Uczeń z ASD/SPD – lista ćwiczeń intensywnego wysiłku fizycznego

Lista przedstawiona poniżej przedstawia ćwiczenia, które można wykorzystać, aby skłonić uczniów z ASD, SPD, ADHD i pokrewnych do wysiłku fizycznego (dostarcza ona bodźców proprioceptycznych)

Wszystkie ćwiczenia to „naturalnie wykonywane czynności”. Oznacza to, że łatwo można je włączyć do codziennej rutyny w klasie:

1. Ustawianie krzesła na ławce na koniec dnia lub zdejmowanie go z ławki rano.
2. Zmazywanie tablicy.
3. Czyszczenie ławek, tablicy.
4. Pomoc w zmianie ustawienia ławek w klasie.
5. Pomoc woźnemu w opróżnianiu śmietników, myciu podłogi i tym podobnych czynnościach.
6. Napełnianie pojemników (małych – aby uczniowie mieli siłę je unieść) książkami i zanoszenie ich do drugiej sali. Nauczyciel może prosić uczniów o przenoszenie tych pojemników w tę i z powrotem, jeżeli uzna, że jest to potrzebne.
7. Pomoc nauczycielowi wychowania fizycznego w przesuwaniu mat, zawieszaniu sprzętów i tym podobnych.
8. Przerwa na cukierka do żucia – krówkę ciągutkę, owocową gumę rozpuszczalną albo toffi.
9. Przerwa na chrupiąca przekąskę – płatki, świeże warzywa, precle lub popcorn.
10. Temperowanie ołówków ręczną temperówką.
11. Wycinanie na wystawę przedmiotów z kartonu.
12. Zanoszenie ciężkich zeszytów do pokoju nauczycielskiego lub przenoszenie ich z klasy do klasy.
13. Zanoszenie książki trzymanej obiema rekami i przyciśniętej do klatki piersiowej.
14. Pchanie wózka z przekąskami lub zanoszenie pojemnika z przekąskami do stołówki.
15. Przymocowanie kartek zszywaczem do tablicy ogłoszeń.
16. W klasie nauczyciel może przymocować wytrzymałą taśmą dużą książkę telefoniczną do spodu krzesła ucznia. Może zmienić plan dnia dziecka w taki sposób, że w przerwach między poszczególnymi lekcjami lub ćwiczeniami będzie ono musiało przemieszczać się w klasie (przenosząc lub popychając obciążone  krzesło).
17. Przenoszenie jednocześnie wielu ryz papieru z magazynu do miejsca w pobliżu kserokopiarki.
18. Korzystanie ze specjalnej wycinarki do papieru. Uczniowie mogą zbierać zamówienia od nauczycieli (którzy dostarczają papieru i wykorzystują wycięte kształty do zamieszczania informacji na tablicy ogłoszeń itp.), a następnie pod nadzorem dorosłego wycinać zamówioną liczbę kształtów. To ciężka praca jest świetnym sposobem organizowania zachowania.
19. Wspinanie się po sprzętach na placu zabaw.
20. Huśtanie się na drążku trapezowym.
21. Uprawianie sportów, które wymagają biegania lub skakania.
22. Bieganie po bieżni na boisku szkolnym.
23. Odpychanie ścian. Młodszym uczniom można powiedzieć: „W tej sali nieładnie dzisiaj pachnie. Pomóżcie mi odepchnąć ściany, żeby ją powiększyć”.
24. Pchanie obiema rękami dużych, wypełnionych ciężkimi klockami zabawkowych ciężarówek w taki sposób, żeby trafić nimi w inne przedmioty i je przewrócić.
25. Kolorowanie tęczy (w pozycji na czworaka) – układanie dużych kartek papieru na podłodze.
26. Zabawa samochodzikami pod ławką – uczeń jedną ręką popycha samochodzik, czołga się i unosi ciężar ciała na drugiej ręce.
27. Otwieranie innym drzwi.
28. Korzystanie z zabawek do ściskania, które nie wydają dźwięku (zabawka leży pod ławką na kolanach ucznia), dzięki czemu zabawa nie przeszkadza pozostałym uczniom w klasie.
29. Robienie pompek na krześle.
30. Naśladowanie chodu zwierząt (chód kraba, niedźwiedzia, węża, czołganie itp.).
31. Podskakiwanie na minitrampolinie.
32. Układanie krzeseł w sztaple.
33. Przerwa na ćwiczenia izometryczne.” (Elizabeth Haber, Deana Irys Sava, 2001)

źródło: J. Koomar, C. Kranowitz, S. Szklut, L. Balzer-Martin, E. Haber, D. I. Sava: „Integracja sensoryczna…”, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2016