Zdolność do komunikowania się dzięki mowie ciała to niezbędna umiejętność społeczna
„Różnica między efektywną i nieefektywną komunikacją często polega właśnie na zastosowaniu mowy ciała. Dzieci z zaburzeniami neurologicznymi mogą się nauczyć słów, by wyrazić to, co czują, ale często mają problemy z efektywną mową ciała
Gdzie?
Wewnątrz/na dworze:
- wszędzie
Rekwizyty:
- Karteczki z napisanymi nazwami ciała: palec, nos, broda, oczy, kolana, głowa, ramię, łokieć, stopa, biodro.
- Kapelusz lub miska.
Sposób zabawy:
- Złóż karteczki i włóż je do kapelusza lub miski.
- Dziecko wyciąga jedną z karteczek, a następnie określoną częścią ciała wskazuje jakiś obiekt w pomieszczeniu.
- Pozostali uczestnicy zabawy, muszą zgadnąć, co dziecko wskazuje.
Uwaga: zabawa ta wymaga dużych umiejętności, zatem najlepiej nadaje się dla dzieci w wieku co najmniej ośmiu lat, które mają już pewne umiejętności językowe. Obserwowałam dzieci, które podczas tej gry przechodziły od wyraźnej niechęci i niemal sztywności ruchów do pełnego rozluźnienia, śmiechu i zachwytu, że inni potrafią wskazać obiekt, który miały na myśli.
Cel:
- Mowa ciała – podczas tej zabawy dzieci uczą się porozumiewać za pomocą swego ciała (bez słów).
- Współdzielenie uwagi – ta zabawa uczy dziecko zaawansowanego współdzielenia uwagi bez wywierania presji użycia komunikacji werbalnej” (Delaney, 2016).
Pomoce: 80 części ciała – darmowe cliparty
źródło: T. Delaney: 101 ćwiczeń, gier i zabaw dla dzieci z autyzmem, zespołem Aspergera…”, Gdańsk 2016
