Wzrokowe rozproszenie uwagi

Niektóre dzieci z ASD łatwo dają się rozproszyć wzrokowo, ponieważ nie potrafią zdecydować, na co warto zwrócić uwagę. „Mogą  nie być w stanie odróżnić ważnych informacji od tła, dlatego wszelkie obrazy je dekoncentrują. Możliwa jest również sytuacja odwrotna: nie od razu reagują na stymulację wzrokową, gdyż nie tolerują oślepiającego światła słonecznego lub migotania świetlówek.

W tym wypadku ujednolicenie otoczenia i ograniczenie natłoku bodźców wzrokowych podziałałoby uspokajająco. Rozwiązaniem byłaby np. zabawa na jednokolorowym dywanie, a nie na wzorzystym, jak również pozostawienie w zasięgu wzroku dziecka tylko kilku zabawek.

Jeżeli dziecko wygląda na „wyłączone” wzrokowo i trudno jest wzbudzić w nim entuzjazm do zabawy, warto użyć rzucających się w oczy przedmiotów w zabawie polegającej na celowaniu do pudła, udekoruj je jaskrawymi kolorami, a w grze nastawionej na małą motorykę wykorzystaj kolorowy ryż. Gdy np. w grze „Szymon mówi” bawicie się w naśladowanie, niech „Szymon” założy zabawny kapelusz, żeby zwrócić na siebie uwagę dzieci.

Ponieważ polecenia werbalne wymagają znacznej koncentracji i często nie są rejestrowane, posługuj się wskazówkami obrazkowymi. W zabawie w kręgle z puszek dziecku łatwiej będzie zrozumieć, czego oczekuje dorosły, kiedy zobaczy dwa obrazki. Jeden z nich powinien przedstawiać piramidę z puszek, a drugi piłkę przewracającą piramidę.

Błękit basenu, morza lub jeziora w naturalny sposób stanowi stymulujące, ale także uspakajające tło zabawy w wodzie. Aby zapewnić dzieciom dodatkową, atrakcyjną stymulację, można wykorzystać kolorowe koła do pływania w zabawie polegającej na rzucaniu do celu albo można udekorować piłeczki do ping-ponga, jeśli dzieci mają je wyławiać z wody” (Sher, 2014).

źródło: B. Sher: „Gry i zabawy we wczesnej interwencji Ćwiczenia dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu…”, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2014