Mam przyjaciela – schemat zabaw uspołeczniających

Mam przyjaciela i jestem przyjacielem – scenariusz zajęć koleżeńskich WDN

Temat: Mam przyjaciela i jestem przyjacielem
Prowadząca: Anna Machaj
Miejsce zajęć: sala zabaw

Cele ogólne:
kształcenie postawy koleżeństwa i przyjaźni,
wzmacnianie pozycji dziecka poprzez pełną akceptację w czasie zabawy,
rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie pogłębianie przyjaźni między dziećmi,

Cele operacyjne: dziecko:
wyjaśni pojęcie przyjaźni,
wysłucha opowiadania,
odpowiada na pytania,
wyraża swoją opinię o postępowaniu innych,
nawiązuje życzliwe kontakty z kolegami,
rozróżnia zachowania prawidłowe od nieprawidłowych,
zna imiona kolegów,
wykonuje ćwiczenia ruchowe,
przygotowuje prostą potrawę,
posiada umiejętność współpracy w zespole.

Metody:
słowne: opowiadanie, rozmowa
działań praktycznych,
aktywizujące,
zabawowa.
Formy: zbiorowa, indywidualna, grupowa
Środki dydaktyczne: kłębek wełny, wiersz A. Frączek „Mój przyjaciel”, 2 pudelĸa zapakowane starannie kolorowo, 2 pudełka zapakowane niestarannie szaro, 4 srebrnne kulki

Przebieg zajęcia:

1. Powitanie:

Przedszkolaki stają w kole i witają się ze sobą:
Nauczyciel: witamy się słowami
Dzieci odpowiadają: dzień dobry
N: witamy się gestami
D: machajmy
N: witamy się mimiką twarzy
D: uśmiechy

2. „Kłębek przyjaźni” – zabawa integracyjna.
Dzieci siedzą na dywanie w siadzie skrzyżnym. Nauczycieka mówi swoje imię i rzuca kłębek wełny w kierunku wybranej pary. Prosi dziecko aby owineło nić wokół wskazującego palca. Dziecko wymawia swoje imię i rzuca kłębek do następnego dziecka.

3. Wysłuchanie wiersza A. Frączek „Mój przyjaciel”
„Mój przyjaciel”A. Frączek
Mój przyjaciel daję słowo,
Jest osobą wyjątkową!

Umie robić zamki z piasku,
Po podwórku biega w kasku
I dla innych się naraża
jak policjant albo strażak

Czasem bywa też piratem,
Co na statku ma armatę,
Raz rycerską nosi zbroję,
Innym razem jest kowbojem.

Kiedy się spotkamy w parku,
To podzieli się koparką
I pożyczy mi łopatkę
Lub wiaderko w żółtą kratkę.

Bardzo lubi mleczne krówki
I czerwone ciężarówki,
Piłkę nożną kopie w błocie,
Z kotem ściga się po płocie.

A w kieszonce od spódniczki
Trzyma procę i kamyczki.
Mój przyjaciel daję słowo
Jest dziewczynką wyjątkową!
Po wysłuchaniu wiersza wypowiedzi dzieci na temat przyjaciół i przyjaźni:
kogo możemy nazwać przyjacielem?
jaki powinien być przyjaciel?
w jakie zabawy mogą się bawić przyjaciele?

4. Zabawa ruchowa „Wzajemna pomoc”

Dzieci spacerują parami po sali. Na hasło „Pomoc” nauczyciela zatrzymują się, a następnie wykonują polecenia,
na chodniku jest ślisko, pomóż koledze,
pada deszcz, weź kolegę pod parasol,
idziemy uśmiechając się do siebie.

5. Zabawa „Nie szata zdobi człowieka”
Nauczyciel dzieli dzieci na dwie grupy. Otrzymują one pudełka z taką samą zawartością, ale jedno pudełka zapakowane jest ładnie i kolorowe, a drugie pudełko jest szare. Każda z grup rozpakowuje pudełka. W każdym pudełku znajduje się błyszcząca kula. Dzieci porównują zawartości, po czym stwierdza się, że jest taka sama. Dochadzą do wniosku, że najważniejsze w człowieku jest to co niewidoczne: charakter, stosunek do innych, jakiś talent.

6. „Dekalog przyjaźni”

Dzieci stoją wyprostowane i powtarzają słowa nauczyciela:
Obiecuję: Zaakceptować przyjaciela nawet z jego wadami.
Pomagać, kiedy ma kłopoty.
Pożyczać mu chętnie swoje rzeczy.
Nie być zazdrosnym o jego sukcesy.
Nie być złośliwym wobec niego.
Nie okłamywać przyjaciela.

7. „Pożegnanie przyjaciół”
Każde dziecko z każdym żegna się jak prawdziwy przyjaciel z przyjacielem np. poprzez uścisk dłoni, uśmiechem, słownie itp.

8. Podziękowanie za wspólne spotkanie, uporządkowanie miejsc pracy (Anna Machaj, edux.pl, 2014) .