Niektóre dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu i przetwarzania sensorycznego są  bardzo wrażliwe na pewne dźwięki, tony częstotliwości

„Często zatykają sobie uszy, nawet gdy słyszą, jak ktoś śpiewa. Niektóre dźwięki oraz poziom głośności mogą być dla nich nie do wytrzymania. Inne mają trudności z jednoczesnym skupieniem uwagi na zmyśle wzroku i słuchu – nie potrafią słuchać, utrzymując kontakt wzrokowy z rozmówcą. Często zdarza się, że dziecko nadwrażliwe na bodźce słuchowe ma opóźniony rozwój mowy, ponieważ wypiera wiele dźwięków albo nie przetwarza ich właściwie.

Dla wielu dzieci polecenie w formie śpiewanej jest łatwiejsze do zrozumienia

Pomaga im wyciszyć się i uporządkować informacje słuchowe. Głośność piosenki można dopasowywać do wytrzymałości dzieci. Kiedy wykonują ćwiczenia, śpiewaj im: „Wrzuć piłeczki do pudełka, właśnie tak, właśnie tak!”.

Dzieci mogą też eksperymentować z różnymi instrumentami muzycznymi, na przykład z syntezatorem. Jeżeli zwykłe dźwięki są problemem, warto wypróbować zatyczki do uszu bądź nauszniki lub pozwolić dziecku na chwilę wytchnienia ze słuchawkami na uszach.

Obcowanie z naturą, na przykład śpiew ptaków czy szum fal na plaży, pomaga w delikatny sposób zachęcić dziecko do słuchania. Fale i inne dźwięki stanowią tak zwany „biały szum”, który wycisza i odpręża. Wiele dzieci z ASD lubi niskie dźwięki o stałej wysokości, takie jak szum wiatraka, klimatyzatora, suszarki, odkurzacza i innych urządzeń. Aby zmniejszać nadwrażliwość dziecka, należy ostrożnie podchodzić do głośnych dźwięków” (Sher, 2014).

źródło: B. Sher: „Gry i zabawy we wczesnej interwencji…”HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2014