Autyzm – zmotywuj mnie do komunikacji

5 myśli w temacie “Autyzm – zmotywuj mnie do komunikacji”

1. Ja widzę, że sporo z autyków (przede wszystkim dorosłych) nie chce w ogóle mówić, tak jakby mowa sprawiała im fizyczny ciężar. Wolą myśleć i bezpośrednio działać, bez komunikowania. Nie wiem, czy te wszystkie strategie terapeutyczne nie dążą czasem do tego, żeby z introwertyków robić na siłę ekstrawertyków.

   PolubieniePolubione przez 1 osoba

   Odpowiedz

   1. … to prawda, ale są i tacy autycy, którzy chcą się komunikować jednak barierą są trudności oralno-motoryczne – tak jak u mojego syna… gdybym przestała go motywować – nie uciekałby do kumpli na kwadraty… Pozdrawiam 🙂

      PolubieniePolubienie

      Odpowiedz

2. Wracając do introwertyków (za wikipedią):
   1. Zyskują energię kiedy są w samotności, a tracą wśród ludzi.
   2. Mają niewiele zainteresowań, ale w każde zainteresowania bardzo się zagłębiają.
   3. Wolą rozmowy w cztery oczy niż w grupie.
   4. Aby się skupić potrzebują ciszy, nie lubią gdy im się przerywa pracę lub jakiekolwiek inne zajęcie (np. dzwonkiem telefonu).
   5. Korzystają z pamięci długotrwałej, przez co często mają uczucie „pustki w głowie” i mogą mieć problemy ze znalezieniem odpowiedniego słowa podczas rozmowy.
   6. Lepiej niż ekstrawertycy radzą sobie z zadaniami wymagającymi skupienia uwagi.
   7. Na studiach osiągają lepsze wyniki niż ekstrawertycy.
   8. Łatwiej uczą się czytając niż przez rozmowę z innymi.
   9. Nie lubią rozmów „o pogodzie”.
   10. Mogą mieć trudności w zapamiętywaniu twarzy i nazwisk.

   Żeby nie było – to są cechy introwertyków, nie aspergerowców. Odnośnie punktu (5) -ekstrawertycy korzystają z pamięci krótkotrwałej. Aspergerowcy mają natomiast słabą pamięć krótkotrwałą. Czy można zatem powiedzieć, że aspergerowiec-ekstrawertyk to człowiek, który korzysta z pamięci krótkotrwałej, którą ma zresztą słabą? Jeśli tak, to źle to wróży takim ludziom.

   PolubieniePolubienie

   Odpowiedz

   1. Każdy Asperger, introwertyk… ma inne cechy różniące go od innych introwertyków i Aspich… Nie można nikogo wbijać w szablon cech, które ktoś ustalił – to za sztywne ramy. Coraz więcej mówi się o neuroróżnorodności – to ma sens. Definicja ZA, ASD to za mało. Co jeśli autyk ma uszkodzone np. analizatory korowe w wyniku żółtaczki… jego pamięć ulegnie zmianie… a introwertykowi po 40 odbije i zrobi się z niego imprezowicz… Jeśli chodzi o pamięć – to raczej wrodzone cechy/genetyka… Ustalanie sztywnych ram w psychiatrii i w psychologii to utopia moim skromnym zdaniem…

      PolubieniePolubienie

      Odpowiedz

      1. No dobrze, a jak ma się na przykład sprawa z tymi trzema podstawowymi sposobami myślenia:
         – słowami (2% wśród ASD)
         – obrazami, ale nie wzorcami
         – wzorcami poprzez obrazy
         ?
         Ten podział stał się bardzo modny, wspomina o nim Temple Grandin, Peter Schmidt i wielu blogerów. Czy to jedyne sposoby myślenia? Czy u jednej osoby może istnieć styl mieszany? A co z ryzykiem, gdy osoba z ASD potraktuje ten podział jak wyrocznię i stwierdzi, że jak myśli obrazami bez wzorców, to nie powinna zajmować się programowaniem, bo to jest zarezerwowane wyłącznie dla myślących wzorcami, tylko np. fotografią? Ja powiem tak – u dorosłych aspergerów, zwłaszcza samorzeczników, obserwuję wręcz nakręcanie się, że każdy jest inny, żeby nie uogólniać. Jest to ciekawa postawa, gdyż stoi ona dość mocno w opozycji do zachowań dzieci z ASD, które potrafią być strasznie sztywne, schematyczne i dzielące wszystko na kategorie. Ze skrajności w skrajność. Słyszałem o przypadkach nastolatków z ZA, które nie cierpią języków obcych, bo tam są niby reguły odmieniania czasowników, ale zaraz okazuje się, że jest z 50 wyjątków, które odmieniają się nieregularnie.

         PolubieniePolubienie