do którego dziecko może powrócić w dowolnym momencie, aby przypomnieć sobie, jak powinno się zachowywać np. w klasie (podnosić rękę, czekać w kolejce, zaakceptować zmianę w planie lekcji itd.).
Historyjki społeczne można zapisywać na samoprzylepnych karteczkach i umieszczać je na biurku dziecka; często dzieci trzymają swoje historyjki w specjalnym zeszycie, na dysku laptopa lub na tablecie i lubią wielokrotnie czytać je z rodziną lub zachowywać te, które nie są im już potrzebne, jako dowód postępów w nauce” (Ozonoff, Dawson, McPartland).
źródło: S. Ozonoff, G. Dawson, J. C. McPartland: „Wysokofunkcjonujące dzieci ze spektrum autyzmu…” WUJ, Kraków 2015
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm
autyzmwszkole.com 