Światowy Dzień Kreatywności i Innowacji
Obchodzony sześć dni po urodzinach Leonarda da Vinci dzień przed Międzynarodowym Dniem Matki Ziemi, Światowy Dzień Kreatywności i Innowacji (ang. World Creativity Innovation Day) jest przygotowany do zachęcania do twórczego, wielodyscyplinarnego myślenia.
Innowacja jest niezbędna do wykorzystania potencjału gospodarczego narodów, innowacje, kreatywność i masowa przedsiębiorczość mogą zapewnić nowy impuls wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy. Może poszerzyć możliwości dla wszystkich, w tym kobiet i młodzieży. Może dostarczyć rozwiązania niektórych najbardziej palących problemów, takich jak eliminacja ubóstwa i eliminacja głodu.
Kreatywność
Kreatywność (od łac. creatus czyli twórczy) – proces umysłowy pociągający za sobą powstawanie nowych idei, koncepcji, lub nowych skojarzeń, powiązań z istniejącymi już ideami i koncepcjami. Myślenie kreatywne, to myślenie prowadzące do uzyskania oryginalnych i użytecznych rozwiązań.
Trening twórczości
Ćwiczenia Treningu Twórczego mają trzy podstawowe cele:
- Ułatwić uczestnikom treningu twórczości koncentrację na przyszłych zadaniach twórczych.
- Wprowadzić klimat grupowy. Klimat ten charakteryzuje się na ogół następującymi właściwościami: • wzajemną sympatią; • zaciekawieniem; • ludycznością, atmosferą kształcącej zabawy; • poczuciem wspólnoty grupowej — spójnością; • powszechnym i wzajemnym podchwytywaniem, rozwijaniem i uzupełnianiem pomysłów wypowiadanych przez członków grup.
- Stymulować operacje myślenia dywergencyjnego (rozbieżnego).
Ćwiczenia rozgrzewkowe są to na ogół zadania o charakterze
dywergencyjnym (otwartym), niezbyt trudne, zachęcające do spekulacji myślowych, pobudzające takie zdolności myślenia dywergencyjnego, jak: płynność, giętkość i oryginalność myślenia, a w dodatku zawierające humorystyczną treść. Sens tych ćwiczeń polega na tym, iż w szybki i zabawowy sposób zapoznają uczestników z ważnymi w procesie generowania twórczych pomysłów czynnikami, wpływającymi na ilość i jakość rozwiązań.
Przypominam:
• Płynność myślenia. Jest to zdolność do wytwarzania
w krótkim czasie wielu słów, sentencji, idei, pomysłów
itp. Wskaźnikiem poziomu płynności jest liczba wytworzonych w określonym czasie pomysłów.
• Giętkość myślenia. Jest to zdolność wytwarzania jakościowo
różnych wytworów i zmiany kierunku poszukiwań, umiejętność dostosowywania metod rozwiązywania problemów
do zmieniających się okoliczności. Giętkość jest przeciwieństwem sztywności myślenia.
• Oryginalność myślenia. Jest to zdolność wychodzenia poza
stereotypowe, najbardziej narzucające się rozwiązania,
umożliwiająca dostrzeganie nowych, niezwykłych aspektów sytuacji problemowej. Nasze myślenie jest tym bardziej oryginalne, im lepiej potrafimy znajdować rozwiązania:
• niezwykłe, rzadkie w określonej grupie osób,
• niekonwencjonalne, łączące ze sobą odległe skojarzenia,
• oceniane jako pomysłowe, nieoczekiwane,
• sensowne, adekwatne do wymogów danej sytuacji, do
której odnosi się pomysł.
W tym sensie ćwiczenia tego typu zwykło się określać „rozgrzewką dywergencyjną”. Regułą jest, żeby uczestnicy nie powtarzali tych samych pomysłów i unikali oczywistości.
- Scenariusze zabawy – poszerzenie wyobraźni i rozwijanie kreatywności w ASD
- Scenariusz zajęć plastycznych – rozwijanie twórczego myślenia
- Wyobraźnia – wspólne tworzenie historii – scenariusz zajęć
- Kolorowe kwiaty – wiosenne scenariusze zabaw z wykorzystaniem chusty animacyjnej dla dzieci ze spektrum autyzmu
- Taktowne lustra – ćwiczenia rozwijające twórczą wyobraźnię ruchową i muzyczną – ASD
- Dzień Marzyciela – Marzenia, co to znaczy? – zajęcia dla uczniów ze spektrum autyzmu
Ćwiczenie 1. Co jest potrzebne do…?
Uczestnicy zajęć siedzą lub stoją w kole. Prowadzący rozpoczyna
grę od słów: „Co jest potrzebne do….?”, na przykład:
• łowienia ryb,
• zdobycia wysokiej góry,
• opublikowania powieści,
• podróży do Nowej Zelandii,
• odkrycia naukowego,
• upieczenia ciasta,
• zdobycia Oskara itp.
Następnie rzuca piłeczkę do przypadkowo wybranej osoby,
a ta wymienia jedną rzecz, która jej zdaniem jest potrzebna do
zrealizowania danego zadania, potem rzuca piłkę do następnej
osoby. Gra toczy się dalej. Nie wolno powtarzać raz wysuniętego
wcześniej pomysłu. Po kilkunastu odpowiedziach osoba, która
trzyma piłkę, wymyśla nowy rodzaj zadania.
Ćwiczenie 2. Co by było, gdyby…?
Tego rodzaju zadania określane są w treningu twórczości jako
gra w zawieszanie praw fizyki (chemii, geografii itp.). Sens
ćwiczenia polega na wyszukiwaniu odległych konsekwencji pewnego z góry założonego stanu rzeczy. Chodzi o to, by uczestnicy
treningu podawali jak najbardziej pomysłowe (oryginalne) odpowiedzi i unikali konsekwencji rutynowych, bliskich, oczywistych. Tego typu zadania dobrze pobudzają zarówno płynność (liczy się liczba trafnych pomysłów), giętkość (ważna jest różnorodność pomysłów), jak i oryginalność myślenia. Możemy zapytać na przykład:
• Co by było, gdyby nie było siły ciężkości na Ziemi?
• Co by było, gdyby nie było tarcia?
• Co by było, gdyby psy zaczęły mówić ludzkim głosem?
• Co by było, gdyby w każdą sobotę padał deszcz?
• Co by było, gdyby śpiew był prawnie zabroniony?
• Co by było, gdyby wszyscy ludzie na ziemi nosili takie samo ubranie?
• Co by było, gdyby ludzie nigdy nie umierali?
• Co by było, gdyby drzewa nagle zaczęły produkować wysokiej jakości benzynę?
• Co by było, gdyby wraz z wiekiem ludzie stawali się bardziej inteligentni i przystojni?
• Co by było, gdyby ludzie spali przez 23 godziny i wstawali
tylko na jedną godzinę?
• Co by było, gdyby zlikwidowano Boże Narodzenie?
• Co by było, gdyby istniała tylko jedna płeć?
• Co by było, gdyby wszyscy ludzie wyglądali tak samo?
• Co by było, gdyby zabroniono reklam w telewizji?
• Co by było, gdyby okazało się, iż palenie papierosów pod-
wyższa zdolności pamięciowe?
• Co by było, gdyby nasze rzęsy rosły tak szybo jak włosy?
• Co by było, gdyby woda na kuli ziemskiej była czerwona?
• Co by było, gdyby od jutra zlikwidowano cyfrę 3?
• Co by było, gdyby mleko było czarne?
• Co by było, gdyby okazało się, że piasek nadmorski jest jadalny i smaczny?
• Co by było, gdyby wykryto środek farmakologiczny zapobiegający zdradzie?
• Co by było, gdyby deżuje trokyszniły refumatywne swelty?
• Co by było, gdyby cjuka gyliła uklobatego jusza?
Możemy poprosić uczestników o to, by sami wymyślali oryginalne wydarzenia, a innych o podawanie odległych konsekwencji.
Ćwiczenie 3. Co to jest?
Prowadzący wyszukuje ciekawie brzmiące, rzadkie pojęcia. Pyta
uczestników, co one oznaczają, i prosi o ich zdefiniowanie lub
— w przypadku gdy uczestnik nie wie — wymyślenie definicji
na nowo. Pojęciami tymi mogą być na przykład:
• kapkan,
• oleat,
• rubrycela,
• merceryzacja,
• kupaż,
• rysak.
Wyjaśnienie pojęć:
Kapkan — z języka tureckiego: pułapka z przynętą na wilki,
lisy i kuny.
Oleat — z łac.: zwilżony oliwą, przezroczysty, natłuszczony papier z wykresem części jakiegoś rysunku, zawierający pewne szczegóły, odczytywany po przy łożeniu go do zasadniczego rysunku lub mapy.
Rubrycela — kalendarz kościelny zawierający porządek odprawiania nabożeństw na poszczególne dni.
Merceryzacja — działanie roztworem ługu sodowego na włókna
lub tkaniny bawełniane w celu nadania im pięknego jedwabnego
połysku, trwałości i miękkości (od nazwiska angielskiego chemika
Mercera).
Kupaż — franc. coupage, w winiarstwie: mieszanie różnych gatunków win w celu otrzymania produkcji o pożądanych walorach.
Rysak — szybko biegnący koń.
Archiwum
Najczęściej w odpowiedzi na pytanie: co to jest rysak?,
można usłyszeć, że jest to:
♦ przyrząd do rysowania;
♦ rysik do kreślenia;
♦ coś, co rysuje szybę.
Uczestnicy treningu podają też odpowiedzi oryginalne, zabawne.
Rysak to:
♦ zdobywca Rysów;
♦ typ bezczelnego Ryszarda;
♦ człowiek, który pozostawił po sobie rysę na naszym życiorysie.
Ćwiczenie 4. Co byś zrobił słodszym?
Zadajemy uczestnikom pytania ogólnej natury, prosząc o to, by
członkowie grupy nie powtarzali raz zgłoszonego pomysłu. Odpowiedzi mogą być wymuszone przez tzw. rundkę, czyli podawane kolejno przez siedzących w kole uczestników, lub przez
rzucenie piłeczki do upatrzonej „ofiary”.
• Co byś zrobił słodszym? Większym? Mniejszym? Bardziej
gorzkim?
• Co byś przybliżył? A co byś oddalił?
• Co byś zrobił bardziej zielonym? Żółtym? Czerwonym?
• Co byś zrobił bardziej sztywnym? Elastycznym?
Na koniec możemy prosić uczestników o wymyślanie własnych
pytań tego typu i gra toczy się dalej.
Ćwiczenie 5. Co zapowiada dźwięk dzwonka?
Podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu prosimy, by uczestnicy
treningu odpowiedzieli na pytania otwarte, i zachęcamy ich do
tego, by nie były to odpowiedzi oczywiste. Prosimy także o wy-
myślenie własnych pytań
• Co zapowiada dźwięk dzwonka (budzika, syreny okrętowej,
werbli, Hejnału Mariackiego, kopyt końskich itp.)?
• Co zapowiada odgłos grzmotu (wichru, ulewy itp.)?
• Co zapowiada zapach siana (oleju, bzu, gnijących liści itp.)?
• Co zapowiada widok mgły (zachodzącego słońca, rosy po-
rannej, szronu itp.)?
Ćwiczenie 6. Imiona w tytułach
Dzielimy uczestników na małe grupy. Każda grupa ma wypisać
jak najwięcej tytułów: książek, sztuk teatralnych, piosenek lub
filmów, w których występują:
• imiona (np. Pan Tadeusz, Ewa chce spać, Iwona córka
Burgunda, Amadeusz, Anna Maria);
• nazwiska (np. Pan Wołodyjowski, Forest Gump, Ojciec
Goriot, Czekając na Godota);
• nazwy miast (np. Śmierć w Wenecji, Sen o Warszawie, Głód
panuje w Naprawie, Symfonia praska);
• nazwy kwiatów (np. Nie jedzcie stokrotek, Czerwone maki,
Imię róży);
• nazwy kolorów (np. Czerwone i czarne, Niebieski żołnierz,
Zielone wzgórza nad Soliną).
Ćwiczenie 7. Inne znaczenia skrótów
Wszyscy znają znaczenie takich skrótów, jak: PCK, PKP, PiS czy
PZU. Zadanie polega na tym, żeby wymyślić zupełnie nowe i zabawne znaczenia istniejących skrótów, ale tak, by określały one
istotne cechy danej organizacji. Podajemy przykładowe skróty:
• PCK, ZHP, PKS, PZU, USA;
• PKP, PKO, BHP, ONZ.
Ćwiczenie 8. Co można zamknąć?
Siedzącym w kręgu uczestnikom zadajemy pytania, zmieniając
od czasu do czasu, w niespodziewanym momencie, pytanie:
• Co można zamknąć?
• Co można otworzyć?
• Co można policzyć?
• Czego nie można policzyć?
• Czego człowiek ma za dużo?
• Czego człowiek ma za mało?
• Co może się wyczerpać?
• Czego człowiek nie jest w stanie wyczerpać?
• Co da się zobaczyć?
• Czego nie da się zobaczyć?
• Co da się dotknąć?
• Czego nie można dotknąć?
Prosimy uczestników, by podawali odpowiedzi nieoczywiste,
zaskakujące i takie, na jakie nikt inny w grupie nie wpadnie.
Ćwiczenie 9. Co robi mgła?
Mówimy: deszcz pada, kropi, siąpi, leje, moczy itd. Co robi mgła?
Odbywa się rundka odpowiedzi na ten temat, stymulująca płynność słowną. Po jakimś czasie podajemy następujące impulsy:
• Co robi śnieg?
• Co robi słońce?
• Co robi księżyc?
• Co robi świt?
• Co robi zmierzch?
• Co robi wiatr?
• Co robi muzyka?
Zachęcamy uczestników do wymyślania pytań podobnego
typu.
Ćwiczenie 10. Płynnie myśleć
Przypominam, że płynność myślenia to zdolność generowania
w krótkim czasie wielu rozwiązań (idei, pomysłów) określonego
problemu. Znaczenie płynności w myśleniu twórczym jest bardzo duże, bowiem im więcej potrafimy wymyślić rozwiązań problemu, tym istnieje większe prawdopodobieństwo, że wpadniemy
na naprawdę twórczy pomysł (zaskakujący, oryginalny, nietypowy
i sensowny zarazem). Oto zadanie, które łatwo uruchamia tę
ważną sprawność twórczą. Prosimy, by uczestnicy treningu wy-
pisali (możemy też zrobić „rundkę” w kole) nazwy wszystkich przedmiotów, które są jednocześnie (wybieramy kilka
przykładów):
• pomarańczowe i okrągłe;
• delikatne i zielone;
• okrągłe i mniejsze od piłki siatkowej;
• gorące i niesmaczne;
• trwałe i zimne;
• krótkie i drogie;
• małe i egzotyczne;
• zanikające i tanie;
• błyszczące i śmieszne;
• ekologiczne i brzydkie.
Ćwiczenie 11. Podaj nazwy przedmiotów
Tego rodzaju zadania wywodzą się z testów myślenia twórczego,
mierzących płynność, giętkość i oryginalność myślenia, oraz
ćwiczeń pobudzających zdolności abstrahowania. Zdolność ta
polega na dostrzeganiu w jakimś obiekcie czy zjawisku cech
rzadkich, niepowszednich, oryginalnych i pomijaniu cech oczywistych, łatwo widocznych. Prosimy uczestników, by siedząc
w kręgu, podawali nazwy rzeczy:
• robiących hałas;
• ciężkich; tracących kolor;
• mniejszych od mrówki;
• większych od niedźwiedzia;
• mieszczących się w pudełku od zapałek;
• białych;
• białych i smacznych;
• białych, smacznych i sezonowych;
• których używały nasze babcie, a my już ich nie używamy.
Rzecz jasna, nie wolno podawać tych samych przykładów.
Ćwiczenie 12. Co to przedstawia?
Pokazujemy uczestnikom wybrany rysunek i pytamy o to, co
przedstawia ten kształt. Jakie są różne możliwości jego zdefiniowania?
Ćwiczenie 13. Jaka może być cena?
Podobnie jak w poprzednich ćwiczeniach, prosimy uczestników
o wymyślenie jak największej ilości odpowiedzi na określone pytania, przy czym odpowiedzi mogą mieć zarówno formę przymiotników, jak i rzeczowników:
• Jaka może być cena? (np. niska, wysoka, promocyjna,
umowna, detaliczna, okazyjna itd.).
• Jaka może być siatka? (np. szpiegowska, wędkarska, na
zakupy itd.).
• Jakie mogą być klucze? (np. do drzwi, żurawi, do sekretu,
testu itd.).
• Jakie mogą być drogi? (np. kręte, proste, dojścia, życia itp.).
• Jakie może być ognisko? (domowe, choroby, biedy, harcerskie itd.).
• Jaka może być góra? (wysoka, niska, pieniędzy, kłopotów itd.).
• Jaka może być rzeka? (wartka, czysta, życia, samochodów itd.)
Ćwiczenie 14. I dlatego zebry są w paski
Informujemy uczestników, iż znaleziono niedawno niepodważalny dowód, tłumaczący, dlaczego zebry są w paski. Niestety,
dokument, który to przedstawiał został częściowo spalony — zostało tylko ostatnie zdanie: I dlatego zebry są w paski. Zadanie
polega na stworzeniu sensownej opowieści, która ma się kończyć
określonym, odkrywczym wnioskiem. Nie chodzi przy tym o to,
by były one zgodne ze stanem nauki na dany temat, ponieważ
celem tego ćwiczenia nie jest sprawdzian wiedzy, lecz pobudzenie fantazji.
• I dlatego zebry są w paski.
• I dlatego pingwiny, chociaż ptaki, nie latają.
• I dlatego żyrafy mają tak długie szyje.
• I dlatego wilki wyją do księżyca.
• I dlatego powstaje tęcza.
• I dlatego koguty pieją o świcie.
• I dlatego bażanty mają tak kolorowe ogony.
Ćwiczenie 15. Kropki
Przygotowujemy wcześniej i powielamy dla każdego uczestnika
kartkę z naniesionymi w przypadkowy sposób kropkami (wzór
poniżej). Prosimy uczestników, by wśród tej gmatwaniny kropek
dostrzegli jakieś rzeczywiste obiekty (rzeczy) i narysowali je przez
połączenie wybranych kropek. Im więcej będzie tych rzeczy, tym
lepiej. Każdą z nich należy nazwać i podpisać.
Ćwiczenie 16. Co piszczy w trawie?
Prosimy, by uczestnicy siedzący w kole podawali po jednym pomyśle rozwiązania określonego problemu w jednej rundce. Problemy powinny być bardzo ogólne i… zabawne. Na przykład:
• Co piszczy w trawie?
• Jak znaleźć igłę w stogu siana?
• Co zostawia ślady?
• Co ma piernik do wiatraka?
• Jak znaleźć wiatr w polu?
• Co to jest: takie coś, z takim czymś, ale bez tego czegoś?
Ćwiczenie 17. Co można ulepszyć?
Wiele wynalazków wymaga ulepszeń, tak żeby ludzie w różnym
wieku, o różnym poziomie kondycji fizycznej i zdolnościach mogli
się nimi lepiej posługiwać. Czasami mam taką myśl, iż programy komputerowe są wymyślane przez młodych mężczyzn, uwielbiających zagadki i mających bardzo dużo czasu wolnego, który
chcą spędzić przed ekranem, a nie z rodziną. Albowiem gmatwają tak bardzo proste czynności, iż wydrukowanie prostego ogłoszenia w coraz to nowszych programach urasta do skomplikowanego działania, pełnego szyfrów i wymagającego głębokiego wtajemniczenia w poszczególne etapy. A miało być tak prosto…
A zatem co można zmienić lub ulepszyć w zwyczajnym rowerze, żeby był bardziej przyjazny i wygodniejszy w użyciu dla starszych ludzi? Prosimy, by uczestnicy siedzący w kręgu podawali nowe i użyteczne pomysły, rzecz jasna — nie powtarzających samych.
Inne zadania tego typu:
• Co można zmienić lub ulepszyć w samochodzie, żeby był
bardziej przyjazny dla kobiet?
• Co można zmienić lub ulepszyć w pilocie telewizyjnym,
żeby był łatwiejszy w obsłudze dla dzieci?
• Co można zmienić lub ulepszyć w pieczeniu ciasta, żeby
czynność ta była bardziej przyjazna dla mężczyzn?
• Co można zmienić lub ulepszyć w cyfrowym aparacie
fotograficznym, żeby był wygodniejszy w u życiu dla star-
szych ludzi?
• Co można zmienić lub ulepszyć w odprawie lotniskowej,
żeby była wygodniejsza dla wszystkich?
• Co można zmienić lub ulepszyć w wysyłaniu e-maila, żeby
było to prostsze i szybsze?
• Co można zmienić lub ulepszyć w myszce komputerowej,
żeby była wygodniejsza w użyciu?
Ćwiczenie 18. Dwanaście nazw
Właśnie otwierasz nową księgarnię. Wymyśl dwanaście nazw dla
niej. Inne zadania:
• Właśnie otwierasz nowy sklep z butami. Wymyśl dwanaście nazw dla tego sklepu.
• Właśnie otwierasz nową kawiarnię muzyczną. Proszę
o podanie 12 nazw dla niej.
• Właśnie otwierasz nowy sklep z narzędziami ogrodniczymi. Jakie 12 nazw przychodzi Ci do głowy?
• Właśnie otwierasz nową kwiaciarnię. Podaj 12 oryginalnych nazw.
• Właśnie otwierasz nowy sklep z herbatami i kawą z całego świata. Jakie 12 nazw proponujesz?
• Właśnie otwierasz nowy klub jazzowy. Zaproponuj
12 nazw dla klubu.
Ćwiczenie 19. Właśnie odkryłeś…
Właśnie odkryłeś nową substancję, która ma zdolność sklejania wszystkiego, ale tylko przez 24 godziny. Jakie dostrzegasz możliwe, użyteczne zastosowania tego kleju?
Inne zadania:
• Właśnie odkryłeś barwnik, który barwi wszystko na ciemny
granat. Kolor jednak znika po trzech dniach. Jakie może
mieć użyteczne zastosowania Twoje odkrycie?
• Właśnie wynalazłeś nowy zapach, który przypomina jednocześnie zapach świeżo ściętej trawy i smażonego boczku.
Jakie dostrzegasz możliwe, użyteczne zastosowania tego
wynalazku?
• Właśnie wynalazłeś nowy gwizdek, który brzmi bardzo
przenikliwie, ale też bardzo cicho. Jakie dostrzegasz użyteczne zastosowania tego gwizdka?
• Odkryłeś nową roślinę, której kwiaty dają puch lżejszy od
babiego lata i to w ogromnych ilościach. Jakie dostrzegasz
możliwe, użyteczne zastosowania tego puchu?
Ćwiczenie 20. Wyobraź sobie, że…
Przechodzimy do pobudzenia wyobraźni twórczej, bez której
trudno sobie (no właśnie!) wyobrazić jakikolwiek wynalazek czy
dzieło sztuki na śladujące rzeczywistości. Wyobraźnia twórcza
jako zdolność do tworzenia obrazów rzeczy i zjawisk, które nie
są dostępne w danej chwili naszym zmysłom, może być stymulowana poprzez zadania zachęcające uczestników zajęć do myślenia o tym, co jest poza tym, co widzimy i słyszymy, co jest różne od znanych nam rzeczy i zjawisk i co może stać się z rzeczami gdyby zaistniały jakieś fantastyczne okoliczności (gdyby człowiek miał oczy z tyłu głowy, gdyby zwierzęta mówiły ludzkim głosem, gdyby drzewa śpiewały itd.). Zadania, które proponuj ę w tym ćwiczeniu, mają jedynie charakter „rozgrzewkowy”, to znaczy,
że mają pomóc uczestnikom w miarę szybko tworzyć obrazy mentalne (wyobrażenia) poprzez odwołanie się do nietypowych skojarzeń. Prosimy uczestników, by wyobrazili sobie kolejno niezwykłe wydarzenia i podzielili się swoimi pomysłami. Zachęcamy do odwagi w snuciu wyobrażeń.
Zadania:
• Wyobraź sobie, że możesz pochwycić trąbę powietrzną.
Co byś z nią zrobił?
• Wyobraź sobie, że możesz złapać i zwinąć w rulon tęczę.
Co byś z nią zrobił?
• Wyobraź sobie, że możesz wyhodować mrówki wielkości
psa. Co byś z nimi zrobił?
• Wyobraź sobie, że możesz z łapać w siatkę spadającą
gwiazdę. Co byś z nią zrobił?
• Wyobraź sobie, że masz zdolność wykrywania złota wszędzie tam, gdzie są jego pokłady. Co byś z tym zrobił?
• Wyobraź sobie, że masz zdolność wywoływania deszczu,
kiedy tylko zechcesz. Co byś zrobił z tą zdolnością?
• Wyobraź sobie, że nie umiesz chodzić, a jedynie biegać.
Co byś wtedy zrobił?
• Wyobraź sobie, że możesz stać się swoją ulubioną postacią
literacką. Kim byś się stał i co byś robił?
Ćwiczenie 21. Elaboracja
To dziwne słowo w tytule oznacza jedn ą z ważnych zdolności
myślenia twórczego, określaną po polsku jako staranność do-
pełnienia czy też dokładność opracowania szczegółów. Chodzi
o zdolność do uważnego, szczegółowego, ekspresyjnego kończenia
zadań otwartych, właśnie o taką, jaką lubią u swych uczniów poloniści. Często wypisują oni na marginesach wypracowań uwagę: „Nie wyczerpałaś tematu”, „Temat potraktowany ogólnikowo”,
„Praca mało staranna, powierzchowna”, wskazując właśnie na
brak „elaboracji” u swych uczniów. Zadanie może mieć dwa
warianty:
1. Indywidualny — w pięciu kolejnych krokach rozwijamy
pierwsze proste zdanie, aż uzyskamy rozbudowaną, bogatą i — być może — oryginalną wypowiedź.
Na przykład:
• Jerzy zamknął drzwi.
• Jerzy zamknął drzwi magazynu.
• Jerzy zamknął drzwi magazynu, w którym gromadzi
się stare płyty gramofonowe.
• Jerzy zamknął drzwi magazynu, w którym gromadzi
się stare płyty gramofonowe, wycofane już dawno
z rynku.
• Jerzy zamknął drzwi magazynu, w którym gromadzi
się stare płyty gramofonowe, wycofane już dawno
z rynku, bo były na nich nagrania przemówień Józefa
Wissarionowicza Stalina.
2. Grupowy — rozdajemy karki papieru uczestnikom. Każdy
z nich pisze na niej pod numerem pierwszym proste zdanie
złożone z podmiotu i orzeczenia, po czym oddaje kartkę
osobie siedzącej obok. Ta zaś ma napisać jedno zdanie rozwijające poprzednie i przekazać kartkę następnej osobie
i tak dalej, aż uzyskamy rozbudowaną wypowiedź. Ćwiczenie to możemy również przeprowadzić ustnie.
Ćwiczenie 22. Bóg — artysta — człowiek
Przypominamy uczestnikom, że w dziejach kultury europejskiej
istniały i nadal funkcjonują trzy różne definicje twórczości: pierw-
sza odnosiła się do działań Boga i tylko jego określała mianem twórcy (średniowiecze), druga odnosiła się wyłącznie do aktywności szczególnie utalentowanych artystów (poetów, pisarzy, malarzy, kompozytorów), trzecia odnosi się do każdego człowieka zdolnego tworzyć coś nowego i cennego nawet tylko dla siebie samego. Następnie prosimy, by każdy uczestnik, występując w roli Boga, artysty, a także samego siebie, stworzył w każdej z tych postaci po trzy rzeczy. Co by stworzyli pod postacią Boga, wybitnego
artysty i co by zrobili twórczego jako oni sami, czego do tej pory
nie zrobili? Zachęcamy do odwagi i puszczenia wodzy fantazji.
W czasie prezentacji prosimy o zadawanie pytań, jeśli jakiś pomysł wydał się dziwny, intrygujący czy niejasny.
Archiwum
Na ogół uczestnicy treningu twórczości mają duży kłopot z tym
ćwiczeniem, trudno im wyobrazić sobie, że choć przez chwilę są
Bogiem i z tej pozycji wymyślać rzeczy niestworzone. Łatwiej jest
to robić z pozycji artysty lub samego siebie. Najczęściej wcielając
się w rolę Boga, wymyślają:
♦ eliksiry młodości lub wiecznego życia,
♦ szczepionki na wszystkie choroby,
♦ wyjaśnienia tajemnic (Trójkąta Bermudzkiego, UFO, piramid
egipskich itp.),
♦ świat bez wojny.
Rzadko pojawiają się takie pomysły, jak:
♦ góry typu alpejskiego w okolicach Łodzi,
♦ czekolada jednocząca w sobie wszystkie smaki,
♦ muzyka zachwycająca wszystkich, od fanów hip-hopu po
Bogusława Kaczyńskiego,
♦ woda przeciwzmarszczkowa,
♦ wieczna wiosna w Polsce, tak jak na Maderze.
Autor: Krzysztof J. Szmidt, Trening Kreatywności…
źródło: structum.pl
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm
autyzmwszkole.com 