Zwykłe jabłko – potencjał świadomości własnej wartości.
Lekcje życia
Dla dzieci:
Możesz policzyć nasionka w jabłku, ale nie policzysz jabłek w nasionku.
Dla rodziców:
One mogą zapomnieć, co im mówiłaś, ale nie zapomną, jak się dzięki tobie czuły.
~ Carl W. Buehner
Zajęcia
Pokaż dzieciom kilkanaście jabłek, podkreślając różnice między nimi – w kształcie, wielkości, kolorze i ogólnie wyglądzie. Może wśród nich być stare pomarszczone czy poobijane.
Przetnij jedno jabłko na połowę – ale nie wzdłuż, jak to zwykle robimy, tylko poprzecznie. Zapytaj dziecko, co widzi, jak postrzega gniazdo nasienne. Wyjaśnij, że wszystkie jabłka mają podobną, pięcioramienną gwiazdę w środku i że skrywa ona nasiona. Przetnij kilka innych jabłek, by pokazać, że wszystkie jabłka – niezależnie od zewnętrznego wyglądu – mają taką samą, doskonałą gwiazdę nasion w środku.
Taką demonstrację można przeprowadzić nawet wtedy, gdy masz tylko jedno jabłko, choć będzie nieco mniej przekonująca. Wyjaśnij, że ludzie są trochę jak jabłka. Różnią się wyglądem zewnętrznym – wzrostem, kolorem skóry czy oczu, kształtami, wiekiem. Ale wewnątrz każdego z nas ukryte są zalążki tego, czym mamy szansę się stać. Ta „gwiazda” w środku każdego człowieka to coś, co czyni go niezwykłym. Jak nasionka w środku jabłka mogą wykiełkować i stać się kwitnącym drzewem owocowym, tak każda osoba ma specjalne talenty i dary, które czekają, by się rozwinąć, które odpowiednio pielęgnowane – uczynią tę osobę w jakiś sposób niezwykłą.
Z tego przykładu można również skorzystać, by uświadomić dziecku, że ludzie nie powinni być osadzani po wyglądzie. Zamiast koncentrować się na takich cechach jak wzrost, tusza, wiek, czy kolor skóry naszych przyjaciół, powinniśmy nauczyć się dostrzegać ich wewnętrzną siłę i dobroć. Tego trzeba się nauczyć. Postawa „patrzenia w głąb” nie zawsze dzieciom (i dorosłym) przychodzi automatycznie, ale obraz jabłka ma siłę działania większą niż tysiące słów i posieje ziarno w umyśle dziecka.
Z proponowanej zabawy każda rodzina wydobędzie coś innego, ale dla ułatwienia podaję kilka tematów do rozmów z dziećmi:
Dla młodszych dzieci
- Co masz w sobie szczególnego (możesz zacząć wyliczać dobre cechy dziecka, by mu ułatwić rozpoczęcie)?
- Co lubisz robić i chciałbyś robić jeszcze lepiej?
- Czy znasz kogoś kto nie jest zbyt ładny czy przystojny, ale bardzo miły? Porozmawiaj trochę o idolach twojego dziecka (sportowcach, gwiazdach filmowych, piosenkarzach, nauczycielach itd.) i omów ich różne cechy fizyczne (Jakiego koloru mają włosy? Czy są grubi czy są szczupli? Czy mają zmarszczki lub piegi? Czy są wysocy czy niscy?) Zapytaj, czy te cechy maja jakiś wpływ na ich specjalne zdolności i zalety.
- Czego potrzebuje małe nasionko, żeby stać się dużym drzewem owocowym (słońce, woda, ziemia, powietrze)?
- Jakiego rodzaju pielęgnacji potrzebujesz, aby rozwinąć swoje niepowtarzalne możliwości (lekcje, ćwiczenia, wiara w siebie, wsparcie innych)?
Dla starszych dzieci
- Jakie są twoje szczególne zdolności i talenty? Jak można ci pomóc rozwinąć je?
- Czy przypominasz sobie sytuację, kiedy osadziłeś kogoś po wyglądzie, a potem okazało się, że nie miałeś racji?
Jedna z matek opowiedziała mi, jak przeprowadziła takie zajęcia. Jej syn Olek drugoklasista, wrócił ze szkoły, płacząc i narzekać, bo do klasy przyszło nowe dziecko. Była to dziewczynka z innego kraju, nie mówiła zbyt dobrze po polsku, a nauczyciel posadził ją obok Olka. Chłopiec powiedział, że nowa koleżanka była dziwacznie ubrana i dzieci się z niej śmiały, a on czuł się głupio, bo musiał z nią siedzieć. Mama Olka rozumiała jego uczucia, nie były przecież czymś niezwykłym. Pomyślała sobie, że w tej sytuacji dobrze byłoby porozmawiać z nim trochę o różnicy między „wyglądać dobrze” (na zewnątrz) i „być dobrym” (wewnątrz). Pamiętała lekcję z jabłkami i wytłumaczyła Olkowi. Poprosiła, by spróbował być miły dla nowej dziewczynki przez kilka następnych dni. I każdego dnia przez cały tydzień pakowała mu na drugie śniadanie połówkę jabłka stroną z gwiazdą nasienną do wierzchu. Olek powiedział jej później, że za każdym razem, gdy widział nasionka, myślał o ich rozmowie i dzięki jej łatwiej mu buło być miłym dla dziewczynki, a w konsekwencji odkryć jej talent „asa z matematyki”.
źródło: Jmie C. Miller, Krótkie lekcje życia…
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm
autyzmwszkole.com 