Reklamy
Reklamy
Reklamy
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.jpg
żródło: centrumgloska.pl

 

Podobnie jak większość dzieci z autyzmem, Allen nie rozumiał, że słowa, które wypowiadamy, odnoszą się do konkretnych przedmiotów, nie kojarzył też, że zdjęcia odpowiadają konkretnym przedmiotom

„Podczas interakcji z użyciem skryptu „Auto” chłopiec widział zdjęcie auta przyczepione do karty LM oraz słyszał słowo „Auto” dwukrotnie: pierwszy raz wtedy, kiedy sam odsłuchiwał kartę, oraz ponownie, kiedy zostało powtórzone przez współrozmówcę po tym, jak Allen na niego spojrzał. Na końcu interakcji chłopiec dostawał autko, którym mógł się pobawić. Dzięki takiemu systematycznemu prezentowaniu parami zdjęć i słów, połączonymi z jednoczesnym dostępem do atrakcyjnego przedmiotu lub aktywności, Allen, podobnie jak inne dzieci, nauczył się, że zdjęcia i słowa odnoszą się do przedmiotów i aktywności.

Niektóre dzieci nie skojarzą związku między zdjęciem a przedmiotem, ucząc się jedynie w czasie interakcji. Należy wtedy zapewnić im dodatkowe sesje nauki z wykorzystaniem treningu wyodrębnionych prób. Nauczyciel kładzie bezpośrednio przed dzieckiem zdjęcie, na którym widać np. sok w kartoniku, i mówi: „Pokaż sok”. Jeśli dziecko samo nie potrafi wskazać zdjęcia, podpowiada mu manualnie, czyli kieruje jego ręką tak, aby palcem wskazującym dotknęło zdjęcia. Następnie kładzie trzy przedmioty na stole (np. sok w kartoniku, piłka i bączek) i powtarza: „Znajdź sok”, a zadaniem dziecka jest odnaleźć właściwy przedmiot. Tu również nauczyciel może podpowiedzieć manualnie. W nagrodę za poprawne wykonanie zadania dziecko może napić się soku. W identyczny sposób uczymy rozpoznawania piłki i bączka, pamiętając, że nagrodą za każdym razem jest dostęp do danego przedmiotu, czyli w naszym przypadku możliwość zabawy z piłką lub bączkiem. Na początku nauki prezentujemy tylko jedno zdjęcie i trzy przedmioty. Później, gdy dziecko opanuje tę umiejętność, możemy zwiększać liczbę przedmiotów (np. zdjęcie autka i cztery przedmioty: autko, piłka, czapka, telefon).

Reklamy

Niekiedy podczas pracy z dzieckiem nauczyciel zauważa, że cały czas popełnia ono błędy, gdyż chce dostać przedmiot, który jest dla niego najatrakcyjniejszy, a nie wskazuje tego, który odpowiada wcześniej zaprezentowanemu zdjęciu. Jeśli więc dziecko najbardziej lubi bawić się piłką, to będzie starało się dotknąć piłki zamiast wskazać przedmiot pasujący do zdjęcia. W takiej sytuacji lepiej nagradzać dziecko żetonami albo smakołykami, a nie możliwością zabawy wskazanym przedmiotem”(McClannahan, Krantz, 2016).

Powiązane : Metoda skryptów

źródło: dr Lynn E. McClannahan, dr Patricia J. Krantz: „Uczenie dzieci z autyzmem prowadzenia konwersacji Metoda skryptów i ich wycofywania”, Instytut Wspomagania Rozwoju Dziecka, Gdańsk 2016

Reklamy

#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm

Reklamy

Reklamy
Reklamy
Reklamy

Skomentuj

Proszę zalogować się jedną z tych metod aby dodawać swoje komentarze:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: