autyzmwszkole.com

Koordynacja wzrokowo-ruchowa, potrzebna do rzucania, jest jedną z podstawowych umiejętności motorycznych. Dzieci ze spektrum autyzmu muszą nauczyć się wykorzystywać wiedzę pozwalająca na wykonanie jednej czynności także w innych sytuacjach. Dlatego warto stosować wszelkie ćwiczenia związane z rzucaniem. Ta zabawa zapewnia właśnie różnorodność. Jeżeli przeprowadzi się ją w grupie, będzie sprawiać dzieciom więcej radości. Wszyscy, nawet dorośli, znają uczucie podekscytowania, kiedy uda im się trafić piłką do celu lub wrzucić papierek do kosza.

Rzucanie do celu

Cele

• Zwiększenie koordynacji oko-ręka
• Poprawa kontroli nad mięśniami
• Osiąganie celów
• Świadomość obecności innych osób
• Stymulacja wzrokowa, proprioceptywna i przedsionkowa

Materiały

• Pojemniki: otwarte kartonowe pudełka, plastikowe kosze na śmieci lub wiadra
• Przedmioty do rzucania, na przykład piłki, woreczki z grochem

Przygotowanie

Ustaw na podłodze kilka pojemników i przygotuj poręczne przedmioty do rzucania.

Jak się bawić

Każde dziecko staje przed pojemnikiem lub wszystkie dzieci siadają w kole wokół niego. Podawaj każdemu dziecku po kolei przedmiot do rzucania. Niech próbują trafić w pojemnik lub wrzucić przedmiot do środka. Ułatwiaj lub utrudniaj zabawę, zmieniając odległość pomiędzy celem a rzucającym dzieckiem.

Odmiany zabawy

1. Zamiast piłek wrzucajcie do plastikowych wiader lub misek skarpetki.
2. Niech dzieci rzucają mniejszymi przedmiotami, takimi jak pionki, do szerokich pojemników.
3. Użyjcie woreczków z grochem i pudełek różnej wielkości.
4. Próbujcie trafić piłeczkami do ping-ponga w duże puszki po napojach.
5. Zawieście tarcze z papieru na ścianie i rzucajcie w nie piłeczkami.

Czego dziecko się uczy

• Autystyczne dzieci uczą się, że trzeba patrzeć na przedmiot, żeby w niego trafić. Dowiadują się, jak ważne jest, by kierować swoimi rękami za pomocą wzroku, ponieważ zabawa jest nastawiona na ćwiczenie koordynacji oko-ręka.
• Uczą się również, jak kontrolować mięśnie i dopasowywać ich siłę, żeby osiągnąć konkretne cele fizyczne: rzucać dalej, wyżej lub mocniej.

Modyfikacje

• Niektóre dzieci, zamiast rzucać z odległości, będa podchodzić do pojemnika i upuszczać przedmiot. Oznacza to, że nie nauczyły się jeszcze, jak używać rąk do rzucania. Pomóż im opanować tę umiejętność, przytrzymując je w pewnej odległości od celu. Połóż swoją dłoń na ręce dziecka i pokaż mu właściwy ruch. W odpowiednim momencie podpowiedz mu: „Otwórz dłoń”, żeby wypuściło piłkę. Taka podpowiedź będzie bardziej konkretna niż: „Puść”.
• Inne dzieci patrzą w niewłaściwym kierunku. Przypomnij im wtedy: „Patrz na pudełko”/ „Patrz na cel” (Sher,2014).

źródło: B. Sher, Gry i zabawy we wczesnej interwencji…, Harmonia Universalis, Gdańsk 2014